เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

...เป็นเพื่อนกันเรียนจบ.นักเรียนพลเดียวกัน..ยศเท่ากัน(จสต.)สังกัดเดียวกัน(สน.บางบัวทอง)
และะมาดวลกัน..ขอความเห็นจากสมาชิกกับอารมณ์ในการใช้ปืนครับ

อารมณ์ชั่ววูบ ทำไปแล้วมาคิดทีหลัง เสียใจไปจนตายครับ   ::014::

มัน แค่ วูบเดียวเอง ถ้ายั้งสติไม่ได้ก็จบ แต่ถ้าผ่านมันไป ได้อารมร์เย็นลง ก็จะเห้นว่ามันไม่คุ้มกับอารมณ์ชั่ววูบ ถ้าคิดถึงคนที่อยู่ข้างหลัง ทำอ่ะไรต้องตั้งสติ ครับ

คนเสียใจเค้ากำลังร้องไห้อยู่ข้างหลังครับ

จังหวะและความอำมหิต อย่างเดียวเลยครับ  ผมว่าขนาดไม่ใช่ปัจจัยหลักครับ
ในอาณาเขต 4x4 เมตร(ป้อมตำรวจ) ใครตัดสินใจก่อนและตั้งใจเอากันถึงตายก่อน....ได้ใช้กรรมแน่ครับ

ทำไปได้

เพื่อนกันแท้ๆ ครอบครัวเสียใจไปอีกนานครับ

ความโกรธ อารมณ์ชั่ววูบ ทำให้คนเราพลั้งเผลอได้เสมอครับ

โกรธอะไรกันหนักหนา ขนาดต้องฆ่าแกง  ไม่คิดถึงอนาคต(คนที่อยู่ข้างหลัง)

อุธาหรณ์สอนใจ  ::004::

       ดูข่าวแล้วเศร้าใจครับ นี้หรือที่พึ่งของประชาชน  ::012:: ::012::

- -'

มีข่าวมั้ยครับ  อยากอ่าน  ::014::

เพื่อนร่วมรุ่นกันแท้ๆ...
              ไม่น่าใจร้อน ฆ่ากันได้ลงคอ ???

ได้ดูข่าวแล้วตอนเช้า ขอแสดงความเสียใจกับญาติของนายตำรวจทั้ง สองท่าน :-[  ::014::ข่าวว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันทั้งที่เป็นเพื่อนร่วมรุ่นและทำหน้าที่ร่วมกัน :-[ ::014::
ได้แต่หวังว่าเราจงมีสติ

ขอแสดงความเสียใจด้วย ครับ ..

ส่วนตัวเห็นว่า ขนาดกระสุน ไม่น่าเกี่ยวตามที่ จขกท. ตั้งไว้ครับ กระสุนจะขนาดใหนก็ตาม (ใน2ขนาดนี้ ไม่น่าต่างกันมาก) ถ้าโดนจุดสำคัญแค่ 1 ก็เกินพอ

มีปืน  ขาดสติ  มีโทสะ  เรื่องมันก็เกิด  มีตายกับพิการเป็นส่วนใหญ่   มีปืนต้องมีสติครับ....

ได้ข่าวตำรวจยิงกันเเบบนี้ก็รู้สึกเศร้าครับ
เมื่อปี 2547 ที่ สน.ดินเเดง หน้าห้องสายสืบก็มีการยิงกันเเบบระยะประชิด ลูกน้องยิงศรีษะผู้กอง จากเรื่องเงินๆทองๆ ด้วย .45 นัดเดียวทะลุหน้าผาก

มีสติ..ยับยั้งชั่งใจ..

