เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ปัจจุบันเป็นช่วงสร้างเนื้อสร้างตัว.... แต่บังเอิญมีคนขอซืื้อปืน m.36 2" เก่าเก็บที่ครอบครองอยู่พร้อมกล่อง ด้าม ที่เลขกำกับตรงกันหมด ในราคาที่ได้กำไรพอควร....

ส่วนปืนน้องชายเพิ่งซื้อมาไม่เกินครึ่งปี m.60-16 2" ยิงไปกล่องนึง....

เมื่อ 2 วันก่อนไปเดินวังบูรพา... Ruger sr9c 89,000.- , Karh mk9 120,000.- , Lady smith 110,000.- เลยต้องกลับมาตั้งหลักก่อน....

โจทย์ก็คือ... อยากได้ปืนเล็กๆ... แต่ถ้าบวกเพิ่มส่วนต่าง อาจจะทำให้ไม่คล่องเรื่องการเงินในอนาคตใกล้ๆ... เลยวกกลับมาที่ปืนน้องชาย เพิ่มอีกแค่ 10,000 เดียวก็ได้แล้ว...

แต่ที่อยู่ในหัวก็คือ...
1.เคยมีใครมั๊ยที่ขายปืนกระบอกนึง เพื่อไปซื้อขนาดและกระบอกเท่าเดิม...
2.จะยึดติดดีมั๊ย... ถ้ากระบอกนึงสภาพสวยแต่เก่า กับอีกกระบอกนึงใหม่... แต่ใครมีเงินก็ซื้อได้...

แรงผลักดัน...
1.ใส่ซองพกในตลอด เหงื่อออกทั้งวัน... สนิมขึ้นทุกวัน... ต้องเช็ดทุกวันหลังเลิกงาน...
2.ดันซื้อลูกกระสุน +p ไว้เยอะ ทั้งที่ปืนยิง +p ไม่ได้...
3.ด้ามราวด์บัต น่าจะพกเนียนขึ้นอีกนิด...

และที่ค้างคาใจ...
1.ควรอยู่เฉยๆ... หรือดิ้นรนให้เหนื่อยอีกรอบดี..(เดินเรื่องเอกสารไปกลับระยอง กรุงเทพฯ..) แต่ได้ปืนที่ตรงกับวัตถุประสงค์...
2.ควรเสียดายปืนเก่ามั๊ย... เพราะมันทรงคุณค่า...
3.ยังเสียดายปืนเก่าอยู่ แต่ติดเพราะเรื่องสนิม... บางทีลูกๆมาหา หรือกลับไปหาลูกๆ จะไม่สามารถถอดด้ามเช็ดคราบสนิมได้เลย. เกรงใจเด็กๆ...

4.ซักติดใจปืนโครง J ที่ไปไหนมาไหนด้วยกันได้ตลอดครับ....

ปล.ปัจจุบัน m.60 ไม่รู้ว่าขีดเท่าไหร่... ปาไป 98,000 บาท ซะแล้ว... ราคาหน้าร้าน... ::006::

ใครอ่านแล้วไม่ตอบ... ขอให้ท้องเสียนะครับ... ::008::

เก็บปืนเก่าไว้ดีกว่าครับ ผมมีอยุ่ 1 กระบอกเป็นหกนัด ด้ามไม้เอาไว้ให้ลูกชายยิงช่วงปิดเทอม  รุ่นพี่ผมมี M 36 เหมือนกันแต่เป็นห้านัด เก็บไว้ในกล่องเครื่องมือท้ายรถ

 ::008::ถ้า เป็นผมนะครับ ผบทบ อนุมัติเป็นอัน  จบ :D~

นายสมชายเลือกชี๊ฟหลังหงอน(m.60)ครับ, เหตุผลคือ"มันคุ้นมือ"... กระบอกนี้หากได้ปืนที่เซ็นเตอร์ทั้งกระบอกแล้ว นายสมชายไม่ต้องใช้ 1911 ก็ยังไหวครับ, อาศัยยิงแล้ววิ่ง... ฮา...

