เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

  ลาโง่ เจอ ไม่ลา ซิโง่
คุณเป็นคนหนึ่งที่ได้รับคำชมเชยจากเจ้านายว่า ไม่เคยขาด สาย ป่วย พักร้อน หรือไม่ ถ้าใช่ต้องอ่านนะ


ลาโง่ตัวหนึ่งกินหญ้าอยู่ที่ชายป่าได้ยินเสียงจิ้งหรีดร้องเพลงเพราะ ลาอยากร้องเพลงเพราะอย่างจิ้งหรีดบ้าง จึงถามจิ้งหรีดว่า
กินอะไรจึงร้องเพลงเพราะ?  จิ้งหรีดตอบว่า กินน้ำค้างเสียงจึงเพราะ ลาจึงเลิกกินหญ้าและกินแต่น้ำค้าง ไม่ช้าลาโง่ก็ตาย
เพราะลาเป็นสัตว์กินหญ้า เมื่อเลิกกินหญ้าไม่ช้าก็ ตาย
...........
พนักงานของบริษัทท่องเที่ยวแห่งหนึ่งทำงานด้านเอกสารมา 5 ปี
มีความใฝ่ฝันที่อยากจะได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นพนักงานระดับหัวหน้างานหรือเป็นมัคคุเทศก์
ด้วยความที่ได้รับการอบรมมาว่าคนเราต้องขยันอดทน ตั้งใจทำงานไม่ลางานเลยได้ยิ่งดี ก็จะได้ดีในหน้าที่การงาน ตั้งแต่เริ่มทำงาน
วันแรก พนักงานคนนั้นก็ตั้งใจทำงานมาตลอดห้าปี ไม่เคยลากิจ ลาป่วย หรือลาพักร้อนแม้แต่วันเดียว มีอยู่บ้างเหมือนกันที่พนักงาน
คนนี้ตั้งใจจะลาพักร้อนไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ บ้างในช่วงปีแรก ๆ แต่ว่ามักจะได้รับการตอบปฏิเสธจากหัวหน้างานซึ่งให้เหตุผลว่าช่วงวันหยุดนี้งานเยอะมากเลยนะ
คุณอยู่ช่วยหน่อยเถอะนะเก็บเงินโอทีไปเที่ยวทีหลังก็ได้ ถ้าคุณขยันอย่างนี้นะปีหน้าอาจจะได้เลื่อนตำแหน่ง ได้โบนัสพิเศษ
ห้าปีมาแล้วที่พนักงานคนนี้ขยันทำงานมาตลอด ไม่เคยลาพักร้อนไปเที่ยวไหนเลย
แล้วความฝันก็เป็นจริงขึ้นมาปีนี้ทางบริษัทต้องการมัคคุเทศก์ผู่ช่วยเพิ่มอีก 3-4 คน โดยจะเลือกจากพนักงานภายในที่มีศักยภาพ คำถามในการสัมภาษณ์เพื่อคัดเลือก ก็คือ คุณเคยไปเทียวที่ไหนมาบ้าง ? คุณเคยมีประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นในการท่องเทียวบ้างหรือเปล่า ?

( เงียบ) .........

ดูเหมือนลา และพนักงานคนนี้มีอะไรคล้ายกันอยู่ในบางมุม คุณว่ามั้ย.....คุณอาจจะเป็นคนขยันทำงาน ซึ่งจะด้วยเหตุผลใดก็ตามมันก็เป็นสิ่งดี แต่อย่าลืมว่าชีวิตไม่ได้มีด้านเดียว และชีวิตไม่ได้มีเวลานานสักเท่าใด ชีวิตที่ขาดประสบการณ์ด้านอื่น ๆ เป็นชีวิตที่ไม่สมบูรณ์หรอก คุณอาจจะเก็บเงินไปเที่ยวตอนแก่แล้วคุณจะแน่ใจได้หรือว่าคุณจะไม่เป็นอะไรไปก่อนแก่ และจงระลึกไว้ว่า ใช่ว่าคุณไม่อยู่ ที่บริษัทจะอยู่ไม่ได้ เพราะคนอื่นก็สามารถทำงานแทนคุณได้เหมือนกัน.....
ลาพักร้อนบ้างเถอะ จะใช้ลากิจ ลาป่วยบ้างก็ไม่ว่ากัน ( ใครจะรู้) ปีหนึ่งสักสองสามครั้ง ไปไหนก็ได้  ไปในที่ๆ คุณยังไม่เคยไป
ไม่ต้องรู้สึกกระอักกระอ่วนใจเมื่อคุณต้องเขียนใบลาบ่อยๆ
ไม่ต้องกลัวว่าเจ้านายจะไม่พอใจ หรือไม่อนุมัติ เพราะคุณมีสิทธิ์
ไม่ต้องรู้สึกผิด ถ้าในเวลางานคุณได้ทำเต็มร้อยแล้ว
ไม่ต้องห่วงว่าการหยุดของคุณจะมีผลต่อการประเมิน   ผลงานต่างหากที่เป็นตัววัด
จงห่วงแค่ว่า คุณมีชีวิตแล้ว คุณมีชีวาหรือยัง  จงใช้ชีวิตที่มีให้คุ้มค่า ดูอย่างเจ้าลาโง่ อย่างน้อยมันยังได้เดินเที่ยวในป่ากว้างก่อนตาย
แล้วคุณจะจับเจ่าอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมทั้งปีทั้งชาติหรือ
ไม่ลา...สิโง่ คุณว่ามั้ย

