เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

16 มีนาคม 2554 เวลา 14:04 น.
ประเด็น: สึนามิถล่มญี่ปุ่น ,

จันทร์สินี แก่นแก้ว อดีตผู้สื่อข่าวต่างประเทศโพสต์ทูเดย์ ซึ่งเดินทางไปศึกษาต่อที่ญี่ปุ่นเขียนบันทึกเล่าประสบการณ์จากการได้สัมผัส ชาวญี่ปุ่นในห้วงแห่งวิกฤตที่พวกเขากำลังเผชิญ

โดย...จันทร์สินี แก่นแก้ว

ตอนแรกเคยคิดอยากจะเขียนบันทึกเกี่ยวกับการลี้ภัย(ธรรมชาติ)ครั้งแรกในชีวิต

แต่ด้วยอะไรหลายๆ อย่างที่เจอมาวันนี้ ทำให้รู้สึกว่า อยากเขียนเกี่ยวกับ "ญี่ปุ่น" "คนญี่ปุ่น" ที่เรารู้สึกด้วยสายตาของคนนอกอย่างเรา

แน่นอนว่าหลังจากที่ภาพความเสียหายจากภัยธรรมชาติครั้งใหญ่ แผ่นดินไหวขนาด 9 ริกเตอร์ แพร่ภาพออกไปสู่สายตาชาวโลก
ความวิตกกังวล ความห่วงใย ข่าวลือ คาดการณ์ต่างๆ ทั้งจะเกิดแผ่นดินไหวรอบใหม่ขนาดความรุนแรง 7 ริกเตอร์ หรือโรงไฟฟ้านิวเคลียร์จะระเบิด สารกัมตภาพรังสีจะกระจาย..ทั้งหมดทั้งมวลนี้ ทำให้คนที่อยู่อาศัยหรือคนที่มีญาติพี่น้องอยู่อาศัยที่เกาะเล็กๆ เกาะนี้ ต่างตื่นตระหนก....


ตลอดเวลาสามสี่วันนับตั้งแต่เกิดแผ่นดินไหววันที่ 11 มีนาคม 2554 เวลา 14.46 น.ตามเวลาท้องถิ่น  เราได้รับโทรศัพท์ แมสเซจจากพ่อแม่พี่น้องเพื่อนฝูงอย่างล้นหลาม และรุนแรงหนักเมื่อโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ที่สามระเบิด พร้อมกับคำขาดของพระมารดาที่เรียกกลับฐานทัพด่วนนนน..ทั้งๆที่ในใจเราเองยัง ไม่ได้รู้สึกว่าต้องกลับก็เถอะ

และตอนเรากำลังนั่งรถไฟไปซื้อตั๋วกลับบ้าน ภาพที่เราเห็นกับสิ่งที่เรากำลังเป็นอยู่มันช่างทำให้เราเห็นความแตกต่าง และนับถือหัวใจของคนญี่ปุ่น

ในขณะที่พวกเรา คนต่างชาติ ต่างตื่นตระหนกและหาทางหนีออกจากประเทศแห่งนี้

คนญี่ปุ่น คนที่เป็นเหยื่อกับภัยธรรมชาติครั้งนี้ กลับพยายามที่จะใช้ชีวิตของพวกเขาให้ปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้

ใบหน้ายังคงนิ่งเฉย เหมือนกับไม่สะทกสะท้านภาพโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ระเบิด หรือแรงแผ่นดินไหวที่สั่นอยู่เกือบสิบรอบต่อวัน

ซารารีมังยังคงแต่งสูทผูกไท รอรถไฟไปทำงานเหมือนเดิม แถวรอรถบัส หรือซื้อของต่างๆ ยังคงต้องเข้าคิวยาวอย่างเป็นระเบียบ แม้ว่าทุกคนจะรีบแค่ไหนก็ตาม...ร้านค้าแม้จะดูเงียบเหงาและมืดครึ้มไปบ้าง เพราะต้องช่วยกันประหยัดไป ตามคำสั่งของรัฐ แต่ก็ยังคงเห็นภาพคนญี่ปุ่นที่ยังคงนั่งดื่มเหล้า กินราเมง ไม่ต่างจากเดิมมากนัก

คนญี่ปุ่นเราว่าเป็นพวกรู้หน้าไม่รู้ใจ...แม้ภายนอกจะพยายามทำให้ทุกอย่าง เป็นปกติที่สุด แต่จิตใจของพวกเขาในตอนนี้คงตื่นตระหนกและบอบช้ำไม่ต่างจากพวกเรา หรือซ้ำร้ายอาจจะหนักกว่าพวกเราด้วยซ้ำ เพราะพวกเขาคือคนที่สูญเสีย....