ประเด็นคือปืนกระบอกใหม่นั้น ออกมาจากโรงงานอย่างสมบูรณ์หรือไม่ครับ เช่นได้เซ็นเตอร์ทั้งกระบอกได้แก่ลำกล้องได้เซ็นเตอร์กับโครง, ช่องโม่ได้เซ็นเตอร์กับรูลำกล้องทุกช่อง, นกสับและไกได้เซ็นเตอร์, แกนโม่ไม่เอียง(หรือคด), เปิดโม่แล้วดันลูกโม่ถอยหลังชนตัวกั้นโม่ไม่หมิ่นเหม่(รุ่นเก่าตัวกั้นโม่เป็นปุ่มเคยเป็น), และเหนี่ยวไกดับเบิ้ลแบบเอานิ้วขืนลูกโม่ให้ฝืดๆแล้วโม่ต้องล็อกก่อนนกสับ(เผื่อยิงในกระเป๋าผ้าแล้วลูกโม่หมุนหนืดเพราะมีของอื่นมาแตะโม่เอาไว้) ฯลฯ...

นายสมชายเคยเห็นคนที่ใช้ชี๊ฟสองนิ้วคล่องๆนี่ เขาถือปืนไปวิ่งไล่ยิงกระรอกในสวนมะพร้าวได้เลยนะครับ... เพราะเอาปืนยาวลูกกรดยิงแล้วกระรอกมันวิ่งเร็ว วาดปืนไม่ทัน(มีจังหวะยิงแค่ มันวิ่งแล้วหยุดดูเรา ก่อนเริ่มวิ่งใหม่)...

       ผมเป็นโรคเสียดายของเก่า เลยหามาเพิ่มใหม่มันเรื่อยไป แต่งบมันมีจำกัด ไม่งั้นคงเต็มตู้แล้วครับ

จำกัดเรื่องงบ + พกแล้วกังวลเรื่องสนิม

ตอบเรื่องสนิมก่อน ปืน แสตนเลส หากโดนคราบเหงื่อแบบพกในมากๆ ก็ไม่รอดสนิมครับ ;D เป็นแล้วน่าเกลียดกว่าพวกรมดำอีก

หากจำกัดเรื่องงบ และต้องวุ่นวายในการขอ ป.3 อีก และของเก่าก็ใช้ดีอยู่แล้ว มีทางออกอีกทางคือ

เอาไปทำ ฮาร์ดโครม ครับ ทนสนิมขึ้นอีกโข ประหยัดเงินไปอีกมาก แต่เสียเรื่องความเดิมๆ ครับ

ลองพิจารณาดู ;D

ผ่านมาดันอ่านแล้วกลัวท้องเสียเลยขอออกความเห็นครับ กรณีหากเป็นผม
1. ขออยู่เฉยๆ เอาเวลาปั๊มเงินก่อน ปืนที่มีอยู่ใช้ก็สามารถไว้ป้องกันตัวได้
    ไม่ได้จำเป็นเหมือนเจ้าหน้าที่ที่มีความเสี่ยงทุกนาทีครับ
2. เสียดายซิครับ ปืนเก่าอมตะ ฝีมือการผลิตดีกว่าการผลิตแบบลดต้นทุน
3. ปืนทุกกระบอกก็ต้องการ การดูแลอยู่ดี หาเวลาดูแลใหม่หรือหาซองปืนที่กัน
    เหงื่อหรือการสัมผัสกับผิวหนัง
4. เปลี่ยนหรือแลกกระสุนกับเพื่อนก็ได้ เอาแบบที่คุมปืนและแม่นยำดีกว่าประเภท
    แรงแต่ยิงไม่ถูกเลย

 ::014::

ปืนเป็นของใช้งานครับ  ตัวไหนที่ซื้อแล้วได้ใช้น่ะ  เอาตัวนั้น  ซื้อแล้วเอามาแค่ถูๆน่ะ  ไม่ทำให้ยิงแม่นหรือโจรกลัวครับ

ถ้าตัวที่มีอยู่หายากอย่าง python 3" ผมจะบอกว่าไม่ขาย  แต่ chief ด้ามเหลี่ยม ยิงลูก +P ไม่ค่อยได้มาก กับ chief รุ่นหลังๆที่มีความปลอดภัยกว่า  อันนี้คิดไม่ยากครับ  ผมปล่อย detective 2" หางหนูสภาพดีๆไปก็เพราะสาเหตุนี้  แต่ปล่อยไปไม่ไกลครับ  ให้น้องชายของ น้องสะใภ้ ::005::