 ::014::จริงครับ ชีวิตจริงของลูกจ้าง +๑ครับ

                    ขอบคุณครับน้าเล็ก  มันต้องอย่างนี้สิ  เวลาทำก็ทุ่มเท   ::002::   เวลาเที่ยวก็ลาให้มิดเกจ์   ::007::

จริงหรือ พี่ ปู

มีบ้างบางคนที่ไม่เคยลาครับ....แต่ใช้แว๊บบบบบบบบบบบบบ....หาย....แว๊บบบบบบบบบบ....หาย

เมียบ่น....มีแต่ไปมีแต่ไป  เคยคุยกับเพื่อนที่แทบจะไม่เคยหยุดงานว่า   ถ้าเจ้าของกิจการไปไหนไม่ได้เลย  แสดงว่ากิจการนั้นยังไม่ถือว่าประสบความสำเร็จ   กิจการที่ประสบความสำเร็จดูผมนี่ไปเลย  เมียก็ไม่บอก  อ้าวพูดจริงๆนะเราตายไปนี่  ถ้าหล่อนดูแลกิจการต่อไม่ได้ก็เจ๊งแหงๆ ;D

สิ่งที่ผม ทำ ก็คือ
ห้ามลา ห้ามป่วย  ห้ามตาย  ไม่งั้น ลูกเมีย อด ครับ  ::004::

เมื่อก่อนผมก็ชอบวางแผนอะไรซะไกลโพ้นเลยครับ... แต่พอหลังจากเกิดปัญหากลายเป็นว่าคิดไม่ค่อยไกลแล้ว คิดล่วงหน้าไม่เกิน 2 เดือน พอสิ้นเดือนนี้ยังมีชีวิตอยู่ค่อยคิดต่ออีกเดือน...

นั่งดูสังคมแวดล้อม ทำไมแต่ละคนก็ยังทำมาหากิน ทุกคนก็ยังมีความหมายในการใช้ชีวิตกันอยู่... ความทุกข์ของแต่ละคนก็คงมีมากเพียงแต่เรามองไม่เห็น...

เห็นคนอื่นก็เริ่มมองตัวเอง ทำไมเราจะสู้ต่อไม่ได้ แค่ฝืนความรู้สึกที่ท้อแท้ ทำไปเรื่อยๆไม่มีแรงก็ทำช้าหน่อย แต่ยังไงก็ต้องทำงาน... เหลือไม่เหลือช่างมัน เอาวันนี้ตอนนี้ให้รอดก่อน... ไม่หวังว่าทำเสร็จจะมีเงินเหลือเท่าไหร่...

ครึ่งปีหลัง เคลียร์หนี้ไปได้ 5 แสน ได้ m.36 มากระบอก และได้พาลูกเมียเที่ยวเกือบทุกสัปดาห์..

ได้กลยุทธ และได้ใช้ด้านมืดในตัว จากความรู้ที่ได้จากเวป อวป. จนพาครอบครัวผ่านพ้นมาได้.... นั่งย้อนคิดที่ผมปรึกษาพี่ๆ แป๊บเดียวครึ่งปีแล้ว... เวลาผ่านไปไวจริงๆทั้งที่เรื่องราวมากมายมารุมมะตุ้มเต็มไปหมด...

ชีวิตคือการเดินทางจริงๆ หากหยุดเดินเท่ากับไม่มีชีวิต...

