เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สนทนาภาษาปืน => สนทนาภาษาปืน => ข้อความที่เริ่มโดย: guitar2 ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 09:20:19 AM



หัวข้อ: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: guitar2 ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 09:20:19 AM
...เมื่อวานพี่ที่เป็นเจ้าหน้าที่ อยู่ข้างบ้านบอกเอาตัวนี้ไปใช้มั๊ย...ราคารับได้ครับ
...ปืนในฝันของจิ๊กโก๋... :D~    แล้วก็กลับไปนอนอมยิ้ม :VOV:


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: yod - รักในหลวง ครับ ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 09:27:07 AM



ไม่มีทะเบียน...ชิว ชิว    ::004::


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: guitar2 ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 09:31:34 AM
...ตื่นแต่เช้า ไปพบนายที่อำเภอ  บอกท่านครับ ผมจะขอรับโอน .45
ท่านบอกว่า ใหญ่ขนาดนี้ลำบากน๊ะ ถ้ามิใช่เจ้าหน้าที่ปราบปรามหรือ ฝ่ายปกครองแล้ว
ท่านไม่ให้... หรือนอกนั้นก็ต้องมีสมบัติเยอะหลักทรัพย์โชว์เยอะ  กิจการมาก...
...อย่างเราไอ้ที่มีอยู่น่ะ พอแล้ว ...และอีกอย่างก็ต้องโอนกระบอกเก่าให้คนอื่นไปเสียก่อน..

...ผมจึงกลับมานั่งเศร้าและทำใจอยู่นี่หละครับ...เรื่องก็มีแค่นี้ครับ ไม่รู้จะปรับทุกข์กับใคร
จะเล่าให้แม่บ้านฟัง เดี๋ยวก็จะสมน้ำหน้าเอาอีก... :~)

...ปืนมีทะเบียนครับ...ตอกอยู่เหนือกริปครับ...


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 09:33:39 AM
                         อกหักสักครั้งจะเป็นไรไป   :~)


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: Pandanus ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 09:41:45 AM
ยังไม่อกหักครับ

จำได้มั๊ย   วันที่ขอไปส่งสาวเจ้าที่บ้านครั้งแรก โดนสาวด่านะครับ  ...... จะไปถึงแก่กรรมที่ไหนก็ไป


แล้ววันนั้น ทำไมไม่นับว่าอกหักล่ะ .....  ;D



หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: Pandanus ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 09:45:32 AM
...ตื่นแต่เช้า ไปพบนายที่อำเภอ  บอกท่านครับ ผมจะขอรับโอน .45
ท่านบอกว่า ใหญ่ขนาดนี้ลำบากน๊ะ ถ้ามิใช่เจ้าหน้าที่ปราบปรามหรือ ฝ่ายปกครองแล้ว
ท่านไม่ให้... หรือนอกนั้นก็ต้องมีสมบัติเยอะหลักทรัพย์โชว์เยอะ  กิจการมาก...
...อย่างเราไอ้ที่มีอยู่น่ะ พอแล้ว ...และอีกอย่างก็ต้องโอนกระบอกเก่าให้คนอื่นไปเสียก่อน..

...ผมจึงกลับมานั่งเศร้าและทำใจอยู่นี่หละครับ...เรื่องก็มีแค่นี้ครับ ไม่รู้จะปรับทุกข์กับใคร
จะเล่าให้แม่บ้านฟัง เดี๋ยวก็จะสมน้ำหน้าเอาอีก... :~)

...ปืนมีทะเบียนครับ...ตอกอยู่เหนือกริปครับ...

ในข้อความสีแดง  ลำบาก  แปลว่า ทำได้ยาก  คนละความหมายกับ เป็นไปไม่ได้......

ยิ่งแกทำหน้าตาหนักใจ ๆ ด้วยแล้วล่ะก็  ::008::

ตอนเด็ก ๆ ผมไปขอตังค์แม่ก้อนใหญ่ ๆ (ซักพันครึ่งพัน ) แกก็ทำหน้าหนักใจ ๆ สุดท้าย ก็ได้ทุกที   ;D


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 09:57:42 AM
ยังไม่อกหักครับ
จำได้มั๊ย   วันที่ขอไปส่งสาวเจ้าที่บ้านครั้งแรก โดนสาวด่านะครับ  ...... จะไปถึงแก่กรรมที่ไหนก็ไป
แล้ววันนั้น ทำไมไม่นับว่าอกหักล่ะ .....  ;D

                   โห .... อดทนดีจัง ...... จะมีสักกี่คนที่ทำได้นะนายหมี



หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: JUNGLE ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 10:00:32 AM
...ตื่นแต่เช้า ไปพบนายที่อำเภอ  บอกท่านครับ ผมจะขอรับโอน .45
ท่านบอกว่า ใหญ่ขนาดนี้ลำบากน๊ะ ถ้ามิใช่เจ้าหน้าที่ปราบปรามหรือ ฝ่ายปกครองแล้ว
ท่านไม่ให้... หรือนอกนั้นก็ต้องมีสมบัติเยอะหลักทรัพย์โชว์เยอะ  กิจการมาก...
...อย่างเราไอ้ที่มีอยู่น่ะ พอแล้ว ...และอีกอย่างก็ต้องโอนกระบอกเก่าให้คนอื่นไปเสียก่อน..

...ผมจึงกลับมานั่งเศร้าและทำใจอยู่นี่หละครับ...เรื่องก็มีแค่นี้ครับ ไม่รู้จะปรับทุกข์กับใคร
จะเล่าให้แม่บ้านฟัง เดี๋ยวก็จะสมน้ำหน้าเอาอีก... :~)

...ปืนมีทะเบียนครับ...ตอกอยู่เหนือกริปครับ...

น้าตุ๊อย่าเพิ่งท้อ... ลองแย๊ปๆ ไปสักหมัด... อาจจะยิ้มออก... ไม่แน่นะ... นายอำเภออาจจะคิดว่าเราไม่รู้ระเบียบก็ได้... ถ้าไม่ให้จริงๆ ก็ทำตามขั้นตอนต่อไป... ไม่มีข้าราชการคนไหนอยากไปเที่ยวศาลปกครองให้เสียประวัติหรอกครับ...



หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: ช.ช้าง ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 10:02:22 AM
"ลำบากน๊ะ" เป็นคำเดิมๆที่ได้ยินบ่อย
แปลว่ามัน "ฝืด" หรือมี "แรงเสียดทาน" จะต้องใช้ "น้ำมันหล่อลื่น" ราคาแพงหน่อย...ถึงจะได้  ::010:: ::010:: ::010::


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: guitar2 ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 10:23:43 AM
...ตื่นแต่เช้า ไปพบนายที่อำเภอ  บอกท่านครับ ผมจะขอรับโอน .45
ท่านบอกว่า ใหญ่ขนาดนี้ลำบากน๊ะ ถ้ามิใช่เจ้าหน้าที่ปราบปรามหรือ ฝ่ายปกครองแล้ว
ท่านไม่ให้... หรือนอกนั้นก็ต้องมีสมบัติเยอะหลักทรัพย์โชว์เยอะ  กิจการมาก...
...อย่างเราไอ้ที่มีอยู่น่ะ พอแล้ว ...และอีกอย่างก็ต้องโอนกระบอกเก่าให้คนอื่นไปเสียก่อน..

...ผมจึงกลับมานั่งเศร้าและทำใจอยู่นี่หละครับ...เรื่องก็มีแค่นี้ครับ ไม่รู้จะปรับทุกข์กับใคร
จะเล่าให้แม่บ้านฟัง เดี๋ยวก็จะสมน้ำหน้าเอาอีก... :~)

...ปืนมีทะเบียนครับ...ตอกอยู่เหนือกริปครับ...

ในข้อความสีแดง  ลำบาก  แปลว่า ทำได้ยาก  คนละความหมายกับ เป็นไปไม่ได้......

ยิ่งแกทำหน้าตาหนักใจ ๆ ด้วยแล้วล่ะก็  ::008::

ตอนเด็ก ๆ ผมไปขอตังค์แม่ก้อนใหญ่ ๆ (ซักพันครึ่งพัน ) แกก็ทำหน้าหนักใจ ๆ สุดท้าย ก็ได้ทุกที   ;D

...ขอบคุณครับ...แต่ถึงอย่างไรกว่าจะถึงขั้นตอนที่จะเข้าไปขอ...ท่านมีคำขาดว่าต้องได้อย่าง เสียอย่างครับ...จะขอใหม่ต้องเสียเก่าครับ ::014::


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: มะขิ่น ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 10:53:21 AM
ยื่นขอรับโอนตามปกติครับ ..............ถ่ายสำเนาเอกสารที่ยื่นและให้ปลัดคนที่รับเอกสารเซ็นรับเอกสารลงวันที่ให้เรียบร้อย ....................

