เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

!!!!! เป็นการสารภาพบาป ว่าเคยทำครับ แต่ไม่ขอบอกว่า อะไร   8)

ไม่ทราบกระทู้จะล่อเป้าไปเปล่า  ::001::

ไม่เคยครับ......

เคยครับ  ;D ;D ;D ;D

 ::014:: ::014::
ผมเชื่อว่า  คนเล่นปืนในเวปทุกคน เจตนาดี  มีปืนไม่ได้เอาเพื่อไปขู่ อวด เบ่ง หรือหาเรื่องใคร
แต่วัตถุประสงค์หลัก เพียงเพื่อ ป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน + การกีฬา + ศาสตร์และศิลป์ + สะสม  ( อันหลังนี้เหมือนซื้อที่ดิน  ทอง  เพชร หรือพระเครื่องสะสมไว้ ยามจำเป็นก็ขายเพื่อเอามาใช้ในชีวิต  หรือหากตายก็ตกเป็นมรดกแก่ลูกหลาน หรือทายาท เรียกได้ว่าเปรียบเสมือนการเก็บเงินอย่างหนึ่งเหมือนกัน..)

ขอให้แคล้วคลาดครับ .. ::014::

  ฝ่าฝืนทุกวันครับ และแอบฝ่าฝืนมานานแล้ว เพราะไม่มีใบอนุญาตพกพา และจนกระทั่งทุกวันนี้
ผมยังไม่เคยเห็นใบป.12 ฉบับจริงด้วยซ้ำไป เคยเห็นแต่ในรูป
   เมื่อไหร่ครับ จึงจะมีกฏหมายรับรองใบป.4 ที่ออกโดยนายทะเบียนอาวุธปืน ที่อนุญาตให้มีและใช้
อาวุธปืน แต่คนที่ได้รับอนุญาตกลับมีสิทธิื์์ใช้ไม่ครบตามที่นายทะเบียนอนุญาต
   ทำนองเดียวกับใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ คนขับขี่ต้องเหยียบเบรค เหยียบคันเร่ง เปิดไฟเลี้ยว เติมน้ำมัน
เช็ดรถ เข้าเกียร์เดินหน้า-ถอยหลังฯลฯ ถามว่าคนๆนั้นได้รับอนุญาตให้เหยียบเบรค+คันเร่ง หรือกระทำ
อะไรก็แล้วแต่ที่กฏหมายระบุว่าเป็นการขับขี่หรือเปล่า?
    แต่ทำไมใบอนุญาตป.4 ทั้งๆที่นายทะเบียนอนุญาตให้มีและใช้แล้ว ทำไมต้องมาสร้างเงื่อนไขว่า
ต้องมีใบอนุญาตป.12 ทั้งๆที่การพกพา ก็ไม่ใช่การพกซองนอกโดยเปิดเผย บางทีก็เก็บไว้ในรถ หรือใน
กระเป๋าเอกสาร การจะหยิบมาใช้ป้องกันตัวย่อมไม่สะดวกด้วยประการทั้งปวง และส่วนมากที่แอบซุกตาม
กระเป๋า หน้าลิ้นชัก หรือที่ซ่อนเร้นต่างๆ เพราะกลัวหายครับ เอาไว้ที่บ้านไม่ปลอดภัย(ต่ออาวุธปืนนั้น)
   ต่อให้มีใบป.12 จริง ก็คงไม่มีใครอยากพกให้เห็นหรอกครับ ผมก็ไม่อยากให้ใครรู้ว่าผมมีปืนหรอกครับ

แค่ตอนนำปืนกลับจากร้านที่พึ่งซื้อเสร็จก็คงผิดพรบ.แล้วครับเพราะไม่มีใบป.12  ;D

อันนี้เห็นด้วยกับท่าน ที่รัก ครับ
ป.๔ มันน่าจะศักดิ์สิทธิ์ขนาดนั้น   เพียงแต่มีข้อห้ามอย่าพกเปิดเผย หรือในงานนมัสการ รื่นเริงที่จัดขึ้นใหญ่โต ก็แล้วกัน
ก็น่าจะเพียงพอ
เพราะถึงอย่างไร มีใบพก ก็แอบซ่อนพกมิดชิดไม่ให้ใครเห็นอยู่ดี ::014::

ตอนเอาปืนไปโอน  เจ้าของปืนไม่ไปด้วยก็ผิดแล้วใช่มั้ยครับ

                                    ฝ่าฝืนอยู่ทุกวันครับ            (อย่าบอกใครนะ)

อีก 1เสียง

เคยเช่นกันครับ ยอมรับ  :OO

ไม่ครับ...





























