เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

เมื่อคุณเกิดมาในโลกนี้ แม่อุ้มคุณไว้ในอ้อมอก คุณขอบคุณแม่ด้วยการเปล่งเสียงร้องไห้

เมื่อคุณอายุ 1 ขวบ แม่ป้อนข้าวและอาบน้ำให้คุณ คุณขอบคุณแม่โดยการร้องไห้งอแง
เมื่อคุณอายุ 2 ขวบ แม่สอนให้คุณหัดเดิน คุณขอบคุณแม่ด้วยการวิ่งหนีทุกครั้งที่แม่เรียกหา
เมื่อคุณอายุ 3 ขวบ แม่ทำอาหารทุกอย่างให้คุณด้วยความรัก คุณขอบคุณแม่ด้วยการโยนจานลงบนพื้น
เมื่อคุณอายุ 4 ขวบ แม่ให้ดินสอสีแก่คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการระบายสีเลอะเต็มบ้าน
เมื่อคุณอายุ 5 ขวบ แม่แต่งชุดสวยๆ(หรือหล่อๆ)ให้คุณไปเที่ยว คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำชุดเลอะโคลน
เมื่อคุณอายุ 6 ขวบ แม่ไปส่งคุณที่รร. คุณขอบคุณแม่ด้วยการร้องไห้ตะโกนว่า 'ไม่ไป... ไม่ไป... ไม่ไป...''
เมื่อคุณอายุ 7 ขวบ แม่ซื้อไอศกรีมให้คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำมันหกเลอะเทอะไปทั่ว
เมื่อคุณอายุ 8 ขวบ แม่ซื้อลูกบอลให้คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำกระจกเพื่อนบ้านแตก
เมื่อคุณอายุ 9 ขวบ แม่สอนให้คุณเล่นเปียโน คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เคยแม้แต่จะซ้อม
เมื่อคุณอายุ 10 ขวบ แม่พาคุณไปเรียนพิเศษและพาไปงานวันเกิดเพื่อน คุณขอบคุณแม่ด้วยการกระโดดลงจากรถโดยไม่คิดที่จะหันกลับมามอง
เมื่อคุณอายุ 11 ขวบ แม่พาคุณกับเพื่อนไปดูหนัง คุณขอบคุณแม่ด้วยการขอที่นั่งคนละแถว(หรือขอให้แม่ไม่ต้องดู)
เมื่อคุณอายุ 12 ขวบ แม่เตือนคุณว่าอย่าดูทีวี คุณขอบคุณแม่ด้วยการรอให้แม่ไปข้างนอกแล้วดูต่อ
เมื่อคุณอายุ 13 ปี แม่บอกให้คุณตัดผม คุณขอบคุณแม่ด้วยการด่าแม่ว่า "แม่นี่...ไม่มีรสนิยมเลย ไม่ต้องกะหนู(ผม)หรอก"
เมื่อคุณอายุ 14 ปี แม่จ่ายเงินซัมเมอร์แคมป์ ที่แพงแสนแพงเพื่อให้คุณได้เรียนสิ่งที่ดีๆ คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เขียนจดหมายหาแม่ซักกะฉบับ
เมื่อคุณอายุ 15 ปี แม่กลับบ้านหลักงานเลิกอยากกอดคุณสักกอด คุณขอบคุณแม่ด้วยการขังตัวเองอยู่ในห้อง
เมื่อคุณอายุ 16 ปี แม่สอนคุณขับรถ คุณขอบคุณแม่ด้วยการขับรถหนีแม่ไปเที่ยว
เมื่อคุณอายุ 17 ปี แม่จ่ายค่าเรียนกวดวิชา ค ุณขอบคุณ แม่ด้วยการให้แม่ส่งข้างนอกเพื่อจะได้ไม่อายเพื่อน
เมื่อคุณอายุ 18 ปี แม่ร้องไห้ในวันที่คุณจบชั้นมัธยม คุณขอบคุณแม่ด้วยการฉลองยันเช้า