ถ้านายอำเภอไม่อนุญาต ขอให้นายอำเภอเขียนบันทึกท้ายเอกสารด้วยว่า ไม่อนุญาตเพราะสาเหตุอะไร ..............แล้วเขียนคำร้องอุทธรณ์ถึง รมว.มหาดไทย ว่านายอำเภอ ไม่อนุญาต ทั้งๆที่เรามีคุณสมบัติครบตามกฎหมาย.............แล้วยื่นกลับไปที่อำเภอ..............ให้ส่งไปที่กระทรวง

ถ้าอำเภอไม่รับเอกสารอุทธรณ์ ไม่เขียนบันทึกท้ายเอกสาร ก็แจ้งความที่สถานีตำรวจ ข้อหานายอำเภอละเว้นการปฏิบัติหน้าที่.............

ถ้าอำเภอรับ รอ 90 วัน ...............ถ้ามหาดไทยไม่ตอบ ก็ส่งเรื่องฟ้องศาลปกครอง โดย รมวมหาดไทยเป็นจำเลยที่ 1 นายอำเภอเป็นจำเลยที่ 2 ข้อหาละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ และ ใช้อำนาจทางการปกครองโดยมิชอบ.........

ลองดูไหมครับ

ถ้าจะลองดู ก็ปรึกษา สพป. ในเวป อวป.นี้ได้


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 10:56:36 AM
 ::005:: ::005::
"ลำบากน๊ะ" เป็นคำเดิมๆที่ได้ยินบ่อย
แปลว่ามัน "ฝืด" หรือมี "แรงเสียดทาน" จะต้องใช้ "น้ำมันหล่อลื่น" ราคาแพงหน่อย...ถึงจะได้


ความหมายชัดเจนดีครับ ::005:: ::005:: ::005::


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: guitar2 ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 11:31:40 AM
ยื่นขอรับโอนตามปกติครับ ..............ถ่ายสำเนาเอกสารที่ยื่นและให้ปลัดคนที่รับเอกสารเซ็นรับเอกสารลงวันที่ให้เรียบร้อย ....................

ถ้านายอำเภอไม่อนุญาต ขอให้นายอำเภอเขียนบันทึกท้ายเอกสารด้วยว่า ไม่อนุญาตเพราะสาเหตุอะไร ..............แล้วเขียนคำร้องอุทธรณ์ถึง รมว.มหาดไทย ว่านายอำเภอ ไม่อนุญาต ทั้งๆที่เรามีคุณสมบัติครบตามกฎหมาย.............แล้วยื่นกลับไปที่อำเภอ..............ให้ส่งไปที่กระทรวง

ถ้าอำเภอไม่รับเอกสารอุทธรณ์ ไม่เขียนบันทึกท้ายเอกสาร ก็แจ้งความที่สถานีตำรวจ ข้อหานายอำเภอละเว้นการปฏิบัติหน้าที่.............

ถ้าอำเภอรับ รอ 90 วัน ...............ถ้ามหาดไทยไม่ตอบ ก็ส่งเรื่องฟ้องศาลปกครอง โดย รมวมหาดไทยเป็นจำเลยที่ 1 นายอำเภอเป็นจำเลยที่ 2 ข้อหาละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ และ ใช้อำนาจทางการปกครองโดยมิชอบ.........

ลองดูไหมครับ

ถ้าจะลองดู ก็ปรึกษา สพป. ในเวป อวป.นี้ได้

ขอบคุณมากเลยครับพี่ ผมก็เคยติดตามเรื่องราวแบบที่พี่แนะนำของบางท่านในบอร์ดนี้อยู่บ้าง
แต่คิดดูแล้ว คงยาวไป  :~) ผมขอรอเวลาดีกว่าครับ...เผื่อมีอะไรดีขึ้นหรือมีทางออกอื่น หรือจะมีนายใจดีย้ายมาก็ได้...ขอบคุณครับ  ::014::


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: Daimyo ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 11:48:07 AM
ยื่นขอรับโอนตามปกติครับ ..............ถ่ายสำเนาเอกสารที่ยื่นและให้ปลัดคนที่รับเอกสารเซ็นรับเอกสารลงวันที่ให้เรียบร้อย ....................

ถ้านายอำเภอไม่อนุญาต ขอให้นายอำเภอเขียนบันทึกท้ายเอกสารด้วยว่า ไม่อนุญาตเพราะสาเหตุอะไร ..............แล้วเขียนคำร้องอุทธรณ์ถึง รมว.มหาดไทย ว่านายอำเภอ ไม่อนุญาต ทั้งๆที่เรามีคุณสมบัติครบตามกฎหมาย.............แล้วยื่นกลับไปที่อำเภอ..............ให้ส่งไปที่กระทรวง

ถ้าอำเภอไม่รับเอกสารอุทธรณ์ ไม่เขียนบันทึกท้ายเอกสาร ก็แจ้งความที่สถานีตำรวจ ข้อหานายอำเภอละเว้นการปฏิบัติหน้าที่.............

ถ้าอำเภอรับ รอ 90 วัน ...............ถ้ามหาดไทยไม่ตอบ ก็ส่งเรื่องฟ้องศาลปกครอง โดย รมวมหาดไทยเป็นจำเลยที่ 1 นายอำเภอเป็นจำเลยที่ 2 ข้อหาละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ และ ใช้อำนาจทางการปกครองโดยมิชอบ.........

ลองดูไหมครับ

ถ้าจะลองดู ก็ปรึกษา สพป. ในเวป อวป.นี้ได้

ขอบคุณมากเลยครับพี่ ผมก็เคยติดตามเรื่องราวแบบที่พี่แนะนำของบางท่านในบอร์ดนี้อยู่บ้าง
แต่คิดดูแล้ว คงยาวไป  :~) ผมขอรอเวลาดีกว่าครับ...เผื่อมีอะไรดีขึ้นหรือมีทางออกอื่น หรือจะมีนายใจดีย้ายมาก็ได้...ขอบคุณครับ  ::014::


ที่ผู้การแนะนํา....คือการทําตามขั้นตอนของกฏหมายทุกอย่าง....คือการยืดหยัดเพื่อรักษาสิทธิ์ที่เรามีอยู่แล้วครับ....ไม่ใช่ไปหาเรื่อง หรือทําอะไรเกินเลย.....

ถ้าเราๆ.....ลุกขึ้นมาต่อสู่เรียกร้องสิทธิ์ที่พึงมีกันเยอะๆ.....เรื่องที่นายอําเภอต่างๆจะใช้มาอ้างหาเหตุ..แบบที่จขกท.เล่า..คงไม่เกิดขึ้นครับ...

ที่เกิดขึ้นและได้ยินเรื่องนี้บ่อยๆ...เพราะเราเลือกที่จะหลบ...ถอยหนี.....


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: Pandanus ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 12:03:51 PM
นายทะเบียนภูธร อยู่แต่ละที่  ยาวนานหลายปีนะครับ.......

รอไหวเหรอ

แล้วรู้ได้ไง ว่า นายใหม่มา จะไฟเขียวหรือไฟแดง

แล้ว สิบเบ็ดนั่น  ถ้าลงว่า เจ้าของเดิมไม่หวงแล้วหละก็

เดี๋ยวก็ไป....

ไม่เสียดายเหรอ  เห็น ๆ อยู่  กลายเป็นของคนอื่น ไปขอซื้อต่อ ใครมันจะขายให้   ::008::








บายใจ หวันเที่ยง ๆ ยอนเพื่อน   ;D


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: Congto-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 12:21:21 PM
ต้องสู้ เพื่อตัวท่านและอนาคต ครับ


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: mooh.cha<LOVE THE KING> ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 12:34:48 PM
::005:: ::005::
"ลำบากน๊ะ" เป็นคำเดิมๆที่ได้ยินบ่อย
แปลว่ามัน "ฝืด" หรือมี "แรงเสียดทาน" จะต้องใช้ "น้ำมันหล่อลื่น" ราคาแพงหน่อย...ถึงจะได้


ความหมายชัดเจนดีครับ ::005:: ::005:: ::005::

ซื้อให้ท่านซักกระป๋องครับ ::005:: ::005::


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 12:41:12 PM
ตามที่ท่านผู้การแนะนำนั่นแหละครับหรือไม่ก็...........ที่หลายๆท่านคิดไว้ในใจนั่นแหละครับ  แล้วแต่จะสะดวก ;D ;D ;D ;D


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: fink ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 12:45:53 PM
ยื่นขอรับโอนตามปกติครับ ..............ถ่ายสำเนาเอกสารที่ยื่นและให้ปลัดคนที่รับเอกสารเซ็นรับเอกสารลงวันที่ให้เรียบร้อย ....................