...ผมไม่เคยยอมรับว่าทำผิด... ;D ;D ;D

เคยทำผิดตั้งแต่อายุ 7 ขวบ  ผมยิงปืนโดยที่ยังไม่มีปืนเป็นของตัวเอง  จนปานนี้กี่ปีแล้วจำไม่ได้  ไม่น่าจะนานเท่าไหร่ 
อีกสองปีถึงจะเกณฑ์ทหาร........................................................................(ลูกชายคนที่ 6) ::005:: ::005:: ::005::

แค่นำปืนไปซ้อมที่สนาม  และซื้อลูกมาเก็บ ผมก็แอบฝ่าฝืน พรบ ทุกครั้ง  ::005::

เคยครับ..บ่อยครั้งที่ทำครับ.. ::005::

เคยครับบ่อยด้วย....อิอิ
พกโดยไม่มีใบอนุญาตกับซื้อกระสุนโดยไม่มีใบป.3...อิอิอิ

ผิดทุกวันครับที่ออกจากบ้าน

และเคยโดนจับด้วยครับเมื่อสิบกว่าปีแล้ว

ศาลสั่งปรับแล้วก็คืนเรียบร้อยครับ

หนึ่งครั้งและครั้งเดียวครับ... ;D

ไม่เคยครับ..กลัวขาดคุณสมบัติขอป.3ไม่ได้ครับ ::014::

เอาที่ฝ่าฝืนโดยสุจริตละกันนะครับ 555  

ตั้งแต่ซื้อปืนเดินออกจากร้านแถมกระสุนแล้ว ใบ ป.4 ยังไม่ได้ ป.12 ไม่ต้องพูดถึง ออกจากบ้านก็ผิดทุกกรณี  มีแต่เอาออกไปยิงเล่นไม่เคยต้องถือวิ่งไล่โจร

ซื้อกระสุนทุกครั้งก็เกินที่กฎหมายกำหนดใบอนุญาติซื้อก็ไม่เคยขอ  

ลูกซองขายไปแล้วแต่ดันลืมแถมกระสุนไปเหลือกระสุนอยู่ในตู้ 2 กล่อง  มีปลอกขนาดอื่นที่เก็บๆมาดูเล่นจากสนามแต่ไม่มีปืนขนาดนั้นในครอบครองอีก  

เพือนเคยเอาปืนมาให้เปลี่ยนเข็มแทงฉนวน  ไม่มีใบอนุญาตซ่อม  ปืนผิดมืออยู่ 1อาทิตย์

เคยทำกระสุนเคมีด้วย (กระสุนพริกไทยถั่วเขียว)


ใครที่ไม่เคยผิดเลยจะมีไหมเนี่ย ??? ??? ???

เคยมีปืนเถื่อนขนาด .45 กับโคล้ทตราควายของอุทัยฯตอนอยู่ ม.ศ. 3 ครับ... ;D

ยิงปืนโดยใช่เหตุ 
ซื้อกระสุนไม่ขอใบอนุญาตก่อนซื้อ
โอนลอย
รับโอนลอย
ครอบครอง/พกหรือนำพา ปืนผิดมือ
พกหรือนำพาปืนของเรา แต่ไม่มีป.๑๒ โดยไม่มีเหตุจำเป็นเร่งด่วน


อนิจจา ล้วนใช่หมด  ;D

แต่เชื่อว่า  ที่ฝ่าฝืนกันมากสุดคือข้อสุดท้าย  ::014::
และเชื่อว่าเป็นการกระทำโดยสุจริต  เจตนาดี   บริสุทธิ์และจริงใจซะมากกว่า  ::014::

เคยคับแต่ก็ไม่ร้ายแรงนะ ผมเชื่อว่าสมาชิกในเวป 90 %เคยทำผิด

เคยครับ แต่จะพยายามไม่ทำอีกนะ  :o ;D

คิดเหมือนพี่ theruk

คนที่ออกกฏหมาย ... แต่ไม่ได้ปฏิบัติตามกฏหมาย

มันยังสร้างความยุ่งยาก วุ่นวายให้เราได้ตลอดแหล่ะ

" อนุญาตให้มีและใช้ เพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน "

......... เฉพาะที่บ้าน .......... คิดได้ไงอ่ะ เจ้านาย !!!

คดียังไม่หมดอายุความครับ ผมไม่สารภาพ ;D

                 พวกผู้ร้ายปากแข็ง    ::008::

เคยครับ เป็นประจำเวลาไปธนาคารหรือที่แลกเงินตราครับ

ก่อนให้การใดๆควร...มีทนายมานั่งฟังด้วย

นี่เป็นอีกเรื่องของกฎหมายปืน  ที่เขียนเอาไว้แต่ขัดกับสภาพความเป็นจริง  การปฏิบัติงานจริงๆ ขัดกับหลักธรรมชาติของความเป็นจริง

ที่ทุกคนขอมีปืนก็เพื่อวัตถุประสงค์หลัก ป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน

แล้วการป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน มันเกิดที่บ้านอย่างเดียวหรือยังไง