เมื่อคุณอายุ 19 ปี แม่รอโทรศัพท์สายสำคัญ คุณขอบคุณแม่ด้วยการใช้สายตลอดคืนนั้น
เมื่อคุณอายุ 20 ปี แม่ถามว่าคุณมีแฟนรึยัง คุณขอบคุณแม่ด้วยการตอบว่า 'แม่อย่ามายุ่งกะหนู(ผม)เลย'
เมื่อคุณอายุ 21 ปี แม่แนะนำอาชีพของแม่ให้คุณทำในอนาคตของคุ ณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า 'หนู(ผม)ไม่อยากเป็นอย่างแม่'
เมื่อคุณอายุ 22 ปี แม่อยากกอดคุณในวันรับปริญญา คุณขอบคุณแม่ด้วยการกอดกับเพศตรงข้ามกับคุณ
เมื่อคุณอายุ 23 ปี แม่ซื้ออพาร์ตเม้นท์และเฟอร์นิเจอร์ให้แก่คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการว่ากับเพื่อนๆลับหลังว่า 'มันช่างเ ชยและน่ าเกลียดเสียนี่กระไร'
เมื่อคุณอายุ 24 ปี แม่บอกให้คุณพาแฟนของคุณมาหาแม่ เมื่อคุณพามา แม่ถามพวกคุณว่าอนาคตวางแผนไว้ว่าอย่างไร คุณขอบคุณแม่ด้วยการจ้องเขม็งและพูดว่า 'แม่จะมายุ่งอะไรกะหนูอีกเนี่ย'
เมื่อคุณอายุ 25 ปี (สำหรับผู้ชาย)แม่ช่วยออกค่าสินสอดให้กับคุณ และบอกกับคุณว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า'อายคนอื่นเขาน่า แม่'
( สำหรับผู้หญิง)แม่ช่วยออกค่าใช้จ่ายในงานแต่งงานให้คุณ และบอกว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน< /FONT> คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า'หนูอยากไปอยู่ต่างประเทศเพื่อจะได้สวีทกับแฟนโดนไม่มีแม่'

เมื่อคุณอายุ 30 ปี แม่โทรมาหาและแนะนำวิธีเลี้ยงเด็ก คุณขอบคุณแม่โดยการบอกว่า 'สมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้วล่ะค่ะแม่'

เมื่อคุณอายุ 40 ปี แม ่โทรม าชวนคุณไปงานวันเกิดญาติ คุณขอบคุณแม่และญาติว่า 'ตอนนี้ไม่ว่างเลย'

เมื่อคุณอายุ 50 ปี แม่ชราและไม่สบาย อยากให้คุณดูแล คุณขอบคุณแม่ด้วยการบอกว่า 'มันเป็นภาระนะแม่ หนูมีงานอีกเยอะแยะ'
และแล้ววันหนึ่ง แม่จากคุณไปอย่างสงบ และทุกอย่างที่คุณไม่เคยทำมาก่อน จะเหมือนฟ้าผ่าในใจคุณ
โปรดใช้เวลาสักนิด แสดงออกถึงความลึกซึ้งแด่'แม่'
ไม่มีอะไรมาแทนแม่ได้ แม้ว่าบางคราวแม่จะไม่ใช่คนที่เข้าใจคุณมากที่สุด หรือเห็นด้วยกับคุณ แต่ก็คือ'แม่ 'ของคุณ และเชื่อได้ว่าจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ รับฟังคุณ ความกังวลของคุณ
ลองถามตัวเองดู คุณมีเวลาที่จะฟังความเศร้า ความกังวลใจไม่ว่าจากการงาน จากงานบ้าน หรือจากงานในครัวของแม่ไหม คุณเคยนึกถึงความทุกข์ของแม่ที่ต้องทำทุกอย่างเพื่อคุณและทุกคนไหม
รักแม่ให้มาก แม้ว่าจะคิดเห็นแตกต ่างการ เพราะเมื่อแม่จากไป จะเหลือเพียงความเสียใจและความทรงจำเท่านั้น

                               อย่าเพิกเฉยกับคนที่ใกล้หัวใจคุณที่สุด รัก'แม่'ให้มากกว่ารักตัวเอง

                               แสดงให้แม่รู้ว่าคุณก็'รัก'ก่อนที่จะทำได้เพียงบอกรักกับ'รูป'ของแม่เท่านั้น  

ขอบคุณครับ... ::014::

        ขอบคุณ ครับ ลุงปู  บวก ๑ แต้ม
ผมยังยึดถือคติเดิม เสมอคือ
        "ข้าวต้มกับเกลือ
ให้แม่ได้กินสักถ้วย  ตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่
ยังมีค่ากว่าเนื้อมังกรตุ๋น  ที่เอาไปเซ่นหน้าหลุมศพแม่"

 ::014:: ขอบคุณครับพี่ปู

กอดท่านให้หมือนกับกอดเมีย

 ::014::ขอบคุณครับลุงปู ผมจะพยายามให้มากขึ้น  :VOV: +1

ขอบคุณมากครับ  ::014::

พ่อผมสอนผมว่า "พ่อแม่ต้องเลี้ยงลูกจนโต.......แต่ลูกต้องเลี้ยงพ่อแม่จนตาย"

ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ

ขอบคุณครับ ลุงปู
ผมโชคดีที่ได้อยู่และดูแลพ่อกับแม่ทุกวันครับ

ขอบคุณมากๆ ครับ... ขออนุญาตลุงปูพิมพ์ไปให้นักเรียนอ่านครับ...