ถ้านายอำเภอไม่อนุญาต ขอให้นายอำเภอเขียนบันทึกท้ายเอกสารด้วยว่า ไม่อนุญาตเพราะสาเหตุอะไร ..............แล้วเขียนคำร้องอุทธรณ์ถึง รมว.มหาดไทย ว่านายอำเภอ ไม่อนุญาต ทั้งๆที่เรามีคุณสมบัติครบตามกฎหมาย.............แล้วยื่นกลับไปที่อำเภอ..............ให้ส่งไปที่กระทรวง

ถ้าอำเภอไม่รับเอกสารอุทธรณ์ ไม่เขียนบันทึกท้ายเอกสาร ก็แจ้งความที่สถานีตำรวจ ข้อหานายอำเภอละเว้นการปฏิบัติหน้าที่.............

ถ้าอำเภอรับ รอ 90 วัน ...............ถ้ามหาดไทยไม่ตอบ ก็ส่งเรื่องฟ้องศาลปกครอง โดย รมวมหาดไทยเป็นจำเลยที่ 1 นายอำเภอเป็นจำเลยที่ 2 ข้อหาละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ และ ใช้อำนาจทางการปกครองโดยมิชอบ.........

ลองดูไหมครับ

ถ้าจะลองดู ก็ปรึกษา สพป. ในเวป อวป.นี้ได้

ขอบคุณมากเลยครับพี่ ผมก็เคยติดตามเรื่องราวแบบที่พี่แนะนำของบางท่านในบอร์ดนี้อยู่บ้าง
แต่คิดดูแล้ว คงยาวไป  :~) ผมขอรอเวลาดีกว่าครับ...เผื่อมีอะไรดีขึ้นหรือมีทางออกอื่น หรือจะมีนายใจดีย้ายมาก็ได้...ขอบคุณครับ  ::014::


ที่ผู้การแนะนํา....คือการทําตามขั้นตอนของกฏหมายทุกอย่าง....คือการยืดหยัดเพื่อรักษาสิทธิ์ที่เรามีอยู่แล้วครับ....ไม่ใช่ไปหาเรื่อง หรือทําอะไรเกินเลย.....

ถ้าเราๆ.....ลุกขึ้นมาต่อสู่เรียกร้องสิทธิ์ที่พึงมีกันเยอะๆ.....เรื่องที่นายอําเภอต่างๆจะใช้มาอ้างหาเหตุ..แบบที่จขกท.เล่า..คงไม่เกิดขึ้นครับ...

ที่เกิดขึ้นและได้ยินเรื่องนี้บ่อยๆ...เพราะเราเลือกที่จะหลบ...ถอยหนี.....

วิธีนี้ดีที่สุดแล้วครับ ปกป้องสิทธิ์ที่มีโดยชอบอยู่แล้วครับ


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: ~ Sitthipong - รักในหลวง ~ ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 01:09:26 PM
สิทธิ์ตามกฎหมาย  และศักดิ์ศรี ...............  ::014::


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: kamet ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 03:36:36 PM
ยื่นขอรับโอนตามปกติครับ ..............ถ่ายสำเนาเอกสารที่ยื่นและให้ปลัดคนที่รับเอกสารเซ็นรับเอกสารลงวันที่ให้เรียบร้อย ....................

ถ้านายอำเภอไม่อนุญาต ขอให้นายอำเภอเขียนบันทึกท้ายเอกสารด้วยว่า ไม่อนุญาตเพราะสาเหตุอะไร ..............แล้วเขียนคำร้องอุทธรณ์ถึง รมว.มหาดไทย ว่านายอำเภอ ไม่อนุญาต ทั้งๆที่เรามีคุณสมบัติครบตามกฎหมาย.............แล้วยื่นกลับไปที่อำเภอ..............ให้ส่งไปที่กระทรวง

ถ้าอำเภอไม่รับเอกสารอุทธรณ์ ไม่เขียนบันทึกท้ายเอกสาร ก็แจ้งความที่สถานีตำรวจ ข้อหานายอำเภอละเว้นการปฏิบัติหน้าที่.............

ถ้าอำเภอรับ รอ 90 วัน ...............ถ้ามหาดไทยไม่ตอบ ก็ส่งเรื่องฟ้องศาลปกครอง โดย รมวมหาดไทยเป็นจำเลยที่ 1 นายอำเภอเป็นจำเลยที่ 2 ข้อหาละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ และ ใช้อำนาจทางการปกครองโดยมิชอบ.........

ลองดูไหมครับ

ถ้าจะลองดู ก็ปรึกษา สพป. ในเวป อวป.นี้ได้

เห็นด้วยกับท่านผู้การครับ
เมื่อวานนั่งคุยกับนายอำเภอ เขตบ้านผม
ท่านบอกว่า ถ้าคุณสมบัติครบ ท่านให้หมด
ถ้าคนไหนท่านไม่ให้ ท่านจะแนะนำเองเลยว่า
ให้ทำเรื่องอุธรณ์ถึง มหาดไทย แล้วท่านจะตอบเองว่าเหตุผลเช่นไร
แล้วสู้กันด้วยเหตุผล


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: ช.ช้าง ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 04:05:50 PM
ตามต่างจังหวัดก็อย่างนี้แหละครับ... ;D
มีเรื่องกับตัวเองมาเล่าให้ฟังด้วย...
ตามต่างจังหวัด ส่วนมากคนรับผิดชอบเรื่องนี้จะเป็นปลัดอาวุโส รับเรื่อง "ส่ง" ให้นายอำเภอ
ผมเองกับปลัดก็รู้จักกันเป็นการส่วนตัว ในการอบรมการมีและใช้อาวุธปืนในจังหวัด พอดีผมต้องไปขอ ป.3
ส่งเอกสารทุกอย่างครบแม้กระทั่งหลักฐานการเป็นนักกีฬายิงปืนจังหวัด เซ็นต์โดยผู้ว่าฯ
ด้วยความรู้จักกันและเป็นธรรมเนียมไปซะแล้ว เลยคิดว่าให้ "เครื่องดื่มชูกำลัง" วันที่ได้รับ ป.3
แต่กลายเป็นว่า ป.3 ผมออกช้า ไปถามก็บอกแต่ว่านายออกตรวจพื้นที่ ไม่ค่อยอยู่
ไปตามสองสามครั้ง ครั้งสุดท้ายแกเลยออกปากเองว่า "ช่วงนี้มีหน่วยต่างๆมาตรวจงานเยอะ นายต้องใช้งบดูแลแขกเยอะมาก..."
"อ๋อ...!!!" ผมรีบตัดบทอย่างเข้าใจ หยิบ "กระป๋องน้ำมันหล่อลื่น" ใส่ให้ในกระเป๋าเสื้อแก  แล้วบอกว่า "ลืมไป ว่าจะเอาให้วันรับ ป.3"
คำตอบที่ได้รับก็คือ..."พรุ่งนี้ มาเอานะ"  ::005:: ::005:: ::005::


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: guitar2 ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 04:07:57 PM
...ขอบคุณทุกท่านครับ...เดี๋ยวขอไตร่ตรองซ้ายขวาหน้าหลังให้ดีก่อนน๊ะครับ
บอกตรงๆเลย คนรอบข้างผมไม่มีใครเห็นด้วยเลย...เฮอะๆ
...สรุปแบบไหนจะบอกเล่าให้ฟังต่อครับ...


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: ช.ช้าง ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 04:18:18 PM
ลืมให้ความเห็นไปครับ...
ต่างจังหวัด สังคมมันแคบ ไปที่ไหน งานอะไรมันก็มักจะเจอกัน ก็เลยจำเป็นที่จะต้องมีการตามน้ำกันไป
ถือซะว่าเป็นเจ้าภาพกฐิน ผ้าป่า ร่วมกับคนรู้จัก
แต่ถ้าไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลยในสังคม... แนะนำให้สู้เพื่อสิทธิ์ตัวเองครับ  :D


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: telekbook - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 04:35:35 PM
.45 กับคอปืนเป็นของคู่กัน  ;D .....ที่ผ่านมาผมว่าจนท.เขารู้นะไม่ใช่ไม่รู้ แต่แกล้งทำมึนมากกว่า  ;D


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: rute - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 05:18:22 PM
...ขอบคุณทุกท่านครับ...เดี๋ยวขอไตร่ตรองซ้ายขวาหน้าหลังให้ดีก่อนน๊ะครับ
บอกตรงๆเลย คนรอบข้างผมไม่มีใครเห็นด้วยเลย...เฮอะๆ
...สรุปแบบไหนจะบอกเล่าให้ฟังต่อครับ...

