เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

อยากทราบว่า...ท่านทั้งหลายใครมีประสพการณ์ในสนามยิงปืนบ้างครับ...เล่าสู่กันฟังบ้างครับ
คือผม...เคยไปทีสนาม รอ.1 ระหว่างที่ซ้อมอยู่...ช่องข้างๆด้านขวามือซ้อมยิงเป้าโบว์ลิ่งพินอยู่...พอทางช่องข้างๆยิงไปสักพัก... ในระหว่างที่เสียงปืนดัง...ผมก็รู้สึกเจ็บแปลบที่ตาด้านขวา...เอามือลูบดูปรากฏว่าเลือดออกซิบๆ...(บริวเณหางตา)ผมก็เลยต้องเดินไปบอกกลุ่มที่ซ้อมยิงอยู่...ทางโน้นเค้าก็ดีมาก...ขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่...ตั้งแต่นั้นมาผมต้องพกแว่นเข้าสนามเสมอ...บ้างครั้งคนอื่นมองดูเราด้วยสายตาแปลกๆ...เป็นเรื่องแปลกแต่จริงในสนามซ้อม...มีสักประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ที่พกแว่นเข้ามา

ผมว่าน่าจะตั้งเป็นระเบียบเลยนะครับ  อุปกรณ์พวกนี้คือ จุกอุดหู  แว่นตา  หมวก  ผมว่าสำคัญมากครับ

....เป็นอุปกรณ์ที่จำเป็นต้องมีไว้ใช้ เวลายิงปืนครับ....เกมส์ IPSC หากไม่มี อดยิงครับ ;D

แว่นตา กับ ที่อุดหูผมสนับสนุนมากครับ แต่หมวกนี่ผมยังไม่แน่ใจว่าจำเป็นรึเปล่า

ปืนออโต้ใช้กระสุนรีโหลด อัดซำ นี่ก็เห็นจานท้ายขาดกระเด็นโดนหน้า เลือดซิบก็มี ยิงแล้วศูนย์หน้าสะบัดหลุดมาโดนคิ้วแตกก็มี

ถ้าโดนตาก็บอกแน่ครับ  IPSC นี่ ไม่มีแว่นที่อุดหูนี่เขาห้ามยิงเด็ดขาด บอกว่าเสียสุขภาพ ซึ่งผมคิดว่าเป็นกฎที่ดีมากครับ

ความปลอดภัย(Safety)อยู่ที่ตัวผู้ยิงเป็นหลักสำคัญครับ จะโทษคนอื่นไม่ได้เลยถ้าเขายิงอยู่ในช่องยิงและแนวยิงที่ถูกต้อง(แต่แจ้งให้เขาทราบเป็นข้อมูลได้)  บัญญัติและกฏ ตลอดจนคู่มือแห่งความปลอดภัยเกี่ยวการยิงปืนและระเบียบของทุกสนามยิงปืนจะกำหนดให้ใส่แว่นตาและเครื่องป้องกันเสียงเสมอ เพราะเรื่องเหล่านี้เกิดขึ้นเป็นประจำ ที่เคยพบมาก็ยิงในแนวเดียวกันแต่ช่องหรือสายยิงข้างๆจะมีสะเก็ดตะกั่วจากปืนลูกโม่ปลิวมาโดนหน้าโดนแก้มเรา ปลอกกระสุนจากปืนออโต้ทั้งของตัวเองหรือช่องยิงข้างๆดีดเข้าหน้า  แก้ม หรือหล่นลงมาโดนหัว หลุดเข้าไปในอกเสื้อก็เคยพบเห็นมา ยิงเป้าเพลตเหล็ก เป้าPOPPER แล้วเศษหัวกระสุนบางส่วนเด้งกลับมาโดนส่วนหน้า ลูกปรายบางเม็ดที่บี้แบนเด้งกลับมาโดนหน้าตา โดนตัว ทั้งคนยิงและคนข้างๆรวมถึงคนอยู่ข้างหลังทั้งแนวเฉียงแนวตรง ถึงกับได้เลือดครับ  บางทีคนยิงไม่เป็นไรเพราะสวมแว่นตาแต่คนยืนดูเยื้องไปข้างหลังได้เลือดครับ
ดังนั้นเวลาซ้อมยิงทุกครั้งจะยิงมากยิงน้อย เป้าหมายจะเป็นอะไร จะมีคนอยู่ใกล้ๆหรือไม่ก็ตามควรสวมแว่นตา(แว่นอะไรก็ได้ ดีกว่าไม่สวม)และเครื่องป้องกันเสียงเสมอ ขอให้ดูตัวอย่างนักกีฬาIPSCที่ทุกคนจะมีวินัยในตัวเองสูงมากจะยิงเองหรือยืนดูคนอื่นยิงเขาจะสวมแว่นและที่ครอบหูหรือจุกอุดหูเสมอ  ใครจะมองเราว่าแปลกช่างเขาครับ ใครที่คิดอย่างนั้นรู้ได้เลยว่าไม่มีความรู้เรื่องความปลอดภัยในการยิงปืน สมควรให้คำแนะนำหรือถ้าไม่รับฟังก็หนีให้ห่างอย่าไปอยู่ใกล้ๆ
อย่าลืมครับลูกตามีสองข้าง บอดแล้วบอดเลยครับ