                            (http://img188.imageshack.us/img188/9365/035102large.jpg)

                                  ขอบคุณครับ ::014::

แม่ผมเสียชีวิตปี 2523 ด้วยมะเร็งเต้านม(ตัดทิ้ง 1 ข้าง) รักษาตัวอยู่ รพ.พระพุทธบาทหลายเดือน ผมก็กินนอนอยู่ด้วยช่วงปิดเทอม แต่มะเร็งก็ยังตามแม่มากัดกินที่กระดูกโคนขา ตรงนี้แม่ทุกทรมานมากร้องเจ็บปวด รักษาทุกวิถีทางแม่ทนไม่ไหวก็เสียชีวิตลง ขณะที่ป่วยแม่จะเรียกผมกับน้องไปกอดและสอนตลอดและวันที่เสียชีวิต(ขอกลับมาตายที่บ้านป้าใน กทม.เพราะว่าเกรงใจเพื่อนบ้านห้องแถวบ้านพักตำรวจ แม่ร้องเจ็บปวดทั้งวันทั้งคืน) แม่พูดได้แต่ฟังไม่ได้ใจความ ผมรู้แม่ห่วงผมกับน้อง(ผม 8 ขวบ )  และผมก็ได้เป็นสามเณรกำพร้าตัวน้อยๆที่ได้เห็นหน้าแม่เป็นครั้งสุดท้ายตอนเปิดโลงศพก่อนเผา  ผมยืนมองหน้าแม่แต่ไม่ร้องไห้อาจเพราะผมยังเด็กและก็ได้มีแต่คนปลอบโยนว่าแม่ไปสบายแล้วหมดทุกทรมาน   ชีวิตลูกตำรวจอย่างผมพ่อต้องกะเตงไปตรวจด้วยกินนอนท้ายรถวิทยุ น้องก็อยู่กับน้าที่บ้านพัก เพราะผมได้รับรู้มาว่า ปู่ย่าตายาย ปรึกษากันแล้วว่าจะให้น้าแต่งงานกับพ่อเพื่อเลี้ยงหลาน ดีกว่าพ่อไปได้แม่เลี้ยง(อาจจะ) ที่ไหนก็ไม่รู้ เพราะพ่อเป็นตำรวจตกพุ่มม่ายเนื้อหอมรูปหล่อนิสัยดี  ทุกคนพยายามให้ผมเรียกน้าว่าแม่แต่ผมทำไม่ได้ไม่ยอมรับ พ่อก็จนใจไม่บังคับ ผมเลยต้องนอนตามตู้ยามกับท้ายรถวิทยุครบทั้งสามจังหวัด สระบุรี ลพบุรี นครนายก  จนวันแต่งงานพ่อกับน้ามาถึงช่วงปี 2524 น้าซึ่งไม่ได้รักพ่อแต่รักหลานได้เสียสละชีวิตอันยิ่งใหญ่ทรงคุณค่าทั้งที่มีแฟนอยู่แล้วเป็นทหารรบพิเศษ(แค่แฟน) ตอนนั้นคนในงาน ขนาดแต่งที่โรงพัก ยังหวาดว่าแฟนแม่จะมา....  แต่พ่อได้นัดเจอเขาพร้อมผมกับน้องและจับเข่าคุยกัน  เขาก็เข้าใจน้ำตาไหลเอามือรูปหัวผมกับน้อง   ทุกอย่างก็ผ่านไปแบบปกติสุข    ...  ผมกับน้าเริ่มเข้ากันได้ผ่านไปนานเหมือนกันสักช่วงผมอายุสัก 15 ถึงเรียกแม่ได้เต็มปากสนิทใจ " แม่ติ๋ม " ดูแลแม่กัณหาตั้งแต่ป่วยจนนาทีสุดท้าย ดูแลผมกับน้อง จนเรียนจบมีครอบครัว  พรุ่งนี้ก็ได้ไปกราบเท้าแล้วจะหอมแก้มสักที   รักแม่ทั้งสองเปรียบแม่แท้รวมเป็นคนเดียวกันโดยธรรมชาติ ::014::

ขอบคุณมากครับน้าปู...