คนเราจะไม่เดินทางไปไหนมาไหนเลยหรือ   และเมื่อเดินทางแล้ว  การป้องกันชีวิตและทรัพย์สินในระหว่างเดินทางก็มีได้ เกิดขึ้นได้

เพียงแต่เป็นเรื่องอนาคตเท่านั้น  แต่ไม่ได้หมายความว่าจะไม่เกิด จะไม่มี

แล้วต้องเอาปืนไว้บ้านอย่างเดียว   ปลอดภัยที่บ้านอย่างเดียว   อย่างนั้นหรือ

ผิดบ่อยๆครับ เช่นเอาปืนไปสนามยิงปืน ไม่มีใบอนุญาติ  ขอปืนมาป้องกันชิวิตและทรัพย์สิน ก็ได้แต่เอาไปยิงกระดาษ ซื้อกระสุนก็ไม่เคยขอใบอนุญาต

บกพร่องโดยสุจริต

::005:: ::005:: ::005::

เคยเเบกปืนเเก็ปไปยิงนก ตอนอยู่ป.4 ครับ   ;D

   คุ้นๆคำพูดใครน้า........................... ::005::

เคยครับ... ซื้อปืนกระบอกแรก แบบโอนลอย ;D ::012::

ช่วงต่อ ป.12 นานนัก..เผลอพกต่อก็มีบ้าง..

นี่ก็ประเด็นนึ่งครับ อีกประเด็นก็แอบนำปืนใหม่ของภรรยา ไปซ้อมยิงที่สนามครับ  ::007:: ::007:: ::007::

::005::

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ

สนับสนุน ๑ เสียงครับ

ทำปืนอัดลม ลูกเหล็ก 4 มม.ไว้ยิงปลาช่อน  ผิดอีกครั้ง  พัฒนาเครื่องมือยิงปลาช่อน จากลูกเหล็ก  4  มม.เป็น  6  มม. และใส่ลูกดอกได้ ใช้ ยิงหนูนา  กบ นกกวัก งูสิง   ตามประสาเด็กชนบทครับ (หาเลี้ยงชีพ) อีกครั้ง รับเบอร์ 1 แบบสปริงมาไว้ซ้อมมือเงียบๆ... ::014:: ::014::

บ่อยไปครับ :D

เคยเหมือนกัน ครับ ;D

และแล้วผมก็ได้รู้คำตอบของท่าน จขกท. ขออนุญาติฮาครับ ::007::

เคยครับ แต่ไม่เคยมีเจตนาไม่ดีครับ และมีอยู่ครั้งหนึ่งที่เกือบงานเข้าเพราะซื้อปืนให้แม่จาก กทม. เพื่อนำไปให้ท่านที่ปัตตานี โดยมีใบมอบอำนาจและมีใบคุมปืนไปด้วย
ผมนั่งเครื่องการบินไทยและฝากอาวุธปืนตามกฎทุกอย่างครับ แต่พอถึงหาดใหญ่แม่ผมมารับและท่านก็หิวข้าวก็เลยไปหาข้าวกินที่ห้างคาร์ฟู ผมก็เลยเอาปืนกับโน๊ตบุ๊ค
ไปด้วยไม่กล้าวางในรถเพราะกลัวหาย ผมถามแม่ว่าในห้างมีตำรวจหรือทหารตรวจหรือเปล่าแม่ผมบอกว่าไม่มี แต่พอผมเดินเข้าไปเจอทหารตั้งโต๊ะตรวจทุกคนที่เข้าห้างครับ
เพราะตอนนั้นก็เป็นช่วงที่มีเหตุร้ายทางภาคใต้อยู่ด้วย ผมก็หนาวสิครับในใจก็อธิษฐานกับหลวงปู่ทวดที่ผมห้อยคอไว้ตลอดว่าอย่าให้ทหารเขาตรวจกระเป๋าเป้ผมเลย
ผมก็เดินผ่านไปให้ทหารตรวจเขาก็ขอดูกระเป๋าโน๊ตบุ๊คผมก็เปิดให้ดูเสร็จแล้วเขาก็ให้ผ่านไปได้โดยไม่ตรวจกระเป๋าเป้ ผมคิดว่าหลวงปู่ทวดคงช่วยไว้  ::014::
และพอกินข้าวเสร็จก็เดินในห้างต่อก็มีตำรวจนายหนึ่งมายืนข้างๆผม แล้วก็มองมาทางผม คงคิดว่าทำไมถือกระเป๋าเยอะจัง ผมก็เสียววาบเหมือนกันครับ แต่ก็ไม่มีอะไร
เกิดขึ้น ผมเลยบอกแม่ผมว่ารีบๆกลับดีกว่า วันนั้นก็เลยผ่านไปได้ด้วยดี ผมคิดว่าทหารหรือตำรวจค้นเจอเรื่องคงไม่จบง่ายๆครับ เคราะห์ดีที่แคล้วคลาด  :~)