ตอบในขณะที่ อึกำลังจะราด (ขออภัยท่านที่ทานข้าวเช้า หน้าจอครับ ) ว่าอย่าอุตริไปคิดเปลี่ยนเลยครับลูกพี่
ถ้าไม่เชื่อ คืนนี้เดือนหงาย ขึ้น 15 ค่ำ ลองหยิบเขาขึ้นมาสบตากันใต้เงาจันทร์ดู แล้วลองรำลึกถึงอดีต ก่อนจะได้มาเป็นเพื่อนตาย และระหว่างคบหากัน ผมว่าลูกพี่น่าจะได้ข้อคิดอะไรบางอย่างนะครับ ส่วนเรื่องสนิม เห็นหลายคนกังวลเรื่องนี้กันจัง ความคิดเห็นส่วนตัวของผมนะครับ คนที่มีปืนไว้ป้องกันตัวเอง แต่ไม่สามารถดูแลป้องกันสนิมให้กับปืนได้ ผมว่าคุณเอาเปรียบเพื่อนตายมากไปหรือปล่าว? ไม่ดูแลหรือใส่ใจเขาน้อยเกินไปหรือปล่าว ฝากไว้ให้ได้คิดครับ ผมเคยเห็นปืนโคลท์อายุ 50 กว่าปีไม่มีสนิม เจ้าของปืนบอกว่าได้มาจากพ่อ มีคนมาให้มากกว่า แสน แต่แกไม่ขายครับจะเก็บไว้ให้ลูกอีกที่ ผมถามแกว่าดูแลอย่างไร ใช้น้ำมันเคลือบชนิดใหน แกยิ้มแล้วตอบว่า ใช้ใจ ดูแลก็พอ อยู่ได้อีกนาน

ต้องรีบตอบ ::008:: ขายเก่าซื้อใหม่ถือว่ายังเสมอตัวครับ แต่ใหม่ย่อมต้องดีกว่าเก่าแน่นอน
ความเสียดายก็จะอยู่แค่ช่วงสั้น ๆ แต่ได้อะไรที่ตรงกับการใช้งาน ;D

                  สวัสดีครับท่านdignitua ผมขออนุญาตออกความเห็นด้วยนะครับ(กลัวจะเป็นตามข้อความข้างบนนะครับ) ::005::
                  ถ้าเป็นผมผมก็คงเอาไปเจียนด้ามให้เป็นround butt แล้วชุบฮาร์ดโครม พร้อมกับหาซองที่พอจะกันเหงื่อได้ครับ  อ้อ..ผมจะเปลี่ยนด้ามเป็นด้ามยางหรือไม้ที่หุ้มทั้งหน้าหลังด้วยครับ
                  ขอกราบเรียนอีกนิดนะครับ ไม่ทราบว่าท่านdignituaเคยเอาทั้งสองกระบอกมาเปรียบเทียบกันในด้านกลุ่มกระสุนและความเที่ยงตรงของศูนย์บ้างหรือยังครับ บางทีเรื่องนี้จะช่วยให้ท่านdignituaตัดสินใจได้ง่ายขึ้นนะครับ
                  ไม่ว่าท่านจะเลือกทางใดผมก็ขอให้ท่านdignituaโชคดีนะครับ ส่วนผมก็ขอให้แคล้วคลาดจากอาการท้องเสียด้วยเทอญ ::014::

ผมมีวิธีแก้ไขง่ายๆ...

โดยเสียเงินน้อยที่สุดครับ...

คุณตั้วก็เอาโมเดล ๓๖ ไปแลกับโมเดล ๖๐ ของน้องสิครับ...

คุณตั้วก็ได้ปืนโครงสเตนเลสใช้ดูแลง่าย...

น้องคุณก็มีปืนไว้ป้องกันครอบครัวและทรัพย์สิน...

วันข้างหน้าวันไหนคุณตั้วอยากได้ ๓๖ คืน ก็ไปขอแลกคืนมา...

เรื่องแค่นี้... ::005::

น้องผมไปจะเอากล็อก 19 หรือ 26 น่ะสิพี่หมอ... :)

แต่ดูท่าจะมีคนท้องเสียหลายคนแฮะ... วันนี้... ::005:: ::005::

ถ้าของเดิมมันมีคุณค่าทางจิตใจก็เก็บไว้อย่างเดิมดีกว่าครับ...