เวลาใกล้วันพ่อและวันแม่ทีไร จะมีกระทู้ดีๆแบบนี้ทุกครั้งครับ ขอบคุณมากนะครับที่มีกระทู้ดีๆแบบนี้ให้อ่าน ผมเชื่อว่าใครก็ตามที่มีความกตัญญู คนคนนั้นจะ ไม่มีวันลำบากครับ +1ครับสำหรับกระทู้ดีๆแบบนี้ ::014:: ::002::

 ::002:: ::002:: ::002::

http://www.youtube.com/watch?v=rQkXm7JUbRk&feature=player_embedded# (http://www.youtube.com/watch?v=rQkXm7JUbRk&feature=player_embedded#)!

ขอบคุณมากครับพี่ปู

ขอบคุณครับ  ::014::

ราคาเต็มของความรัก

เจ้าเด็กชายตัวน้อยของเราเดินเข้าไปหาคุณแม่ในครัว

หลังจากเช็ดมือ กับผ้ากันเปื้อนแล้วเธอก็ก้มลงอ่าน กระดาษที่ลูกชายยื่นให้…

- ค่าตัดหญ้า 5.00 บาท

- ค่าทำความสะอาดห้องผมอาทิตย์นี้ 1.00 บาท

- ค่าซื้อของของให้แม่ 2.50 บาท

- ค่าดูแลน้องชาย 2.50 บาท

- ค่าเอาขยะไปทิ้ง 1.00 บาท

- ค่าได้คะแนนดี 5.00 บาท

- ค่ากวาดสนาม 2.00 บาท

รวมค้างชำระ 19.00 บาท

เมื่อคุณแม่อ่านเสร็จแล้วก็หยิบปากกาขึ้นมา

พลิกกระดาษไปด้านหลังแล้วเขียนว่า

- เก้าเดือนที่แม่อุ้มท้อง….ไม่คิดเงิน

- เวลาที่แม่พยาบาลลูก และสวดมนต์ให้ลูก…ไม่คิดเงิน

- ค่าที่ลูกทำให้แม่ต้องเสียน้ำตา...ไม่คิดเงิน

- ของเล่น อาหาร เสื้อผ้าพาเที่ยว...ไม่คิดเงิน

- แม้แต่เช็ดน้ำมูกให้…..ไม่คิดเงินหรอกจ้ะลูก

เมื่อรวมทั้งหมดเป็นราคาเต็มของความรัก……ไม่คิดเงินเหมือนกัน

เมื่อเด็กชายได้อ่านสิ่งที่คุณแม่เขียนไว้ น้ำตาหยดโตก็ไหลออกมา

เขาสบตากับแม่แล้วจึงพูดว่า " แม่ครับผมรักแม่จริงๆ นะครับ"

แล้วเขาก็เอาปากกาเขียนหนังสือตัวโตว่า...….

จ่ายหมดแล้ว... แม่จ่ายหมดแล้ว                แต่ลูกยังทอนให้ไม่หมด


ขอบคุณเจ้าของบทความด้วยครับ

        ... ::014::ขอบคุณมากครับพี่ปู
             
                     ผมชอบอ่านบทความลักษณะแบบนี้ มันโดนใจผมจริงๆครับ ::014::

           

ขอบคุณครับ พรุ่งนี้ผมจะไปกราบ แม่ ครับ

    ...ขอบคุณมากครับ..."ผมรักแม่ครับ"... ::014::

เมื่อตอนค่ำแม่โทรมา

แม่....วันนี้วันแม่นะลูก

ผม...ครับ แม่อยากให้จ้าวจะทำอะไรให้แม่กลุ้มใจดีครับ?

แม่...ตาบ้านี่ เดี๋ยวชั้นด่าเลย


คุยกันไปฮากันไป บลาๆๆๆ


แม่...ชาติหน้าอยากเกิดมาเป็นลูกแม่อีกไหมลูก?

ผม...ได้ก็ดีสิฮะแม่ แต่จ้าวกลัวแม่จะได้มาเป็นลูกจ้าวซะมากกว่า

แม่...อ๊ายยย เข้าท่าเหมือนกันพี่จ้าวเลี้ยงลูกมันส์ดี แต่ทำไมเหรอ?

ผม...ก็กว่าจ้าวจะได้ขึ้นจากนรก แม่คงเกิดใหม่ไปหลายชาติแล้วแน่ๆ เต็มที่ก็ทันมาเวียนเป็นลูกจ้าวแหละ

แม่..นี่ เดี๋ยวชั้นด่าให้จริงๆเลยนะ

 ::007:: ::007:: ::007::