 ;) ตาเรา หูเรา ไม่ต้องไม่สนใจชาวบ้านครับ เข้าสนามก่อนยิงปืนผมใส่แว่นกับปลั๊กอุดหูก่อน แม้นจะไม่ได้ยิง แต่ช่องข้างๆยิงก็ต้องใส่ครับ ดีกว่าทำเท่ห์แต่หูอื้อ เผลอๆเจ็บตัวอีกต่างหาก... ;)

ผมเจอ ดรายไฟว์ ข้างหลังผมครับ เสียง แชะๆ เสียววาบไปทั้งตัวเลย  นายสนามก็อยู่ด้วย ไม่กล้าว่าอะไร  เพราะคนทำระดับสารวัตร ยศสูงกว่า  ประเภทเอาปืนมายิงอวดสาวครับ  ยิงก็งั้นๆ เลยหันมา ดรายฯ เล่นแทน  ดีที่อยู่ไม่นาน คงจะพากันไปเที่ยวต่อ  พอออกไปเท่านั้นแหละ  รุมสวดลับหลังกันโขมงโฉงเฉง  นายสนามยังว่าไม่มีมารยาท ไม่สุภาพ   

เท่าที่เจอ ตำรวจ จำนวนไม่น้อย ไม่รักษากฎแห่งความปลอดภัยครับ  ส่วนทหาร ต้องขอชม แม้หลายท่าน ไม่ค่อยรู็เรื่องปืนมากนัก  แต่กฎแห่งความปลอดภัยพื้นฐาน ไม่มีหลุดครับ 
ส่วนที่ยิงปืนได้ดี รักษาปืนดี เทคนิคดี โดยเฉลี่ยแล้ว กลับเป็นพนักงานรัฐวิสาหกิจ ครับ  :D

..เหมือนพี่นาจาว่าไว้ครับ คล้ายๆฟุตบอล ถ้าไม่มีสนับแข้ง เข้าก็บ่ให้ลงเล่น เล่นปืน่าจะมีอุปกรณ์ป้องกันหู และ ตาของตนเอง.. ;D

 :)
ครับ
ตามช่องยิงที่เคยพบมา  ถ้าเราอยู่ด้านข้าง จะเจอแรงอัดครับ  และ เศษตะกั่วบ้างบางครั้ง(จากปืนรีวอลเวอ)
ส่วนตามช่องยิงเพลทมีบ่อยครั้งที่เศษตะกั่วจะยิงย้อนศรมาผู้ผู้ยิงเอง หรือเพื่อนข้างๆครับ
แว่นตาเป็นสิ่งสำคัญ  ที่ครอบหูเป็นสิ่งสำคัญครับ
 :)