กรณีเช่นนั้น...

แนะนำให้นำปืนไปคืนเจ้าของเดิม...

และขอเงินคืน...

โดยให้เหตุผลว่านายทะเบียนไม่อนุญาตครับ...

น่าจะคุยกันได้ครับ... :)


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: ลุมพินี08 ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 05:43:09 PM
ผมเห็นด้วยตามที่ผู้การแนะนำครับ ถ้าไม่สู้สิทธิ์ของเราก็สูญครับ


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: วายุ - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 08, 2010, 07:07:20 PM
สู้แล้วรวย... เอ๊ย... สู้แล้วสบายครับ ;D

เดี๋ยวกระบอกที่ 2 3 4 จะง่าย ....


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: guitar2 ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 09:26:53 AM
...ขอบคุณทุกท่านครับ...เดี๋ยวขอไตร่ตรองซ้ายขวาหน้าหลังให้ดีก่อนน๊ะครับ
บอกตรงๆเลย คนรอบข้างผมไม่มีใครเห็นด้วยเลย...เฮอะๆ
...สรุปแบบไหนจะบอกเล่าให้ฟังต่อครับ...

กรณีเช่นนั้น...

แนะนำให้นำปืนไปคืนเจ้าของเดิม...

และขอเงินคืน...



...ครับผม เงินยังไม่ได้จ่ายครับ ปืนก็ยังไม่ได้รับมา

เล่าให้พี่แกฟัง แกก็ทำหน้าเข้าใจอย่างดี แกบอกว่า
ตัวพี่เองเป็นเจ้าหน้าที่ ปลายปีที่แล้ว เข้าไปขอ M4 .22 นายทะเบียนถามว่าตอนนี้มีอะไรอยู่ในครอบครองบ้าง
...แกบอกสั้นสองกระบอก ลูกซองหนึ่งกระบอกครับ
...นายตอบกลับมาว่า.....พอแล้ว :~)

...ขอบคุณทุกท่านทุกความเห็นครับ... ::014::



หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: คนตัวอ้วน+ผมรักในหลวง ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 09:41:49 AM
ครับอย่าว่าแต่บุคคลธรรมดาที่จะขอ ป.๓ ยากเลยครับผมเป็นเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับการปราบปรามอาชญากรรมยังขอยากลำบากเลยครับ เคยไปหานายทะเบียน(นายอำเภอ)จะทำเรื่องขอ ป.๓ กล็อค ๒๖ สักกระบอก ท่าน(ไม่อยากให้เกียรติขนาดนั้นเล๊ย)บอกว่าคุณมีปืนสองกระบอกแล้วจะซื้อเพิ่มไปทำไม เวลา...(ท่านใช้คำหยาบกับผมครับ)ออกตรวจ...พกปืนทีละสามกระบอกหรือ ผมหมดปัญญากะท่านเลยครับผมหาคำตอบหรือหาเหตุผลที่ดีดีตอบท่านไม่ได้ ผมเลยตอบแบบบ้าบ้าไปว่าไม่เป็นไรครับท่าน หลังตุลาคมนี้ เดี๋ยวท่านก็โดนย้ายแล้ว แล้วผมจะมาขอกับท่านนายอำเภอคนใหม่ก็แล้วกันครับ
ปล.หวังว่าหลังตุลานี้ท่านนายอำเภอคนใหม่คงไม่ฟวยเหมื่อนท่านผู้นี้ละกันครับ


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: guitar2 ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 09:49:43 AM
...คาราวะท่านผู้กล้า ด้วยการ+1 ครับ... ::005::


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: JUNGLE ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 10:12:04 AM
ครับอย่าว่าแต่บุคคลธรรมดาที่จะขอ ป.๓ ยากเลยครับผมเป็นเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับการปราบปรามอาชญากรรมยังขอยากลำบากเลยครับ เคยไปหานายทะเบียน(นายอำเภอ)จะทำเรื่องขอ ป.๓ กล็อค ๒๖ สักกระบอก ท่าน(ไม่อยากให้เกียรติขนาดนั้นเล๊ย)บอกว่าคุณมีปืนสองกระบอกแล้วจะซื้อเพิ่มไปทำไม เวลา...(ท่านใช้คำหยาบกับผมครับ)ออกตรวจ...พกปืนทีละสามกระบอกหรือ ผมหมดปัญญากะท่านเลยครับผมหาคำตอบหรือหาเหตุผลที่ดีดีตอบท่านไม่ได้ ผมเลยตอบแบบบ้าบ้าไปว่าไม่เป็นไรครับท่าน หลังตุลาคมนี้ เดี๋ยวท่านก็โดนย้ายแล้ว แล้วผมจะมาขอกับท่านนายอำเภอคนใหม่ก็แล้วกันครับ
ปล.หวังว่าหลังตุลานี้ท่านนายอำเภอคนใหม่คงไม่ฟวยเหมื่อนท่านผู้นี้ละกันครับ



แนะนำให้ถามท่านกลับ... ถามเป็นลายลักษณ์อักษรนะครับ... แล้วก็ให้ท่านตอบเป็นลายลักษณ์อักษร... ดูซิว่าท่านจะตอบว่ากระไร... บอกท่านด้วยว่า... จะเอาไปอุทธรณ์ตามสิทธิ์ที่พึงมี... ;D ;D ;D



หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: คนตัวอ้วน+ผมรักในหลวง ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 10:43:04 AM
เมื่อเช้าถูก ผู้บังคับบัญชา(ผกก.)เรียกไปตำหนิเรื่องใช้วาจาไม่สุภาพกับหัวหน้าส่วนราชการอื่น(อำเภอ) แต่ท่านก้ไม่ตำหนิมากจนเครียด ท่านบอกแต่ว่าทีหลังคิดก่อนพูดนะ สรุปท่าน...โทรมาฟ้องนายผม แต่ไม่เป็นไรครับ "อดทนต่อความเจ็บใจ ไม่หวั่นไหวต่อความยากลำบาก" ครับ ยังไงหลังตุลานี้ต้องเอาเจ้า G 26 มาเป็นเพื่อนกะ G19 ให้ได้ จะได้โอน M 637 ให้ภรรเมียสะทีนึง
ปล.เรื่องที่ผมปาก...กะท่าน...เกิดขึ้นเมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมาครับ


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 12:41:33 PM
เมื่อเช้าถูก ผู้บังคับบัญชา(ผกก.)เรียกไปตำหนิเรื่องใช้วาจาไม่สุภาพกับหัวหน้าส่วนราชการอื่น(อำเภอ) แต่ท่านก้ไม่ตำหนิมากจนเครียด ท่านบอกแต่ว่าทีหลังคิดก่อนพูดนะ สรุปท่าน...โทรมาฟ้องนายผม แต่ไม่เป็นไรครับ "อดทนต่อความเจ็บใจ ไม่หวั่นไหวต่อความยากลำบาก" ครับ ยังไงหลังตุลานี้ต้องเอาเจ้า G 26 มาเป็นเพื่อนกะ G19 ให้ได้ จะได้โอน M 637 ให้ภรรเมียสะทีนึง
ปล.เรื่องที่ผมปาก...กะท่าน...เกิดขึ้นเมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมาครับ

นายอำเภอคนนี้ทำงานไม่รุ่งเรืองหรอกครับ ชั้นเชิงไม่มีเอาเสียเลย... โดนตำรวจด่าเอา แทนที่จะเก็บเรื่องเงียบเข้าไว้แล้วหาวิธีเอาคืนทางอื่น... กลับอ่อนเชิงด้วยการร้องแรกแหกกระเชิงโพนทะนาด้วยตัวเอง ทีนี้ใครต่อใครเขาก็รู้กันทั่วแล้วครับว่าโดนเด็กมาด่าเข้าให้ แสดงให้เห็นว่าบารมีตัวเองไม่ถึง มาดไม่ให้น่าเกรงขาม คนอื่นเขาเลยไม่เกรงใจ... ฮา...

พอเรื่องนี้ปูดไปทั่วแล้ว ใครต่อใครเขาก็แอบนินทา คนที่ไม่กล้าก็จะเริ่มกล้าด่าลับหลัง แล้วสักพักก็เริ่มชิน ดีไม่ดีจะโดนด่าเอาซึ่งหน้าอีกแหละ... ฮา...