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของผู้สูญเสียครับ เพราะอารมณ์ชั่ววูบแท้ๆ  ::014::

           สงสารทั้งสองครอบครัวครับ   สังคมไทยในปัจจุบันนี้นับวันจะมีแต่แนวโน้ม
           ที่จะทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆเพราะคนสมัยนี้ขาดจริยธรรมและศีลธรรม ::014:: ::014::

อารมย์ชัววูบ

คำว่า "มีปืน มีสติ"   ยังอมตะเสมอ

ไม่น่าเลย  รู้สึกสมเพชเวทนา   /  ที่ผมเคยเห็นตอนเด็ก ตร.ท่านที่ 1 ยิง .38 สเปเชียล ขึ้นฟ้า 1 นัด ท้าให้ ตร.ท่านที่ 2  ออกมายิงกัน   ...  ตร.ในบ้านพักออกมาพร้อม HK 33 ในท่าระดับสะโพก พร้อมจะกราดยิง    แต่ ตร. ท่านที่ 3-4-5-6-7-8-9 ที่ตามมากับท่านที่ 1 รีบกันตัวท่านที่ 1 ออกไป  ไม่อย่างนั้นอาจสูญเสียแบบประเมินไม่ได้   //   เกิดขึ้นประมาณปี 2524  ....เหตุผลไม่สามารถเปิดเผยได้     กะแอมนิดเดียว   หญิงก็ร้าย+ชายก็เลว   /  ผมอยู่ในเหตุการณ์ ห่างสัก 20-30 เมตร....

จะเกิดก็ยาก(หนึ่งในหลายร้อยล้าน)
เกิดมาได้ก็กว่าจะโต  คนเลี้ยงดูต้องใส่ใจทุ่มเทขนาดไหน?
นี่เหรอคุณค่าของชีวิต!!
แน่นอนไม่มีใครอยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
ผมว่า...สติเท่านั้นที่จะพาเราห่างจากความเลวร้ายนี้ได้

กัมมุนา วัตตีโลโก ... สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม  ::014::

 ::014::          กว่าจะเกิด..เล็กจนโต..จนป่านนี้..                      กว่าจะมี..งานหน้าที่..ได้ยศฐา..
มาเสียรู้..อารมณ์ลึก..ศึกโกรธา..                                           เลยต้องมา..ร้องเสียดาย..ไม่น่าเลย..
ย้อนเวลา..ให้กลับมา..คงไม่ได้..                                          จึงอยากให้..สมาชิก..อย่านิ่งเฉย..
นำมาเป็น..อุทธาหรณ์..วอนเพื่อนเอย..                                  อย่าละเลย..ความปลอดภัย..ในอารมณ์.. ::014::                     

อยู่ร่วมอุดมการณ์เดียวกัน ไม่น่าให้เกิดเรื่องเช่นนี้เลยครับ น่าเสียดายทั้งสองท่าน อนาคตยังก้าวไกลได้อีกนาน  ::004::

ต่างคนต่างมีปืน ต่างคนต่างไม่กลัวกันและกัน =  สูญเสีย

ท่านที่เสียชีวิตเพราะโดน 9มมไป 3 นัที่ลำตัว  1 นัดที่คอ   ส่วนท่านที่รอดโดน .38ที่คอ  1นัด  ที่แขน 1นัด  แต่ทั้งสองยิงไปคนละ4นัดเท่ากัน  พอดีอ่านใน  นสพ. เมื่อเช้าครับ

เมื่อเช้าก็พาดหัวเรื่องนี้ครับ ผมเห็นแล้ว ทั้งสองนายก็ไม่ธรรมดา หน้าตาดุดันน่าเกรงขามทั้งคู่ ไม่น่าแปลกใจเลย 

สงสารแต่ลูกเมียพ่อแม่ครับ แต่ตร.ทั้งสองคนไม่ครับคนอยากตายไม่รู้จะสงสารทำไม

การใช้กำลังผมคิดว่าน่าเป็นทางออกสุดท้ายและท้ายสุดครับ   

นี่แหละครับที่เขาว่า... "ปลายทางของการดวลปืน... คือเรือนจำกับเชิงตะกอน"

::014::

ด้วยอารมณ์ชั่ววูบ ทำงานอยู่กับปืนแท้ ๆ ต้องใช้สติให้มาก ๆ ก็ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวทั้ง 2 ครอบครัว นี้ด้วยครับ

  ::002:: ผมว่าเสียดายปืน

การกระทำเพียงไม่ถึงนาที แต่ทำลายอดีตที่สร้างมาแล้ว ทำลายอนาคตที่เหลือ อยู่ คิดก่อนที่จะทำ  เอาอดีตเป็นประสบการณ์ สร้างปัจจุบันเพื่ออนาคตครับ