ผมเก็บตัวเดิมครับ หมั่นเช็ดถู

กลัวท้องเสีย.... ;D

ผมว่าปล่อย M36 แล้วหา M60 รุ่นใหม่มาใช้ก็ดีนะครับ

                       ขอเพิ่มเติมอีกนิดนะครับ(แต่ว่าตอบมากๆนี่ท้องจะไม่เสียจนกลายเป็นท้องผูกไปหรือเปล่าครับ) ::005::
                       ขอสนทนากับท่านdignituaและชาวอวป.(ที่แวะเข้ามาเสี่ยงท้องเสีย)เรื่องซองพกในสักนิดนะครับ  ผมก็ใช้สมิทโครงเจลำกล้องสองนิ้วอยู่ครับ เดิมมีปัญหาเรื่องการใช้ซองพกในบ้าง  เพราะซองอ่อนของปืนลูกโม่ลำกล้องสองนิ้วที่ขายทั่วไปนั้น ตัวคลิปสำหรับเสียบกับขอบกางเกงจะติดไว้ต่ำ ซึ่งก็มีผลดีทำให้ด้ามปืนอยู่สูงสามารถชักปืนได้สะดวก แต่ก็เสียตรงที่ไม่แนบเนียน ด้ามปืนมันลอยขึ้นมาดันเสื้อให้โป่งออกมาอยู่เรื่อย และซองบางอันก็หุ้มปืนไม่มิดเนื้อตรงเอวไปโดนตัวปืนได้  ผมอยากให้ปืนมันจมลงไปในขอบเอวลึกๆหน่อย(ถึงจะดึงปืนออกมาลำบากหน่อยก็ยอมครับ) วิธีแก้ที่ตรงจุดที่สุดคือไปจ้างเขาตัดซองใหม่ บอกจุดประสงค์ให้ช่างเขาเข้าใจ เท่านี้ท่านก็จะได้ซองพกในที่แนบเนียนครับ
                       แต่ถ้าท่านอยู่ไกลช่างตัดซองและตัวเองพอมีฝีมือทางช่างอยู่บ้างจะทำซองพกในใช้เองก็ไม่ยากครับ  ผมใช้วิธีไปซื้อซองอ่อน(พกใน)ของปืนลูกโม่โครงใหญ่หน่อย เช่นโครง เค ขนาดลำกล้อง 4 นิ้ว ขอแนะนำให้ซื้อชนิดที่เป็นหนังนิ่มๆนะครับ ชนิดที่เป็นหนังเทียมใช้ไปไม่นานก็แข็งตำเอวเจ็บครับ  ลองเอาปืนโครง เจ ของท่านสอดเข้าไปให้สุดแล้วเอามือบีบๆดูว่าปืนไปสุดอยู่ที่ตรงไหนพร้อมกับเอาปากกาลูกลื่นขีดเป็นเส้นไว้(ปืนจะจมเข้าไปลึกมากกว่าซองโครงเจ เพราะซองโครงเคใหญ่กว่ามาก ทำให้คลิปสูงขึ้นเมื่อพก) คะเนดูว่าถ้าตัดตามเส้นแล้วสามารถเย็บปิดได้โดยสะดวกและซองต้องฟิตพอดีกับปืน จากนั้นก็เอากรรไกรตัดตามเส้นที่ขีดไว้  ส่วนขอบซองด้านบนท่านก็ลองพิจารณาดูว่าจะตัดเล็มตรงไหนบ้าง เพื่อให้จับด้ามชักขึ้นมาได้ง่าย แต่ขอบซองด้านที่ติดกับตัวเรานั้นผมเหลือไว้มากหน่อยเพื่อกันเหงื่อมาถูกปืนครับ  คราวนี้ก็มาถึงตอนเย็บละครับ ผมใช้เข็มเย็บผ้าเล่มโตหน่อย ร้อยด้ายสองเส้นพร้อมกันเลย ฝีเข็มจะได้แข็งแรงเพราะมีด้ายถึง4เส้น ค่อยๆเย็บไปครับใจเย็นๆงานจะได้ออกมาสวย ตอนแทงเข็มและดึงเข็มอาจต้องใช้คีมช่วยบ้าง นอกจากเย็บให้ขอบติดสนิทกันแล้วควรเย็บหุ้มขอบหนังด้วยครับ ทำไปพักไปนะครับใจเย็นๆ ตอนเย็บนี่แหละเมื่อยนิ้วที่สุด เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้วเอายาขัดรองเท้าสีเดียวกับซองปืนทาตามขอบและเช็ดให้สะอาด ท่านก็จะได้ซองพกในที่พกแล้วแนบเนียนมีด้ามปืนโผล่พ้นขอบกางเกงขึ้นมานิดเดียวครับ  ในขั้นตอนการเย็บจะเอาไปจ้างช่างซ่อมรองเท้าให้จัดการให้ก็ได้ครับ จะสวยงามกว่าทำเอง แต่ของที่เราทำด้วยฝีมือตัวเองคงจะน่าภูมิใจกว่า(ได้ฝึกสมาธิและความอดทนด้วย)
                     ผมเห็นท่านdignitua บ่นเรื่องเหงื่อโดนปืนก็นึกถึงซองที่ผมดัดแปลงขึ้นมาได้ เลยเอามาฝากเสียยืดยาวน่ะครับ  ::014::
                     