 ;D ความปลอดภัยสำหรับตนเองและผู้ร่วมใช้สถานที่ เป็นสิ่งสำคัญอันดับ 1 ในการจับปืนและยิงปืนทุกครั้งครับ ;D

                  เห็นด้วยครับ แต่หมวกไม่ต้องก็ได้ คงไม่จำเป็นครับ

เดี๋ยวนี้ยิงเป้าเหล็กผมจะใส่แว่นทุกครั้ง...เคยโดนกระสุนสะท้อนกลับมาโดนคิ้วแตก...หัวยังร้อนๆอยู่เลย :P

เห็นด้วยครับ....หมวกแล้วแต่คนชอบมากกว่า....ครับ

ผมเคยเจอแบบ มือใหม่ไม่ค่อยระวังเรื่องความปลอดภัย ถ้าดูเขาเป็นมิตรดีก็จะบอกเขาแบบสุภาพเพราะก็อยากให้มีคนยิงปืนเยอะๆ(โดยถือเรื่องความปลอดภัยเป็นหลัก) แต่ถ้าใครดูไม่เป็นมิตรก็จะไม่พูดอะไร อย่างมากก็เก็บของกลับบ้านครับ ;D

ผมโดนประจำเลยครับสะเก็ดลูกปืนเพราะไปยืนดูเขายิงใกล้ใกล้ ที่เเขนมีเเผลเป็น4ถึง5แผลโชคดีที่ไม่เคยโดนตา เดี๋ยวนี้เลยหลบอยู่ห่างห่างเวลาเขายิงเเผ่นเพลท

ยิงเพลตเศษกระสุนจะกระเด็นไกลมากครับ อันตรายหากยิงระยะใกล้ ๆ และในการเข้าสนามทุกครั้งทั้งผู้ยิงและผู้ชมควรสวมแว่นตา ใส่ที่อุดหูด้วยทุกครั้ง เพื่อความไม่ประมาทครับ  ใครกลัวมาก ๆ ก็เอาหมวกกันน็อคไปใส่กันเศษกระสุนกระเด็นโดนหัวด้วยก็ได้ครับ ฮ่า ๆๆ

 ;)  ใช่ครับ 

ยังดีครับที่แค่ ดรายไฟว์ เคยได้รู้มาจากพี่โซ๊ยตี๋ว่า พี่เขาโดนยิงจากแนวหลังด้วยลูกซ้อมเสียด้วยซ้ำ...เห็นว่าออกไปติดเป้าที่25 เมตร พวกติด 15เมตร เสร็จก่อน ก็ซัดเลย พี่เขายังอยู่กลางสนามอยู่เลย :P ฟัง ๆ แล้วผมอดเสียวแทนไม่ได้ >:(

 :)
การใช้สนาม หากผู้ใช้สนามมือใหม่ ควรออกห่างๆครับ  และถ้ามีสาวมาด้วย ควรหยุดให้โอกาสเขาใช้สนามให้เสร็จก่อนครับ
 :)

 8) คับคงต้องระวังตัวเองหน่อยและพยายามแนะนำคนอื่นๆเท่าที่ทำได้ให้ช่วยกันรักษากฏแห่งความปลอดภัยคับ...

แต่ถ้าเตือนแล้วเขายังรั้นก็เลี่ยงๆออกมาดีกว่าคับ...  8)

ตอนเรียนยิงปืนพกเบื้องต้นกับนายสนาม สยป.ตร ท่านพูดจากปากท่านเองเลยว่า ตำรวจปัจจุบันนี้ ที่ยิงปืนเป็นอย่างแท้จริงและรักษากฎความปลอดภัยในการใช้อย่างเคร่งครัดนั้น มีไม่เกิน5เปอร์เซนต์ของ ตร.ทั้งหมด พอได้อ่านกระทู้นี้ ทำให้นึกถึงคำพูดของท่านนายสนาม