แล้วจะแอบเอาคืนกับตำรวจคนนี้ก็ไม่ได้แล้ว ขืนเล่นอะไรข้ามห้วยมา เช่นให้ปลัดมาแกล้งโน้นแกล้งนี้... ปลัดที่ไหนใครเขาจะเล่นด้วย ก็เห็นอยู่ว่า"นาย"ไม่มีคุณธรรม แกล้งตำรวจก็เพราะนายเสียหน้าต่างหาก ไม่ใช่ธุระหลวงสักหน่อย... ฮา...


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 12:44:13 PM
ตามต่างจังหวัดก็อย่างนี้แหละครับ... ;D
มีเรื่องกับตัวเองมาเล่าให้ฟังด้วย...
ตามต่างจังหวัด ส่วนมากคนรับผิดชอบเรื่องนี้จะเป็นปลัดอาวุโส รับเรื่อง "ส่ง" ให้นายอำเภอ
ผมเองกับปลัดก็รู้จักกันเป็นการส่วนตัว ในการอบรมการมีและใช้อาวุธปืนในจังหวัด พอดีผมต้องไปขอ ป.3
ส่งเอกสารทุกอย่างครบแม้กระทั่งหลักฐานการเป็นนักกีฬายิงปืนจังหวัด เซ็นต์โดยผู้ว่าฯ
ด้วยความรู้จักกันและเป็นธรรมเนียมไปซะแล้ว เลยคิดว่าให้ "เครื่องดื่มชูกำลัง" วันที่ได้รับ ป.3
แต่กลายเป็นว่า ป.3 ผมออกช้า ไปถามก็บอกแต่ว่านายออกตรวจพื้นที่ ไม่ค่อยอยู่
ไปตามสองสามครั้ง ครั้งสุดท้ายแกเลยออกปากเองว่า "ช่วงนี้มีหน่วยต่างๆมาตรวจงานเยอะ นายต้องใช้งบดูแลแขกเยอะมาก..."
"อ๋อ...!!!" ผมรีบตัดบทอย่างเข้าใจ หยิบ "กระป๋องน้ำมันหล่อลื่น" ใส่ให้ในกระเป๋าเสื้อแก  แล้วบอกว่า "ลืมไป ว่าจะเอาให้วันรับ ป.3"
คำตอบที่ได้รับก็คือ..."พรุ่งนี้ มาเอานะ"  ::005:: ::005:: ::005::

แล้วคุณ ช.ช้าง เอามาพูดอย่างนี้รู้สึกอย่างไรบ้างเล่าครับ ภูมิใจหรือเปล่าเล่าครับ...


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: FORD-TECH-CHI-CHI รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 02:22:11 PM
หยอดน้ำมันหน่อยเดี๋ยวเครื่องจักรก็ทำงานครับ(ตามความเป็นจริงแต่ผมไม่ชี้แนะ) แต่ผมว่าหน้าจะโละทิ้งไปได้แล้วไอ้พวกเครื่องจักรเหลือขอพรรณนี้.


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: quick-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 02:57:31 PM
อำเภอที่ผมอยู่ ถ้าเป็นปืนโครงการของ สน.สก. มีเอกสารครบเรียบร้อย ไม่มีปัญหาแต่ประการใดครับ

แต่ถ้าเป็นปืนที่ซื้อตามร้านหรือรับโอนกันมา .45 ก็ลำบากหน่อยเหมือนกันครับ


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: HAWK008 ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 03:36:43 PM
ผมเพึ่งไปอำเภอมาเมื่อกี้นี้เองเพื่อขอใบป.3 ขนาด 9 มม.  ตามกระทู้คุณ quick  ผมก็เป็นปืนโครงการ แรกๆก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรพอส่งเอกสารเสร็จบอกว่าครบเรียบร้อย พอจะลุกขี้นก็ได้รับแบบฟอร์มแถมอีกใบ  บอกว่าทางอำเภอจะทำโครงการปรับปรุงภูมิทัศน์อำเภอเมืองปี พ.ศ. 2552  ขอรับบริจาคตามแบบฟอร์มจะสมทบเท่าไหร่ให้กรอกจำนวนเงินมา  แล้วแต่ไม่ได้บอกจำนวนเงินเล่นเอาผมงง!เลย  แต่ก็มีใบ้ให้ว่าถ้าเป็นพอค้าประชาชนจะบอกจำนวนเงินเลยแต่นี้เป็นข้าราชการเหมือนกันให้ไปเดาเอาเองว่าควรบริจาคเท่าไหร่  ยกตัวอย่างผ้าม่านหน้าต่างภายในห้องนี้เป็นต้น  ผมเลยกลับมานั่งทบทวนว่าผมควรจะบริจาคเท่าไหร่ดีทั้งๆเอกสารครบถูกต้องทุกอย่างใบตอบรับปืนโครงการฯก็มี  บริจาคเท่าไหร่ดีครับถึงจะสมควรแก่ใบ ป.3 ขนาด 9  มม.?


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: JUNGLE ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 03:41:58 PM
ผมเพึ่งไปอำเภอมาเมื่อกี้นี้เองเพื่อขอใบป.3 ขนาด 9 มม.  ตามกระทู้คุณ quick  ผมก็เป็นปืนโครงการ แรกๆก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรพอส่งเอกสารเสร็จบอกว่าครบเรียบร้อย พอจะลุกขี้นก็ได้รับแบบฟอร์มแถมอีกใบ  บอกว่าทางอำเภอจะทำโครงการปรับปรุงภูมิทัศน์อำเภอเมืองปี พ.ศ. 2552  ขอรับบริจาคตามแบบฟอร์มจะสมทบเท่าไหร่ให้กรอกจำนวนเงินมา  แล้วแต่ไม่ได้บอกจำนวนเงินเล่นเอาผมงง!เลย  แต่ก็มีใบ้ให้ว่าถ้าเป็นพอค้าประชาชนจะบอกจำนวนเงินเลยแต่นี้เป็นข้าราชการเหมือนกันให้ไปเดาเอาเองว่าควรบริจาคเท่าไหร่  ยกตัวอย่างผ้าม่านหน้าต่างภายในห้องนี้เป็นต้น  ผมเลยกลับมานั่งทบทวนว่าผมควรจะบริจาคเท่าไหร่ดีทั้งๆเอกสารครบถูกต้องทุกอย่างใบตอบรับปืนโครงการฯก็มี  บริจาคเท่าไหร่ดีครับถึงจะสมควรแก่ใบ ป.3 ขนาด 9  มม.?

ถ้าเป็นผม... ผมจะบริจาคห้าบาท... แล้วขอใบเสร็จรับเงินจากทางอำเภอด้วยครับ... จะบอกว่าเอาไปลดหย่อนภาษี... ;D ;D ;D



หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: โอ_อุดร - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 03:57:58 PM
พูดถึงตัวเลขสองจำนวนนี้ที่ไร เจ็บใจทุกทีครับ .45 และ 11 มม. ไม่รู้ว่ามันใหญ่ตรงไหนและมันเกินไปตรงไหน ( ถ้ามันใหญ่ผมเอาลำกล้อง 3 " ก็ได้ครับ )
เหน็บใส่ซองก็เห็นมันพอดีอยู่ ใส่กล่องก็พอดี มันใหญ่เกินไปตรงไหนครับ เฮ้อ.........เมืองไทย  ::004::  ::004:: ( ต้องใช้ไอ้ที่ไม่มีใบอนุญาตกระมังครับท่าน )  ::014:: ::014::
แบบนั้นไม่เห็นต้องไปขออนุญาตจากใครเลย ทำดีให้ถูกต้องนี่ ทำยากเหลือเกิน  นะครับ เจ้านาย...............


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: นายกระจง ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 04:02:13 PM
ยังไม่อกหักครับ

จำได้มั๊ย   วันที่ขอไปส่งสาวเจ้าที่บ้านครั้งแรก โดนสาวด่านะครับ  ...... จะไปถึงแก่กรรมที่ไหนก็ไป


แล้ววันนั้น ทำไมไม่นับว่าอกหักล่ะ .....  ;D






รักแล้วรักเลย ด่าก็ไม่เป็นไรครับ


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: นายกระจง ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 04:06:22 PM
ยื่นขอรับโอนตามปกติครับ ..............ถ่ายสำเนาเอกสารที่ยื่นและให้ปลัดคนที่รับเอกสารเซ็นรับเอกสารลงวันที่ให้เรียบร้อย ....................