                     ขอเพิ่มเติมนิดนะครับ ตรงขอบที่เราเย็บอย่าเอากาวช้างไปหยดเพื่อช่วยให้แข็งแรงนะครับ เวลากาวแข็งมันตำเนื้อเจ็บชะมัดเลยละครับ  ลำพังการเย็บด้วยด้ายก็แข็งแรงเกินพอแล้วครับ ::014::

ขอบคุณ +1 ครับ คุณ youngnoi7474... ::002:: ::014::

ท้องไม่เสียหรอกครับ... ผมล้อเล่น... ;D ;D

ซองที่ผมใช้ของแบล็คฮอร์ค... หุ้มหมดทั้งโครงปืน แต่จุดที่โดนเหงื่อคือส่วนบนสุดของด้ามครับ... ผมใช้ประกับไม้แบบเปิดหลังเปิดส้น... ทีนี้เหงือจะซึมเข้าไประหว่างโครงด้ามกับประกับไม้ตลอดเวลา... รับเหมาก่อสร้างครับ ตากแดดทั้งวัน เหงื่อเป็นลิตรเลยครับ... :~)

จะใช้ด้ามยางแบบหุ้มด้ามหมด ก็ดูใหญ่ ไม่สมส่วน และพกไม่เนียนครับ... :)

ตอนนี้ใจเอนเอียงไปด้านนึงแล้ว... แต่รอท่านที่ท้องเสียไปแล้วเข้ามาตอบเพื่อความมั่นใจอีกหน่อยครับ... ;D ;D

                    ขอบพระคุณครับท่านdignitua ผมเดาไม่ผิดว่าต้องเป็นท่านที่บวกให้ผม ผมกดคืนท่านแล้วนะครับแต่เขาบอกให้รออีก 1 ชม.
                    ท่านdignituaดูเรื่องกลุ่มกระสุนและความเที่ยงตรงของศูนย์ทั้งสองกระบอกหรือยังครับ
                    ขอบพระคุณอีกครั้งนะครับ ::014::

กลัวท้องเสียครับ ^^

ไม่ลำบาก ก็ทำตามกิเลส หรือหัวใจเรียกร้อง
ลำบากท้อง ลำบากลูกเมีย...ก็รอซักพัก...ให้พร้อมก่อน...

ครอบครัว ปากท้องต้องมาก่อนครับ...

                   ท่านdignituaบอกว่าตอนนี้ใจเอนเอียงไปด้านหนึ่งแล้ว แสดงว่าคงพอจะมีคำตอบให้ตัวเองแล้วนะครับ  ขอให้ท่านdignituaโชคดีได้เพื่อนตายที่ถูกใจนะครับ ::014::

สมิท เอ็ม60 ก็อย่าวางใจนะครับถ้าพกทุกวันโดยเฉพาะพกในต้องคอยดูใต้ประกับด้วย ผมเจอมาแล้วพกประมาณเดือนไปยิงซ้อมคนล้างแกะปะกับมาสนิมแดงขึ้นเป็นรอยขอบปะกับเลยดียังขึ้นแค่แดงๆ แต่ของเพือนผมขึ้นใต้ประกับเหมือนกันแต่เป็นบริเวณที่ตอก กท. แล้วเริ่มเป็นสนิมขุมด้วยล้างแล้วยังเป็นคราบดำๆไม่ออกจะขัดก็กลัว กท. จาง

ไม่ตอบครับ กำลังท้องผูก

สารภาพนะครับ... ตอนนั้นน้องชายซื้อ M.60 ส่วนผมมี .45 2 กระบอก... ไม่เคยสนใจเลย... ต่างคนก็ต่างยิง... และยังให้น้องมายิง .45 ด้วยซ้ำครับ...