ขออภัยพี่ๆ ตร. ที่เข้ามาแอบอ่านนะครับ ขอขอบคุณครับผม

ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม

......... ;D..ที่ผมเคยเจอบ่อยๆ ก็พวกสนามที่ไม่มี รอกชักเป้า มาติด  มือใหม่ที่ไม่รู้เรื่อง หรือไม่รู้กฏความปลอดภัย  ผมกำลังยิงๆอยู่ พวกเล่นเดินลงไปตรวจเป้าตัวเองเฉยเลย ...ผมต้องเดินไปบอก ผู้คุมสนามให้มาบอกเขา และ คุมกลุ่มเขาด้วย  ไม่งั้นคงมีเหตุปืนลั้นโดนกันตาย ...แต่บอกตรงๆเจอแบบนี้ที่ไร ผมยิงปืนไม่เป็นสุขเลย  ต้องคอยเหลือบดูกลุ่มเขาอยู่เรื่อยๆครับ.. :P :P :-\ :-\ :-\

คุณโซ้ยตี๋ครับ...มาเล่าให้ฟังหน่อยซิครับ...ประสพการณ์เฉียดมากเลย.... :o :o :o

...เจ้าหน้าที่สนามต้องไม่เกรงใจผู้มาใช้บริการที่ไม่ปฏิบัติตามหลักความปลอดภัยครับ  จะมียศหรือตำแหน่งอะไรก็ต้องห้ามปรามตักเตือนได้  ถ้าทำด้วยความสุภาพตามสมควร  ::)

ถึงว่าสิครับ พอลุงผมที่เป็นตำรวจรู้ว่าจะไปเรียนยิงปืนเท่านั้นล่ะ ท่านตกใจมากพร้อมกับเตือนว่าเขาตายกันมาเยอะแล้วในสนามเนี่ย ...   :o (สนามไหนไม่ได้บอก อาจเป็นสนามภูธรก็ได้)  :)

สังเกตุว่า ตำรวจหลายๆคน เวลาถือปืนในลักษณะให้ปลอดภัย ทำไมมักเอาปากกระบอกชี้ลงพื้นมากกว่า ยกขึ้นฟ้า  ทั้งๆทีเวลาเข้าไปในสนามเวลาเห็นคนถือปืนลักษณะนั้นจะโดนว่า และบอกให้ชี้ขึ้นฟ้าแทน

เลยย้อนไปดู วีซีดี บันทึกการฝึก นเรศวร261 ของนักเรียนตำรวจสันติบาล ก็พบว่า ในการฝึกล้วนแต่ให้ถือปืนชี้ลงพื้นทุกชอต ไม่ว่าจะเป็นปืนสั้น หรือ เอ็ม-16  แม้จะเคลื่อนที่ก็ยังถือชี้ลงตลอด 

เลยไม่รู้ว่าตกลงอย่างไหนปลอดภัยกว่ากันคะ

หลักสูตรไหนครับ

อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะตนเองเมื่อครั้งเรียนหลักสูตรปืนพกเบื้องต้นกับนายสนาม สยป.ตร ก็สอนให้ชี้ลงดินเหมือนกัน(แต่จริงๆหากอยู่ในสนามให้หันลำกล้องไปในทิศทางที่ปลอดภัยมากกว่า อาทิเช่น แบ็กสต็อปเป็นต้น) เอาเป็นว่าไม่รู้จะตอบอย่างไร เพราะทำตามที่ฝึกมา ฝึกอย่างไร ก็ทำตามแบบนั้น ไม่รู้ว่ามีเหตุผลอย่างไรในการปฎิบัติ กราบขอโทษครับผม

ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม

คาดว่าน่าจะเป็นสนาม ตร.ในต่างจังหวัดแน่นอนครับ เพราะสนาม ตร.(สนาม สยป.ตร) ครูฝึกประกบทุกคนที่มายิง(ในกรณีคนมายิงมีจำนวนไม่มาก) แถมหากใครท่าทางไม่น่าไว้วางใจ(หมายถึงจับปืนไม่ปลอดภัย) ครูฝึกจะเข้าไปชี้แนะทันที พูดตามที่ผมเห็นและประสบมาตอนไปยิงที่สนามนี้(สนามครูของผม) ขอบคุณครับผม

ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม

อ่านได้ประสบการณ์ดีครับ  :)  ไอ้กระผมเป็นคนสายตาสั้นมากแต่พองาม ( ;D ) เลยไม่มีโอกาสใส่แว่นสวยๆเนี้ยบๆกะเขาบ้าง  :-\

อันนี้ผมไม่เจอด้วยตนเอง เท่าที่จำได้อุบัติเหตุในสนามแถวนี้ก็ที่เมือง Arlington, TX ครับ เมื่อห้าหกปีก่อน เป็นข่าวใหญ่พอสมควรเพราะเป็นสนามของโรงเรียนตำรวจ คือหลังจากการฝึก Shooting house (shoot/don’t shoot) ซึ่งผมก็เคยฝึกมาแล้ว เราใช้ปืนจริง กระสุนคล้าย ๆ กระสุนจริงแต่ทำพิเศษหัวเป็น Paintball ครูฝึกจะแสดงเป็นคนร้าย สร้างเหตุการณ์ขึ้นมาว่าเราตามคนร้ายหนีเข้าไปในอาคารแล้วให้นักเรียนตามเข้าไปค้นหา แล้วจะมีการยิงต่อสู้กัน พอฝึกเสร็จช่วงเช้าได้เวลาทานข้าวกลางวันครูฝึกก็เปลี่ยนเป็นกระสุนจริง ออกไปทานข้าวข้างนอก ปรากฎว่าพอกลับเข้ามาฝึกช่วงบ่ายต่อ ลืมเปลี่ยนกระสุนเป็นหัว Paintball  ยิงนักเรียนตายไปหนึ่งคน

อีกเรื่องเกิดที่ Dallas สนามที่ผมเป็นสมาชิกอยู่ปัจจุบัน เมื่อนานมาแล้ว (กว่าสิบหรือยี่สิบปี) สมาชิกยิงแข่งขัน IPSC  ปืน .45 1911 เกิด double หัวกระสุนขึ้นสูงหลุดออกไปนอกสนาม สะท้อนไปสะท้อนมาสามสี่ครั้ง สุดท้ายไปโดนศรีษะเด็กซึ่งยืนดูการยิงปืนลม ตรงประตูของสนามยิงปืนลม ตายอีกเหมือนกันครับ

นอกสนามครับ กบฏ Manhattan 2493 ผมอายุ 15 บ้านอยู่ สุขุมวิทซอย 15 ทหารเรือรบกับทหารบกยิงกันแถวถนนวิทยุ และกองสํญญาณทหารเรือ (เตรียมทหารปัจจุบัน) บนถนนสุขุมวิท ได้ยินเสียงลูกปืนเควี้ยวคว้าวไปหมด (ผมไร้เดียงสาจนออกไปดู) ลูกปืนทะลุประตูเข้ามาในบ้าน กระดอนพื้น กระดอนฝา แล้วลงมาหมุนบนท้องคุณแม่ที่นอนอยู่บนเก้าอี้ (หัวกระสุนอยู่ในสภาพดีมาก) อีกลูกหนึ่งโดนกระถางต้นไม้แตก (ลูกนี้หัวบี้)

(ทหารอากาศทิ้งระเบิดลงเรือศรีอยุธยาจมในแม่น้ำเจ้าพระยา กู้ไม่ได้)