ถ้านายอำเภอไม่อนุญาต ขอให้นายอำเภอเขียนบันทึกท้ายเอกสารด้วยว่า ไม่อนุญาตเพราะสาเหตุอะไร ..............แล้วเขียนคำร้องอุทธรณ์ถึง รมว.มหาดไทย ว่านายอำเภอ ไม่อนุญาต ทั้งๆที่เรามีคุณสมบัติครบตามกฎหมาย.............แล้วยื่นกลับไปที่อำเภอ..............ให้ส่งไปที่กระทรวง

ถ้าอำเภอไม่รับเอกสารอุทธรณ์ ไม่เขียนบันทึกท้ายเอกสาร ก็แจ้งความที่สถานีตำรวจ ข้อหานายอำเภอละเว้นการปฏิบัติหน้าที่.............

ถ้าอำเภอรับ รอ 90 วัน ...............ถ้ามหาดไทยไม่ตอบ ก็ส่งเรื่องฟ้องศาลปกครอง โดย รมวมหาดไทยเป็นจำเลยที่ 1 นายอำเภอเป็นจำเลยที่ 2 ข้อหาละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ และ ใช้อำนาจทางการปกครองโดยมิชอบ.........

ลองดูไหมครับ

ถ้าจะลองดู ก็ปรึกษา สพป. ในเวป อวป.นี้ได้




ท่านเจ้าของกระทู้ครับ

ทำตามวิธีนี้นะดีแล้วครับ  ผมเป็นคนหนึ่งที่ทำตามวิธีนี้มาแล้ว อย่างน้อยก็ ๓ ครั้งแล้วครับ แล้วท่านจะทึ่งกับผลที่ตามมาในการที่ท่านรักษาสิทธิ์ของท่านครับ

ขอบคุณครับ


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 04:32:52 PM
พูดถึงตัวเลขสองจำนวนนี้ที่ไร เจ็บใจทุกทีครับ .45 และ 11 มม. ไม่รู้ว่ามันใหญ่ตรงไหนและมันเกินไปตรงไหน ( ถ้ามันใหญ่ผมเอาลำกล้อง 3 " ก็ได้ครับ )
เหน็บใส่ซองก็เห็นมันพอดีอยู่ ใส่กล่องก็พอดี มันใหญ่เกินไปตรงไหนครับ เฮ้อ.........เมืองไทย  ::004::  ::004:: ( ต้องใช้ไอ้ที่ไม่มีใบอนุญาตกระมังครับท่าน )  ::014:: ::014::
แบบนั้นไม่เห็นต้องไปขออนุญาตจากใครเลย ทำดีให้ถูกต้องนี่ ทำยากเหลือเกิน  นะครับ เจ้านาย...............


ก็ไอ้พวกข้าราชการส่วนน้อยที่คอรัปชั่นนี่แหละครับ เป็นตัวสร้างเงื่อนไขให้คนเสื้อแดงเข้ามาเผาเมือง กทม. ... พวกนี้แหละครับ...


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 04:51:22 PM
...คาราวะท่านผู้กล้า ด้วยการ+1 ครับ... ::005::

ถ้าคุณ guitar2 เคยรับราชการ จะรู้ดีว่าข้าราชการต่างหากที่กลัวประชาชนครับ... เพราะหากเกิดเรื่องร้องเรียนขึ้นมา มันจะเป็นช่องโหว่ เป็นหลุมบ่อให้เพื่อนข้าราชการด้วยกันเอาไปขุดแคะแกะเกาสารพัด ทำให้การพิจารณาประเมินความดีความชอบประจำปีมีปัญหา แล้วในที่สุดผลการประเมินเพื่อเลื่อนระดับหรือเข้าสู่ตำแหน่งใหม่เสียเปรียบเพื่อนร่วมรุ่นครับ...

คือข้าราชการด้วยกันเองเหมือนคนที่เข้าสู่ลู่วิ่งแข่งขันไปแล้ว เข้าแล้วออกกลางทางได้ยาก เพราะความรู้ความสามารถที่สะสมมาไม่สามารถไปประกอบอาชีพอื่นได้สบาย โดยเฉพาะข้าราชการที่อายุเลยวัยกลางคนมาแล้วจะไปเริ่มต้นสั่งสมความรู้ความชำนาญในสายงานอื่นได้ยาก(ก็นายทะเบียนฯ นั่นแหละ)...

เวลาข้าราชการเกิดเรื่องกับประชาชน ข้าราชการทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าหาความชอบธรรมด้วยการอ้างถึงระเบียบที่ถูกต้อง(บังเอิญระเบียบที่ว่านั้น ศาลบอกว่าบังคับประชาชนไม่ได้), หาช่องโหว่ตามระเบียบเพื่อเอาตัวรอด(ก็มันพลาดไปแล้วน่ะ), ทำลายความน่าเชื่อถือของคู่กรณี(กลัวปืนไปอยู่ในมือมิจฉาชีพ), ขอเจรจาสงบศึก(ออกใบ ป.3)... ดังนั้นหากคุณ guitar2 มือสะอาดเสียอย่าง ไม่ต้องกลัวอะไรหรอกครับ, แต่ต้องเน้นว่ามือสะอาด ทำอะไรถูกต้องมาตลอด เพราะจะต้องโดนเอ็กซ์เรย์พฤติกรรมในอดีตแน่ๆ เพื่อทำลายความน่าเชื่อถือ และเอาไปอ้างว่าพฤติกรรมไม่เหมาะสมมีอาวุธปืน...

สำหรับเรื่องจะโดนกลั่นแกล้งด้วยอำนาจมืดน่ะ อย่าไปสนใจเลยครับ เพราะคนที่เป็นนายอำเภอได้น่ะ ต้องเป็นคนดีอยู่แล้ว มิฉะนั้นจะไม่ได้ตำแหน่งสูงถึงขนาดนั้น... แล้วทุกคนที่เป็นนายอำเภอต่างต้องการถนอมตัวเพื่อให้ขึ้นสู่ตำแหน่งที่ดีกว่าทั้งสิ้นครับ...


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: ช.ช้าง ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 07:15:26 PM
ตามต่างจังหวัดก็อย่างนี้แหละครับ... ;D
มีเรื่องกับตัวเองมาเล่าให้ฟังด้วย...
ตามต่างจังหวัด ส่วนมากคนรับผิดชอบเรื่องนี้จะเป็นปลัดอาวุโส รับเรื่อง "ส่ง" ให้นายอำเภอ
ผมเองกับปลัดก็รู้จักกันเป็นการส่วนตัว ในการอบรมการมีและใช้อาวุธปืนในจังหวัด พอดีผมต้องไปขอ ป.3
ส่งเอกสารทุกอย่างครบแม้กระทั่งหลักฐานการเป็นนักกีฬายิงปืนจังหวัด เซ็นต์โดยผู้ว่าฯ
ด้วยความรู้จักกันและเป็นธรรมเนียมไปซะแล้ว เลยคิดว่าให้ "เครื่องดื่มชูกำลัง" วันที่ได้รับ ป.3
แต่กลายเป็นว่า ป.3 ผมออกช้า ไปถามก็บอกแต่ว่านายออกตรวจพื้นที่ ไม่ค่อยอยู่
ไปตามสองสามครั้ง ครั้งสุดท้ายแกเลยออกปากเองว่า "ช่วงนี้มีหน่วยต่างๆมาตรวจงานเยอะ นายต้องใช้งบดูแลแขกเยอะมาก..."
"อ๋อ...!!!" ผมรีบตัดบทอย่างเข้าใจ หยิบ "กระป๋องน้ำมันหล่อลื่น" ใส่ให้ในกระเป๋าเสื้อแก  แล้วบอกว่า "ลืมไป ว่าจะเอาให้วันรับ ป.3"
คำตอบที่ได้รับก็คือ..."พรุ่งนี้ มาเอานะ"  ::005:: ::005:: ::005::

แล้วคุณ ช.ช้าง เอามาพูดอย่างนี้รู้สึกอย่างไรบ้างเล่าครับ ภูมิใจหรือเปล่าเล่าครับ...

มันก็ไม่ใช่เรื่องภูมิใจหรือไม่ภูมิใจอะไรหรอกครับพี่สมชาย...
เพียงแต่เป็นเรื่องฮาๆให้เจ้าของกระทู้สบายใจ ตามประสาคนบ้านนอกด้วยกันที่เข้าใจสถานการณ์กันครับ
อย่างที่ผมบอกแหละครับ  ต่างจังหวัดเมืองมันแคบ หัวหน้าส่วนราชการ หรือคนสำคัญๆหน่อยมันมีไม่กี่คน
ไปงานเลี้ยง งานแต่งงาน งานบุญ งานกาชาด หรือกระทั่งเปิดท้ายขายของ
มันก็วนเวียนๆเจอหน้าตากันอยู่ไม่กี่คน  บางวันเจอกันสามสี่งาน
ถ้าเขาออกปากมาขนาดนี้...จะหักกันเลย มันก็มองหน้ากันลำบาก  วิถีบ้านนอกมันเป็นอย่างนี้ครับ...