แต่ไปๆมาๆ... ศึกษาหาความรู้จากเวป อวป. เลยเรียนรู้ว่าปืนที่เราพาไปไหนต่อไหนได้... คือปืนที่จะปกป้องชีวิตเราได้จริงๆ...

มีพี่ Ro@d อีกคน... ที่นำแนวคิดแบบร่วมสมัยมาประยุกต์ใช้ในสถานะการณ์เลวร้ายที่สุดที่จะเกิดขึ้น... ซึ่งเป็นเรื่องจริง...

แต่พอได้ใช้ลูกโม่... กลับรู้สึกถึงความปลอดภัยยังไงก็ไม่รู้... จากเมื่อก่อนขึ้นลำ ลดนก แล้วก็เข้าเซฟ...(ซึ่งไม่รู้จะเข้าทำไม..) ตอนนี้แค่บรรจุกระสุนแล้วพก... มีเรื่องกระสุนลั่นแน่ๆ...

พอมีปืนซักพัก... ก็เลยรู้ว่า 1911 ตัวเต็มทั้ง 2 กระบอกที่ซื้อมา กลับต้องนอนแช่อยู่ในตู้เชฟที่บ้าน... แต่น้องชายนำพา m.60 ไปไหนมาไหนได้ทั้งวัน...

ง.งู มาก่อน ฉ.ฉิ่ง ฉันได... เราก็จะสามารถพัฒนาความรู้ได้ฉันนั้น...

ตอนนี้ขอกลับมาเริ่มที่จุดเริ่มต้นก่อน... ค่อยๆเริ่มเรียนรู้ใหม่... เพราะก่อนหน้านี้ได้ความรู้จากคนนอกเวป ที่ฟังเค้ามาอีกที...

ปืน 5 กระบอกที่ต้องการในอนาคต... ปืน 3 กระบอกที่รบได้ทุกทาง... และปืนกระบอกแรก (อีกรอบ) ก่อนที่ต่อยอดและตอบโจทย์เหตุผลต่อไป...

+1 อีกรอบทอนคืนครับ... :D 

                          ขอบพระคุณครับท่านDignitua  ::014::
                          ผมก็เคยปลื้มกับ .45 auto อยู่พักใหญ่เหมือนกันครับ ใส่กระเป๋าพร้อมแม็กสำรองหิ้วไปมาจนไหล่เอียง  แต่ผลที่สุดก็ต้องยอมรับ .38 ลูกโม่ 2 " มาเป็นเพื่อนตาย คงจะคบกันไปจนตายละครับ ไม่เปลี่ยนอีกแล้ว
                          ขอให้ท่านDignitua โชคดีนะครับ  ::014::
                          ปล.ผมชอบคำว่า " ปืนที่เราพาไปไหนต่อไหนได้ คือปืนที่จะปกป้องชีวิตเราได้จริงๆ " มากครับ  ::002:: ผมขออนุญาตนำไปใช้เวลาแนะนำปืนกับคนอื่นนะครับ(ต้องขออนุญาตก่อนครับ เดี๋ยวถูกแช่งให้ท้องเสียอีก   ::005::  )

คิดไปคิดมาแล้ว... ผมเลือก M.36 ครับ... ไม่เหนื่อยดี...

ยังไงปืนซื้อมาใช้ ร่องรอยที่เกิดขึ้นก็ต้องทำใจ...

อันนี้ต้องยกเครดิตให้เจ้าของปืนเก่า... แต่งน้ำหนักไกเบา แต่ผมยิงมาร้อยนัด สับแตกทุกนัด... ::002::

อีกอย่างไม่อยากอุ้มใครด้วย... หนักครับ...

                     ยินดีด้วยครับที่ตัดสินใจได้แล้ว(โดยไม่ต้องแบกภาระเพิ่ม)
       ถ้ายิงดับเบิ้ลแอ็คชั่นแตกหมดก็ฝากชีวิตกันได้เลยครับ  ขอให้ท่านDignituaโชคดีนะครับ    ::014::