ในสนาม (In door Firing Range) ผมเคยโดนสะเก็ดที่ริมฝีปากล่าง ไม่เจ็บ แค่รู้สึก

ผมเจอของจริงเลย   แปดเก้าปีก่อน  ดูนักยิงปืนฝึกสนามปืนเล็กยาว ระยะ 300 ม.ที่สนามกองทัพภาคที่สอง   นักยิงปืนนอนยิง  ผมยืนกอดอก  อยู่ปลายเท้า  หัวกระสุน SS109 หนัก 62 เกรน ผลิตจากโรงงาน RO ที่เมืองกรีนในอังกฤษ  วิ่งไป 350 ม. แล้วกระดอนกลับมา 350 ม.  ฝังอยู่ที่ท่อนแขน ยังมีแผลเป็นอยู่จนทุกวันนี้  ตอนโดนรู้สึกเหมือนผึ้งต่อย เอามือลูบเจอท้ายกระสุน ถึงได้รู้ว่าโดน  ร้อนมาก เนื้อรอบ ๆ สุกหมด อีกห้าหกชั่วโมงต่อมาถึงได้มีเลือดออก   แต่เอาคีมดึงออกได้เอง   ที่ตลกก็คือแวะไปเอ็กส์เรย์ที่โรงพยาบาลค่ายว่ากระดูกแตกหรือเปล่า  แต่เครื่องเสีย หรือฟิล์มหมดอะไรประมาณนี้  ขากลับ กทม.ต้องไปที่โรงพยาสัตว์ที่ปากช่องแทน

   :(  ผมเคยยิง plate ที่ 15 เมตรเศษกระสุนกระเด็นกลับมาโดนปาก

       แต่ถ้า 20 เมตรขึ้นไปยังไม่เคยโดนครับ ใช้ลูกซ้อม bullet ครับ

       เรื่อง safety ที่สนามประจำผม จ่าเอาใจใส่ดีครับเคยมีก๊วนนึงมากัน 4-5 คนแต่ยิงเป็นคนเดียว

       แกคงกะยิงอวดสาว จ่าแกเลยตะโกนว่า " วางครับผมสั่งให้วางต้องวาง ไม่งั้นผมยิงนะครับ "

       วันนั้นผมเลยสบายใจแต่ก๊วนนั้นไม่รู้เป็นไงครับ

ที่เวกัสมี 2 รายครับ แต่ก็ไม่เชิงเป็นอุบัติเหตุ คนเข้าไปยิงปืนในสนาม indoor range ยิงไปพักนึง พี่แกหันปืนมาระเบิดหัวตัวเอง เดือดร้อนคนที่ยิงเลนข้างๆ  :-\

ผมเคยยิงที่สนาม มทบ.๑๑ ถ้าท่านใดเคยใช้จะทราบว่าสนามนี้หันด้านหน้า(ด้านที่วางเป้า)ชนกับด้านหลังของ สนามยิงปืนของ ร.๑พัน๓ ในลักษณะหัน Back stopper ชนกัน วันนั้นผมไปซ้อมยิงปกติเวลาประมาณบ่ายสองโมง ฝ้ง ร.๑พัน๓มีฝึกยิงปืนของทหารใหม่ ฝั่งผมมีผมอยู่คนเดียว ยังไม่ทันที่ผมจะเริ่มซ้อมเลย ก็มีวัตถุตกลงมายังหลังคาฝังผมแล้วกลิ้งตกมาตามรางน้ำห่างจากผมไปประมาณ2-3เมตร ผมก็เดินไปดูปรากฏว่าเป็นหัวกระสุนครับ ผมดูแล้วเป็นหัวกระสุนขนาด 5.56ครับ คาดว่าจะมาจากฝั่งนู้นครับ แต่ผมก็ซ้อมยิงตามปกติ ซ้อมไปเสียวไป....ก๊าบ

แล้วคุณ PointBlack หยิบหัวกระสุนให้เจ้าหน้าที่สนามดูหรือเปล่าครับ ?
ควรหยิบให้เขาดู  เพื่อจะได้ปรับปรุงสนามไม่ให้เกิดได้อีก

สนามที่ออกแบบดี  ไม่ควรเกิดเหตุนี้ 
ในทางกลับกัน  หากมีปืนลั่นใน มทบ.๑๑  ก็ต้องไม่ออกไปถูกคนข้างนอก