ล่วงเกินใครไปบ้างขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วยครับ... ::014:: แต่ศูนย์รวมจอมยุทธ ไม่มีเวปไหนเกินเวปนี้แน่นอนครับ... ::002::

เพลง... คุณจำใจ

ทำนอง... คุณ ลำใย

ยังจำไม่เคยลีมเลือน คอยเตือนตัวเองเอาไว้
ว่าฉันทำงานทำไม ยังเก็บเอาไว้ไม่เคยลืมเลือน
ที่อื่นก็มีถมไป มาทำทำไมที่นี่เล่าหนา
หรือเห็นฉัน เป็นคนโง่ๆ เหมือนลา
แต่อย่ามาสมน้ำหน้าฉันให้ช้ำใจ

ถามจริงๆ หัวหน้าวัดผลอย่างไร
คะแนนที่ให้ หรือว่ามองที่หน้าตา
ฉันอยากรู้ วันไหนฉันไม่ขาดลา
หัวหน้านั่นหนา จะให้ฉันเกรดอะไร

เงินเดือน โบนัส ไม่ดี (PC ไม่มี) อีกทั้งโอที ก็โหดเหลือหลาย
งานการก็มีมากมาย เงินขึ้นเท่าไหร่
ก็แล้วทำไมไม่พูดกันหล่ะนี่
ทำดีทำจนแทบตาย แล้วได้อะไร
ก็แล้วเมื่อไหร่ จะได้เลื่อนขั้นกันหละคุณพี่ ....

หัวหน้าหรือจะมี ลูกน้องดีๆ อย่างฉัน
สมองแบบนี้ ฉลาดกว่าแมลงวัน
เปลี่ยนอารมณ์ทุกวัน ทำ version ที่ทันสมัย
กินอิ่มจนตัวกลม พองลมเป็นหมูมี Flight
เรื่องเมาตัวฉันฉับไว ก็เรียกเมื่อไหร่ ไปได้ทันที
ก็แล้วทำไม่ ไม่ทำใจให้ดี
คิดคิดดูให้ดี คิดคิดดูให้ดี

+ ครับ ::005:: ::007::

ขอบคุณครับ
ประสบการณ์แย่ๆที่ผมเจอมา
ผมเคยเกิดอุบัติเหตุระหว่างทำงาน
กล่องเงิน(เหล็ก) หล่นใส่เท้า เดินไม่ได้ 1 อาทิตย์
พอกลับมาทำงานใหม่ โดย ผจก.บังคับ ให้เป็นวันลาพักร้อน
ผมก็ยอมๆไป แล้วไป "โดดร่ม" ให้เท่ากับวันพักร้อนที่เสียไป

ผมเป็นอีสุกอีใสลาป่วยเป็นลาพักร้อน เกินพักร้อน 2 วันเท่ากับป่วย 2 วัน ปีนั้นผมได้เกรด C  :~)ข้ออ้างเขาคือคนอื่นไม่มีขาดงานขนาดคนท้องทำงานไม่เต็มร้อยลาคลอดอีก 2เดือนยังได้เกรด A ผมเลยทำงานตามเกรด หลบ อู้หลาย แขกมาดูงานก็หนีไปที่อื่นโทรตามก็ไม่รับ แต่ไม่หยุดงานเกินพักร้อนอยากดูว่าจะตัดเกรดอย่างไร ::005::ปีนั้นผมได้ A เบิ้ลครับ :OOทั้งโบนัสและเงินขึ้น..แปลก...ทุกวันนี้ทำงานแค่เสมอตัว ทำดีไม่มีชั่ว ::006:: ::005::

ไม่ป่วย ไม่เบี้ยว จริงจัง ปกป้องผลประโยชน์หลวง 13 ปี งัดกันจนโฟร์แมนบริษัทผู้รับเหมาพก 11 ออกหน้างาน  ::007:: เจ้านายไม่เคยรู้ ไม่เคยได้สองขั้น เป็นไม่ลาซิโง่อยู่นาน  :~)
เวลาที่เหลือก่อนเกษียณฯ หาความสุขใส่ตัวมั่งดีกว่า นี่คือเหตุผลที่ระบบราชการไทยห่วยแตก เงินเดือนไม่พอยาไส้ ค่าของคนอยู่ที่ลิ้น  ::006:: ::013:: ใครมันจะอยากทุ่มเทให้เต็มร้อย

เห็นบางคนเรียนจนหัวจะระเบิด  สุดท้ายมานั่งแทงหนังสือ  ทราบ/โปรดดำเนินการ  มีแค่นั้นอย่างอื่นเด็กจบใหม่ทำมาให้หมดแล้ว