หลายคนมีญาติพี่น้องที่อยู่ในเขตที่ได้รับผลจากแผ่นดินไหว แต่ด้วยหน้าที่การงานและความรับผิดชอบครอบหัวทำให้ชีวิตประจำวันที่เคยเป็น ยังไง ก็ยังคงต้องทำให้เป็นอย่างงั้นต่อไป...พนักงานบริการยังคงหน้าตายิ้มแย้ม แม้จะซ่อนความกังวลไว้ข้างในลึกๆ

...และยิ่งถ้าต้องเจอปัญหา คนญี่ปุ่นจะนิ่งและแบกความรับผิดชอบไว้จนถึงวินาทีสุดท้ายก่อนจะปริปากของ ความช่วยเหลือ ซึ่งสิ่งนี้เองทำให้เกิดความแตกต่างระหว่างคนญี่ปุ่นและชาติอื่น โดยเฉพาะตะวันตกซึ่งมีแนวคิดเรื่องทุกอย่างต้องโปร่งใส่ ต้องรีบพูด รีบบอกออกมาให้รู้  เห็นได้จากบ่อยครั้งที่คนข้างนอกจะได้ข่าวจากสำนักข่าวต่างชาติก่อนที่ รัฐบาลญี่ปุ่นจะประกาศออกมาอย่างเป็นทางการ ซึ่งมันทำให้เกิดข้อกังขาและสับสนได้ว่า ใครปิดข่าว หรือใครข่าวมั่ว..

คนญี่ปุ่นที่เรานับถือเคยบอกเราว่า คนญี่ปุ่นไม่เคยกลัวหรือย่อท้อกับความหายนะ เพราะเค้ามั่นใจว่าเค้าจะสร้างใหม่ได้

ไม่แปลกที่ทำไม คนญี่ปุ่นถึงนิยมพูดให้กำลังใจกันว่า กัมบาเระ (พยายามเข้านะ หรือ สู้ๆ) เป็นคำฮิตติดปากมาจนถึงปัจจุบัน..

หลายคนอาจจะบอกว่า เพราะคนญี่ปุ่นเคยชินกับแผ่นดินไหว หรือเคยมีประสบการณ์การสูญเสียมาแล้วในอดีตทั้งสงครามโลก ทั้งแผ่นดินไหวที่เคยเกิดขึ้น สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ คนญี่ปุ่นซะอย่าง ต้องผ่านไปได้และกลับมายิ่งใหญ่เหมือนเดิมได้..

แต่ในความเป็นจริง การที่จะก้าวผ่านช่วงเวลาที่ต้องนับศูนย์ใหม่นั้นมันยากลำบากเกินกว่าใคร หลายคนจะเข้าใจ และถ้าจิตใจไม่แข็งแกร่งพอ คงไม่สามารถทำได้ และ จากสิ่งนี้ทำให้เรารู้สึกนับถือ "ใจ"ของเหล่าลูกหลานพระอาทิตย์ผู้ที่ผ่านบทเรียนการทดสอบจิตใจอันแข็งแกร่งมานับครั้งไม่ถ้วน..

นิฮอน กัมบาเระ

ที่มา : http://www.posttoday.com (http://www.posttoday.com)

นับถือครับ พีน้องชาวญี่ปุ่น มิตรประเทศของคนไทย ::002:: ::014::

ไทยกับญี่ปุ่นมีสัมพันธ์กันมายาวนานทั้งเรื่องดีและไม่ดี
แต่สิ่งหนึ่งที่คนไทยและคนญี่ปุ่นมีให้กันตลอดคือช่วยเหลือกันและไม่เคยทอดทิ้งกัน

สู้ๆครับชาวญี่ปุ่น

"วินัยในตัวเอง"  เป็นสิ่งที่ผมเห็นและนับถือคนญี่ปุ่นมากในขณะนี้ครับ... ::002:: ::002:: ::002::