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: Glock Jumper ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 08:25:00 PM
ตื้อเท่านั้นที่ครองโลกครับ เดี๋ยวท่านคงใจอ่อน อิอิ


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: พ่อค้าภูธร- รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 13, 2010, 09:27:45 PM
...คาราวะท่านผู้กล้า ด้วยการ+1 ครับ... ::005::

ถ้าคุณ guitar2 เคยรับราชการ จะรู้ดีว่าข้าราชการต่างหากที่กลัวประชาชนครับ... เพราะหากเกิดเรื่องร้องเรียนขึ้นมา มันจะเป็นช่องโหว่ เป็นหลุมบ่อให้เพื่อนข้าราชการด้วยกันเอาไปขุดแคะแกะเกาสารพัด ทำให้การพิจารณาประเมินความดีความชอบประจำปีมีปัญหา แล้วในที่สุดผลการประเมินเพื่อเลื่อนระดับหรือเข้าสู่ตำแหน่งใหม่เสียเปรียบเพื่อนร่วมรุ่นครับ...

คือข้าราชการด้วยกันเองเหมือนคนที่เข้าสู่ลู่วิ่งแข่งขันไปแล้ว เข้าแล้วออกกลางทางได้ยาก เพราะความรู้ความสามารถที่สะสมมาไม่สามารถไปประกอบอาชีพอื่นได้สบาย โดยเฉพาะข้าราชการที่อายุเลยวัยกลางคนมาแล้วจะไปเริ่มต้นสั่งสมความรู้ความชำนาญในสายงานอื่นได้ยาก(ก็นายทะเบียนฯ นั่นแหละ)...

เวลาข้าราชการเกิดเรื่องกับประชาชน ข้าราชการทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าหาความชอบธรรมด้วยการอ้างถึงระเบียบที่ถูกต้อง(บังเอิญระเบียบที่ว่านั้น ศาลบอกว่าบังคับประชาชนไม่ได้), หาช่องโหว่ตามระเบียบเพื่อเอาตัวรอด(ก็มันพลาดไปแล้วน่ะ), ทำลายความน่าเชื่อถือของคู่กรณี(กลัวปืนไปอยู่ในมือมิจฉาชีพ), ขอเจรจาสงบศึก(ออกใบ ป.3)... ดังนั้นหากคุณ guitar2 มือสะอาดเสียอย่าง ไม่ต้องกลัวอะไรหรอกครับ, แต่ต้องเน้นว่ามือสะอาด ทำอะไรถูกต้องมาตลอด เพราะจะต้องโดนเอ็กซ์เรย์พฤติกรรมในอดีตแน่ๆ เพื่อทำลายความน่าเชื่อถือ และเอาไปอ้างว่าพฤติกรรมไม่เหมาะสมมีอาวุธปืน...

สำหรับเรื่องจะโดนกลั่นแกล้งด้วยอำนาจมืดน่ะ อย่าไปสนใจเลยครับ เพราะคนที่เป็นนายอำเภอได้น่ะ ต้องเป็นคนดีอยู่แล้ว มิฉะนั้นจะไม่ได้ตำแหน่งสูงถึงขนาดนั้น... แล้วทุกคนที่เป็นนายอำเภอต่างต้องการถนอมตัวเพื่อให้ขึ้นสู่ตำแหน่งที่ดีกว่าทั้งสิ้นครับ...
อ่านข้อความท่านสมชายแล้วใจชื่นครับ....ผมเพิ่งส่งแผ่นบันทึกเสียงที่บันทึกไว้ในวันที่ผมไปยื่น ป.1 ให้ศาลปกครอง เนื่องจากทำสำเนาให้ท่านปลัดเซ็นรับแล้วท่านไม่เซ็นอัดเสียงเสียเลย..ฮา เอาป.1 ผมไปดองไว้ 8 เดือนฟ้องเสียเลย..


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: guitar2 ที่ กรกฎาคม 14, 2010, 11:08:56 AM
...คาราวะท่านผู้กล้า ด้วยการ+1 ครับ... ::005::

ถ้าคุณ guitar2 เคยรับราชการ จะรู้ดีว่าข้าราชการต่างหากที่กลัวประชาชนครับ... เพราะหากเกิดเรื่องร้องเรียนขึ้นมา มันจะเป็นช่องโหว่ เป็นหลุมบ่อให้เพื่อนข้าราชการด้วยกันเอาไปขุดแคะแกะเกาสารพัด ทำให้การพิจารณาประเมินความดีความชอบประจำปีมีปัญหา แล้วในที่สุดผลการประเมินเพื่อเลื่อนระดับหรือเข้าสู่ตำแหน่งใหม่เสียเปรียบเพื่อนร่วมรุ่นครับ...

คือข้าราชการด้วยกันเองเหมือนคนที่เข้าสู่ลู่วิ่งแข่งขันไปแล้ว เข้าแล้วออกกลางทางได้ยาก เพราะความรู้ความสามารถที่สะสมมาไม่สามารถไปประกอบอาชีพอื่นได้สบาย โดยเฉพาะข้าราชการที่อายุเลยวัยกลางคนมาแล้วจะไปเริ่มต้นสั่งสมความรู้ความชำนาญในสายงานอื่นได้ยาก(ก็นายทะเบียนฯ นั่นแหละ)...

เวลาข้าราชการเกิดเรื่องกับประชาชน ข้าราชการทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าหาความชอบธรรมด้วยการอ้างถึงระเบียบที่ถูกต้อง(บังเอิญระเบียบที่ว่านั้น ศาลบอกว่าบังคับประชาชนไม่ได้), หาช่องโหว่ตามระเบียบเพื่อเอาตัวรอด(ก็มันพลาดไปแล้วน่ะ), ทำลายความน่าเชื่อถือของคู่กรณี(กลัวปืนไปอยู่ในมือมิจฉาชีพ), ขอเจรจาสงบศึก(ออกใบ ป.3)... ดังนั้นหากคุณ guitar2 มือสะอาดเสียอย่าง ไม่ต้องกลัวอะไรหรอกครับ, แต่ต้องเน้นว่ามือสะอาด ทำอะไรถูกต้องมาตลอด เพราะจะต้องโดนเอ็กซ์เรย์พฤติกรรมในอดีตแน่ๆ เพื่อทำลายความน่าเชื่อถือ และเอาไปอ้างว่าพฤติกรรมไม่เหมาะสมมีอาวุธปืน...

สำหรับเรื่องจะโดนกลั่นแกล้งด้วยอำนาจมืดน่ะ อย่าไปสนใจเลยครับ เพราะคนที่เป็นนายอำเภอได้น่ะ ต้องเป็นคนดีอยู่แล้ว มิฉะนั้นจะไม่ได้ตำแหน่งสูงถึงขนาดนั้น... แล้วทุกคนที่เป็นนายอำเภอต่างต้องการถนอมตัวเพื่อให้ขึ้นสู่ตำแหน่งที่ดีกว่าทั้งสิ้นครับ...

...ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจจากพี่ นายสมชาย(ฮา)  และทุกๆท่านครับ
 
เช้าวันนี้ได้คุยกับพี่เจ้าของปืน แกบอกว่ามีเพื่อนของเจ้านายมาดู
และชอบมาก โดยเสนอราคาจนน่าตกใจ
...ผมจึงบอกกับแกว่าดีครับพี่รับข้อเสนอได้เลย ไม่ต้องเกรงใจ ราคาสูงขนาดนี้
ไม่ต้องคอยผมแล้วครับ...ผมไม่คิดมาก...