                   ที่ทำการผม  น้องเขาพ่อตาย      โดนบังคับให้ " ลาพักผ่อน "  ....... โถ  ลาพักผ่อนไปงานศพพ่อ  ปัญญานิ่มเหลือหลาย

                   อันนี้ความจริงไม่ใช่บริษัทหรอก แต่เป็นพนักงานฝ่ายบุคคล Idiot ทั้งกรุ๊ป  ขาดวิจารณญานรวมถึงนายคนที่ลงนามอนุมัติด้วย   ::010::

ผมก็มีอีกหนึ่งครับ
ลิงกับลา  

หญิงชาวบ้านคนหนึ่งอาศัยอยู่คนเดียวในกระท่อม ด้วยความเหงานางจึงหาสัตว์มาเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนสองตัวคือ ลิงและลา
วันหนึ่งหญิงชาวบ้านคนนี้ต้องออกไปตลาดเพื่อซื้ออาหาร ก่อนออกจากบ้านเธอได้เอาเชือกมาผูกคอลิง
แล้วมัดขาของลาเอาไว้ทั้งสองข้าง เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์เลี้ยงทั้งสองตัวเดินย่ำไปมาในกระท่อมจนทำให้ข้าวของต่างๆ ได้รับความเสียหาย
ทันทีที่หญิงชาวบ้านออกจากบ้านไป ลิงซึ่งมีความฉลาดและแสนซนเป็นคุณลักษณะประจำตัว ก็ค่อยๆคลายปมเชือกออกจากคอของมัน
อีกทั้งยังซุกซนไปแก้เชือกมัดขาให้แก่ลาอีกด้วยหลังจากนั้นเจ้าลิงก็กระโดดโลดเต้นห้อยโหนโจนทะยานไปทั่วกระท่อมจนทำให้ข้าวของต่างๆ
ล้มระเนระนาดกระจัดกระจายไปทั่ว
อีกทั้งยังซุกซนรื้อค้นเสื้อผ้าของหญิงชาวบ้านมาฉีกกัดจนไม่เหลือชิ้นดี ในขณะที่ลาได้แต่มองดูการกระทำของเจ้าลิงอยู่เฉยๆ

สักครู่หนึ่ง หญิงชาวบ้านคนนี้ก็กลับมา จากตลาด เจ้าลิงมองเห็นเจ้าของเดินมาแต่ไกลจากทางหน้าต่างก็รีบเอาเชือกมาผูกคอตนไว้อย่างเดิม
และอยู่อย่างสงบนิ่ง
ฝ่ายหญิงชาวบ้านเมื่อเปิดประตูกระท่อมเข้ามาเห็นข้าวของของตนถูกรื้อค้น กระจุยกระจายเช่นนั้นก็เกิดโทสะขึ้นทันที หันมองลิงและลาเพื่อดูว่าใครเป็น
ผู้ก่อเรื่อง และเห็นว่าลาไม่มีเชือกผูกขาดังเดิมเธอก็คิดเอาเองว่าเจ้าลานี่เองคือตัวปัญหา ทำให้กระท่อมของเธอมีสภาพไม่ต่างจากโรงเก็บขยะ
ดังนั้นหญิงชาวบ้านจึงวิ่งไปหยิบท่อนไม้นอกบ้านมา ทุบตีลาอย่างรุนแรง ซึ่งเจ้าลาผู้น่าสงสารก็ได้แต่ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดจนสิ้นใจ
โดยไม่สามารถทำอะไรได้เลย

 

ข้อคิดในการทำงาน

เธอทั้งหลาย...
เธอหลายคนคงไม่ค่อยชอบตอนจบของนิทานเรื่องนี้นัก เพราะสงสารเ จ้าลาที่ไม่ได้ทำความผิดอะไร
แต่กลับถูกเจ้าของทำโทษจนตาย ส่วนเจ้าลิงซึ่งเป็นต้นเหตุแท้ๆ กลับรอดพ้น และไม่ได้รับผลกรรมใดๆ
แต่แท้ที่จริงแล้วนิทานเรื่องนี้ต้องการชี้ให้เห็นถึงความเป็นผู้นำของหญิงชาวบ้านที่ไม่พิจารณาเหตุการณ์ให้ถ่องแท้
เชื่อแค่สิ่งที่ตนเห็นแล้วลงโทษไปตามความรู้สึกและประสบการณ์ส่วนตัว เธอมองเห็นข้าวของเสียหาย
และมองเห็นลาที่หลุดออกมาจากเชือก แล้วตัดสินว่าลาคงเป็นผู้กระทำ แต่ไม่ได้มองว่าลาไม่มีปัญญาจะแก้เชือก และไม่มีนิสัยชอบรื้อทำลาย