ประสบการณ์ในสนามที่ผมพบก็คือ  อุ๊ย ดูดิ  ปืนป๊าดติก...... :-\ :-\ :-\

เรื่องที่Dallas สารคดีของDiscovery Channel เคยเอามาฉายเมืองไทย เป็นกรณีนิติวิทยาศาสตร์ ที่น่าสนใจมาก สามารถย้อนรอยวิถีกระสุนจนพิสูจน์ที่มาของปืนได้ ทั้งๆที่คนยิงยังไม่รู้ตัวเลยว่ากระสุนมันแฉลบไปโดนใคร งานนี้เป็นความผิดพลาดของการออกแบบสนาม

ผมอ่านประสบการณ์ตรงของแต่ละท่านแล้ว...เสียวเลย ไปสนามครั้งต่อไปคงต้องระมัดระวังมากขึ้น ;)

ตอบแทนนะครับ

เป็นหลักสูตรต่อต้านการก่อการร้ายฯ  และการอารักขาบุคคลสำคัญฯ และโดดร่ม
ซึ่งทำการฝึกให้โดยครูฝึกของหน่วย นเรศวร261

เป็นหลักสูตรที่ นร.ตำวจสันติบาล ต้องไปฝึกต่อหลังจากแยกย้ายกับเพื่อนนักเรียนรุ่นเดียวกันจากโรงเรียนภูธร  นอกเหนือจากการฝึก Chaiya

กล่าวคือ เดิมนักเรียนพลฯตามโรงเรียนต่างๆ เมื่อเข้าไปเรียนก็เรียนรวมกันทั้งหมด โดยยังไม่รู้ว่า เมื่อจบแล้ว จะแยกย้ายกันไปลงที่ใดบ้าง   แต่ตั้งแต่ประมาณปี 2544 มา ได้มีการแยกเหล่าก่อนเข้าเรียนเลย เช่น สันติบาลรับ 15 นาย, ตชด.รับ 34 นาย ,  ภูธรจังหวัด 700 กว่านาย ใครอยากลงที่ไหน ก็เลือกตอนสอบกันไปเลย  พลาดแล้วพลาดเลย  จะได้ไม่ต้องไปอยู่ในที่ ที่ตนเองไม่ชอบ

สำหรับคนที่เลือกเป็นนักเรียนสันติบาล ยามอยู่ในโรงเรียนภูธร7 ก็เรียนทุกอย่างเหมือนกันจนจบ  แต่เมื่อเพื่อนๆเขาจบกัน  สันติบาลยังไม่จบแค่นั้น ต้องไปต่อหลักสูตรดังกล่าว หลังจากที่เพื่อนๆ เขาได้แยกย้ายกันไปแล้ว

ฮ้า.....!! อธิบายได้เท่าที่ควรจะอธิบายได้แค่นี้หล่ะครับ   

รับทราบ

เคยเจอเหมือนกันครับที่สนามยิงปืนของทหารแต่ใช้เป็นพื้นที่จัดงานประจำปีของอำเภอ ข้างหลังของสนาม(เป้าเป็นเนินดินสูง 5-6เมตร))เป็นร้านขายกับข้าว ร้านขายของต่างๆไม่ต่ำกว่า30 ร้าน (ทางตรง) และเวทีประกวดนางงาม ขอบข้างสนามใช้แผ่นไม้กับแผ่นเหล็กสลับกันปิดไว้  ปืนใช้ เจเกอร์ .22  ทุกวันจะมีคนโดนอะไรมาบาดตาตัวมั่งแขนขามั่ง วันรองสุดท้ายปลัดอบตโดนที่ก้านคอครับเลือดสาดเลย เรื่องเลยดังครับ สรุปไปสรุปมาเลยรู้ว่าเกิดจากลูก .22 มันหลุดออกมาจากสนามครับ มาได้ไงงงงงงงงงงงงง
คำว่างงมาจากผู้ควบคุมสนามครับ