บางอย่างแก้ไขได้....แต่บางอย่างแก้ไขไม่ได้ ครับ
คนเราถ้าเอาเหตุผลอยู่เหนืออารมณ์ การสูญเสียก็จะมีน้อยลง
แต่ถ้าเอาอารมณ์อยู่เหนือเหตุผลเมื่อไหร่ ก็บรรลัยล่ะครับ  ::014::

เสียดายด้วยคนครับ  ประชาชนคนธรรมดากว่าจะซื้อได้  แถมแพงด้วย :~)

หลงยุค มั้งครับนึกว่าตัวเองอยู่ในยุคคาวบอย เทกซัสเสียใจครับใช้อารมณ์เป็นเครื่องตัดสิน

ใจเย็นๆครับ  การหนี  ไม่ใช่ว่าผิดหรือกลัว แต่ชนะใจตัวเองดีที่สุดครับ

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของตำรวจทั้งสอง
ผมว่าอย่าไปว่าให้ตำรวจทั้งสองนายเลยนะครับเพราะคนเขาตายไปแล้ว คงไม่มีใครอยากให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นหรอก คงไม่มีใครอยากยิงคนตายแล้วก็ไม่มีใครอยากโดนยิงตายหรอก

เห็นด้วยกับคุณโอ อุดรครับ แต่คนสมัยนี้ อารมณ์เหนือเหตุผล ตรงนี้น่าเป็นห่วง

จ่าทั้ง2คนรู้เรื่องดีที่สุดครับ

แมนมากครับพี่น้องครับ แต่ผิดวิธีไปหน่อยครับ

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของท่านทั้งสอง
การที่คนสองคนเป็นเพื่อนกันทำงานด้วยกันจะหยิบอาวุธปืนขึ้นมาประหัตประหารกันได้ ย่อมน่าจะมีสาเหตุที่สะสม และที่มาที่ไปอีกมากที่เราไม่อาจรับรู้ สงสารและเสียใจแทนลูกเมีย พ่อแม่ ที่ต้องรับผลแห่งการกระทำที่ทั้งสองก่อไว้

เสียดายและเสียใจที่ท่านทั้งสอง(ซึ่งเป็นผู้ที่ถูกฝึกฝนมาให้ใช้และเชี่ยวชาญในการใช้อาวุธปืนมากว่าคนปกติทั่วไป) ไม่ได้กระทำการตามอุดมคติของตำรวจ ในท่อนที่ว่าให้ อดทนต่อความเจ็บใจ   และกระทำการด้วยปัญญา....

 สติ  จะคิด  จะทำ  จะพูด  ต้องใช้สติครับ

ในความคิดผม วุฒิภาวะสำคัญมาก เด็กอายุ20กว่าๆยังไงก็ยังเด็ก โดยส่วนตัวเวลามองย้อนหลัง ตอน20กว่าๆกับ40กว่าๆ การตัดสินใจ ความคิดและอื่นๆต่างกันมากมาย

ใช้ปืนตัดสินปัญหาตายทุกรายครับ ไม่ถึงชีวิตก็ติกคุก.อารมณ์เป็นสิ่งสำคัญครับ.สติแตกครับถึงเกิดเรื่องเศร้า ๆอย่างนี้.สงสารคนอยู่ต้องเสียใจตลอดชีวิต.

 ::004::

ขอค้านนิดนึงครับ อายุ20กว่าๆ ก็มีความคิดเป็นผู้ใหญ่เยอะแยะไปครับ ส่วนผู้ใหญ่ที่แก่เพราะเกิดก่อน ก็มีถมเถไปครับ
ดังนั้นผมคิดว่าที่สำคัญที่สุดคือการฝึกฝนจิตใจ และการฝึกฝนสมาธิ ให้รู้จักยับยั้งชั่งใจตนเอง
สุดท้าย ขอแสดงความเสียใจกับญาติผู้สูญเสียด้วยครับ  ขอบคุณครับ