เธอมองเห็นลิงยังถูกเชือกล่ามอยู่ ก็คิดว่าลิงคงไม่ใช่ผู้กระทำ แต่มองไม่ออกว่าผู้น่าจะแก้ปมเชือกได้และมีนิสัยชอบรื้อทำลายนั้นคือ ลิง
ความจริงถ้าเธอรู้จักสำรวจร่องรอยความเสียหายเสียสักเล็กน้อย เธอก็จะพบรอยเท้าและฟันของลิงกระจายไปทั่วห้อง แต่ไม่พบรอยเท้าของลาเลย เพราะลาไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหน

 
เหตุที่องค์กรของเราต้องเหน็ดเหนื่อยทรมานกันอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะความสะเพร่าของผู้นำที่    "ปล่อยให้ลิงสร้างปัญหา แต่ลารับเคราะห์"

ลาก็เหมือนกับคนที่ปฏิบัติงานได้ตามหน้าที่ แต่ไม่ค่อยมีปากมีเสียง พูดจาตรงไปตรงมาแต่ไร้เล่ห์เหลี่ยม  
ลิงก็เหมือนกับคนที่ฉลาดแกมโกง พูดมากพรีเซ็นต์เก่ง อ้างอิงตำราได้สารพัด แต่ไม่เคยทำงานจริง  

นายที่ดีไม่ควรปล่อยให้ลิงหลงระเริงว่าทำผิดเท่าไหร่นายก็ไม่มีทางรู้ ผู้เป็นนายไม่ควรยึดติดความสบาย
นั่งขึ้นอืดรอฟังแต่รายงานในห้องประชุม รู้จักยอมเสียสละตน สละเวลาอีกเล็กน้อยเพื่อค้นหาความจริง
เพื่อควบคุมเจ้าลิง เพราะไม่เช่นนั้น องค์กรก็จะทุกข์ทรมานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ถ้าลิงสงบได้องค์กรก็จะพลอยสบายและมีความสุขอย่างยั่งยืนไปด้วย 


อีกหนึ่งข้อคิดในการควบคุมจิตใจตนเอง
นิทานเรื่องนี้ต้องการชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างร่างกายและจิตใจ ลิงก็เปรียบเหมือนจิตใจของคนเรา
ส่วนลาก็คือร่างกาย ลิงที่ซุกซนต้องการนั่นต้องการนี่ อยากทำอะไรก็ต้องได้ทำตามใจตน ก็เหมือนจิตใจของคนเราที่ไม่รู้จักสงบนิ่ง
 คิดกระทำเรื่องไม่ดีมากมาย สุดท้ายความยากลำบากทั้งหมดก็ตกอยู่ที่ร่างกายที่ไม่ได้เป็นผู้ก่อปัญหา
 แต่กลับต้องมารับเคราะห์กรรมเพราะอยู่ภายใต้การควบคุมของจิตใจ

 

ทุกวันนี้ที่ร่างกายของเราเหน็ดเหนื่อย ก็เพราะจิตใจของเราที่มัวแต่สร้างปัญหามีความอยากได้อยู่ตลอดเวลา
มีกิเลสฝังลึกอยู่ในจิตใจ ฉะนั้นเราจึงไม่ควรปล่อยให้ลิงในใจแสดงความเหิมเกริมออกมาเช่นนั้น เราต้องควบคุมเจ้าลิง
 ต้องยับยั้งชั่งใจห้ามไม่ให้เจ้าลิงแสดงตัวตนออกมา ไม่เช่นนั้นร่างกายก็จะทุกข์ทรมานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
แต่ถ้าจิตใจของเราสงบ ร่างกายของเราก็จะพลอยสบายแล

 ;) ;) ;)

ของผม สั้นๆ Workhard  Playhard.  ลองถามคนที่เจอผมในวันหยุดพักผ่อนดู  เขาเคยเห็นPlayhardมาแล้ว

อยากฟังเพลงนี้จัง พอหาโหลดได้ที่ไหนมั่งครับ ผมเสิร์ชไม่เจอ...

พรุงนี้ พักร้อนดีกว่า ครับ

           งั้นช่วงปีใหม่หยุดยาวนี้ผมลาไปงานคืนสู่เหย้า
            ม.ต้น ที่พิดโลกดีกว่า+เคาท์ดาวน์ด้วย... ;D
       (คงไม่เกี่ยวกันหรอกครับผมคิดถึงครูบาอาจารย์อ่ะครับ)
                                                                        ::014::