...ผมทำใจได้แล้ว และผมจะถือเอา ความเห็นของทุกท่านในกระทู้ที่ผมตั้งมานี้
เป็นแนวคิด และแนวทางปฎิบัติต่อไปในโอกาสหน้า

...ปัจจุบันมีเพียงลูกโม่สุดรักเป็นเพื่อน ก็ยังพออุ่นใจครับ


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ กรกฎาคม 14, 2010, 11:26:40 AM
ตามต่างจังหวัดก็อย่างนี้แหละครับ... ;D
มีเรื่องกับตัวเองมาเล่าให้ฟังด้วย...
ตามต่างจังหวัด ส่วนมากคนรับผิดชอบเรื่องนี้จะเป็นปลัดอาวุโส รับเรื่อง "ส่ง" ให้นายอำเภอ
ผมเองกับปลัดก็รู้จักกันเป็นการส่วนตัว ในการอบรมการมีและใช้อาวุธปืนในจังหวัด พอดีผมต้องไปขอ ป.3
ส่งเอกสารทุกอย่างครบแม้กระทั่งหลักฐานการเป็นนักกีฬายิงปืนจังหวัด เซ็นต์โดยผู้ว่าฯ
ด้วยความรู้จักกันและเป็นธรรมเนียมไปซะแล้ว เลยคิดว่าให้ "เครื่องดื่มชูกำลัง" วันที่ได้รับ ป.3
แต่กลายเป็นว่า ป.3 ผมออกช้า ไปถามก็บอกแต่ว่านายออกตรวจพื้นที่ ไม่ค่อยอยู่
ไปตามสองสามครั้ง ครั้งสุดท้ายแกเลยออกปากเองว่า "ช่วงนี้มีหน่วยต่างๆมาตรวจงานเยอะ นายต้องใช้งบดูแลแขกเยอะมาก..."
"อ๋อ...!!!" ผมรีบตัดบทอย่างเข้าใจ หยิบ "กระป๋องน้ำมันหล่อลื่น" ใส่ให้ในกระเป๋าเสื้อแก  แล้วบอกว่า "ลืมไป ว่าจะเอาให้วันรับ ป.3"
คำตอบที่ได้รับก็คือ..."พรุ่งนี้ มาเอานะ"  ::005:: ::005:: ::005::

แล้วคุณ ช.ช้าง เอามาพูดอย่างนี้รู้สึกอย่างไรบ้างเล่าครับ ภูมิใจหรือเปล่าเล่าครับ...

มันก็ไม่ใช่เรื่องภูมิใจหรือไม่ภูมิใจอะไรหรอกครับพี่สมชาย...
เพียงแต่เป็นเรื่องฮาๆให้เจ้าของกระทู้สบายใจ ตามประสาคนบ้านนอกด้วยกันที่เข้าใจสถานการณ์กันครับ
อย่างที่ผมบอกแหละครับ  ต่างจังหวัดเมืองมันแคบ หัวหน้าส่วนราชการ หรือคนสำคัญๆหน่อยมันมีไม่กี่คน
ไปงานเลี้ยง งานแต่งงาน งานบุญ งานกาชาด หรือกระทั่งเปิดท้ายขายของ
มันก็วนเวียนๆเจอหน้าตากันอยู่ไม่กี่คน  บางวันเจอกันสามสี่งาน
ถ้าเขาออกปากมาขนาดนี้...จะหักกันเลย มันก็มองหน้ากันลำบาก  วิถีบ้านนอกมันเป็นอย่างนี้ครับ...

ขอบคุณที่ตอบครับ...


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: คนตัวอ้วน+ผมรักในหลวง ที่ ตุลาคม 27, 2010, 10:58:42 AM
ครับอย่าว่าแต่บุคคลธรรมดาที่จะขอ ป.๓ ยากเลยครับผมเป็นเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับการปราบปรามอาชญากรรมยังขอยากลำบากเลยครับ เคยไปหานายทะเบียน(นายอำเภอ)จะทำเรื่องขอ ป.๓ กล็อค ๒๖ สักกระบอก ท่าน(ไม่อยากให้เกียรติขนาดนั้นเล๊ย)บอกว่าคุณมีปืนสองกระบอกแล้วจะซื้อเพิ่มไปทำไม เวลา...(ท่านใช้คำหยาบกับผมครับ)ออกตรวจ...พกปืนทีละสามกระบอกหรือ ผมหมดปัญญากะท่านเลยครับผมหาคำตอบหรือหาเหตุผลที่ดีดีตอบท่านไม่ได้ ผมเลยตอบแบบบ้าบ้าไปว่าไม่เป็นไรครับท่าน หลังตุลาคมนี้ เดี๋ยวท่านก็โดนย้ายแล้ว แล้วผมจะมาขอกับท่านนายอำเภอคนใหม่ก็แล้วกันครับ
ปล.หวังว่าหลังตุลานี้ท่านนายอำเภอคนใหม่คงไม่ฟวยเหมื่อนท่านผู้นี้ละกันครับ


และแล้วอย่างผมว่าไว้  ท่านก็ถูกย้ายจริงๆ คำสั่งด่วนมาเมื่อวานนี้เอง ย้าย ๒๔ ชั่วโมง ผมทำนายไว้ไม่ผิดคนมาเป็นพ่อบ้านพ่อเมื่องแต่ทำตัวแบบไม่เคยเหยียบดินและไม่เคยเอาใจคนอื่นมาใสใจเรา นึกจะสั่งอะไรก็สั่งไม่เคยนึกถึงผลกระทบของชาวบ้านว่าสิ่งที่ท่านสั่งนั้นมันทำให้บุคคลอื่นได้รับความเดือดร้อนหรือไม่ ช่วงน้ำท่ามที่ผ่านมาเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาท่านไม่เอาเท้าลงไปแตะน้ำที่ท่วมเลยสักครั้งแต่ชาวบ้านได้รับความเดือดร้อนกันถ้วนหน้า เมื่อวานจัดงานเลี้ยงส่ง(โต๊ะจีน)มี ๕๐ โต๊ะ มีคนไปร่วมงานเลี้ยงไม่ถึง ๒๐ โต๊ะ ส่วนผมอโหสิกรรมให้ท่านแล้ว ขอแต่ว่าอย่าย้ายกลับมาอีกเลย


หัวข้อ: Re: ดีใจได้แป๊ปๆ...กลายเป็นเศร้าไป
เริ่มหัวข้อโดย: indojeen@รักในหลวง ที่ ตุลาคม 27, 2010, 12:13:04 PM
ครับอย่าว่าแต่บุคคลธรรมดาที่จะขอ ป.๓ ยากเลยครับผมเป็นเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับการปราบปรามอาชญากรรมยังขอยากลำบากเลยครับ เคยไปหานายทะเบียน(นายอำเภอ)จะทำเรื่องขอ ป.๓ กล็อค ๒๖ สักกระบอก ท่าน(ไม่อยากให้เกียรติขนาดนั้นเล๊ย)บอกว่าคุณมีปืนสองกระบอกแล้วจะซื้อเพิ่มไปทำไม เวลา...(ท่านใช้คำหยาบกับผมครับ)ออกตรวจ...พกปืนทีละสามกระบอกหรือ ผมหมดปัญญากะท่านเลยครับผมหาคำตอบหรือหาเหตุผลที่ดีดีตอบท่านไม่ได้ ผมเลยตอบแบบบ้าบ้าไปว่าไม่เป็นไรครับท่าน หลังตุลาคมนี้ เดี๋ยวท่านก็โดนย้ายแล้ว แล้วผมจะมาขอกับท่านนายอำเภอคนใหม่ก็แล้วกันครับ
ปล.หวังว่าหลังตุลานี้ท่านนายอำเภอคนใหม่คงไม่ฟวยเหมื่อนท่านผู้นี้ละกันครับ


และแล้วอย่างผมว่าไว้  ท่านก็ถูกย้ายจริงๆ คำสั่งด่วนมาเมื่อวานนี้เอง ย้าย ๒๔ ชั่วโมง ผมทำนายไว้ไม่ผิดคนมาเป็นพ่อบ้านพ่อเมื่องแต่ทำตัวแบบไม่เคยเหยียบดินและไม่เคยเอาใจคนอื่นมาใสใจเรา นึกจะสั่งอะไรก็สั่งไม่เคยนึกถึงผลกระทบของชาวบ้านว่าสิ่งที่ท่านสั่งนั้นมันทำให้บุคคลอื่นได้รับความเดือดร้อนหรือไม่ ช่วงน้ำท่ามที่ผ่านมาเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาท่านไม่เอาเท้าลงไปแตะน้ำที่ท่วมเลยสักครั้งแต่ชาวบ้านได้รับความเดือดร้อนกันถ้วนหน้า เมื่อวานจัดงานเลี้ยงส่ง(โต๊ะจีน)มี ๕๐ โต๊ะ มีคนไปร่วมงานเลี้ยงไม่ถึง ๒๐ โต๊ะ ส่วนผมอโหสิกรรมให้ท่านแล้ว ขอแต่ว่าอย่าย้ายกลับมาอีกเลย

นายใหม่มา  ขอ ป.4  ใหม่เลยครับพี่

 ::002::