::014::

                    นาทีนี้มีแต่ความเห็นใจให้ครับ ...... เรื่องอื่นเก็บไว้ก่อน

          
                   がんばれ


                   がんばる  

ใช่ครับลุงปู...  :VOV: :VOV: :VOV:


...แต่ฮุนซวยมันทวงเงินบริจาคเฉยเลย...  ::013:: ::013:: ::013::

แปลว่า อะไรครับ ;D

 8) (http://image.ohozaa.com/i/ef8/zak11.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=4f2fa432c6e722d9f03f2f58cc2e7e7f)

เยี่ยมครับ...ตอนนี้เริ่ม Idle แล้วที่งานผม..Part ไม่มีนำเข้า  แต่ก็เอาใจช่วยพี่น้องเพื่อนๆญี่ปุ่น ครับ ::002::

ผมเป็นอีกคนที่ยอมรับในเรื่องของ "หัวใจ"  ของชาวญี่ปุ่นมาก

ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง สงคราม การทำ ฮาราคีรี  การตายที่มีเกียรติของซามูไรญี่ปุ่น จะมีกี่คนที่ทำได้

และการเจอกับภัยพิบัติทางธรรมชาติหนักเท่าไหร่ แต่เรายังเห็นการมีระเบียบวินัยของเขา ในการเข้าคิวขอรับอาหาร

สู้ ครับ สู้ สู้

สู้ๆครับ เป็นกำลังใจให้ชาวญี่ปุ่น ที่เค้าแสดงออกอย่างนี้แสดงว่าเค้าถูกฝึกมาดีจริงๆ นับถือครับ

อ่านว่า กัมบาเระ ที่เจ้าของกระทู้เขียนถึงไงครับพี่ศักดา

                             :DD                ::007:: ::007::

                             :D~                ::004:: ::004::

ประเทศเขาเคยผ่านเรื่องร้ายๆมาก่อนด้วยครับ  ถ้าเป็นประเทศไทย ปล้นสะดมกันแล้วครับ  หรือไม่ก็ไปรับศพ เพื่อเอาเงิน มาไช้ทั้งๆที่ไม่ไช่ญาติตนเอง  หรือเปิดรับริจาค  แต่เอา
เข้ากระเป๋าตัวเอง      สิ่งของก็เอาใส่รถไปไห้ญาติตัวเองขายต่อ  ทำไปได้นะครับ ::004:: ::004:: ::004::

ผมเชื่อว่าญี่ปุ่นจะกลับมายิ่งใหญ่กว่าเดิม

ความมีวินัยและความเข้มแข็ง สุดยอดครับ...ขอให้ทุกท่านผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้ด้วยดีครับ

คนไทยก็ไม่แพ้ชาติใด ความมีน้ำใจ ลองย้อนกลับไปดูตอนน้ำท่วมที่ผ่านมาครับ คนไทยไม่มีแบ่งสี ไม่มีแบ่งภาค ไม่มีแบ่งศาสนา ไม่มีแบ่งเชื้อชาติ เราช่วยกันหมด และคนไทยยังยิ้มแม้จะลำบากเดือดร้อนแค่ไหน และตอนนี้เราก็มิได้นิ่งดูดายช่วยเหลือยี่ปุ่นอยู่ ขอให้ยี่ปุ่นฟื้นฟูเมืองได้เร็ววันครับ

ผมเพิ่งดู Letter from Iowa ไปก่อนหน้าเกิดแผ่นดินไหวได้ไม่นาน ต้องยอมรับนับถือในความเป็นคนญี่ปุ่นจริงครับ  ::014:: 


อันนี้จริงครับ  แต่มีอีกอย่างที่ผมรู้สึกว่าเป็นจริงอย่างมากสำหรับคนไทยในปัจจุบันคือ ที่กล่าวว่า "ยามศึกเรารบ ยามสงบเรากัดกันเอง" ผมเจอแบบนี้ในกลุ่มคนไทยในหลายๆที่ ถ้าไม่มีศัตรูมาเคาะประตูรั้ว ดูเหมือนเราจะไม่รู้จักคำว่าสามัคคี   ::014::

ส่วนหนึ่งต้องยอมรับว่าญี่ปุ่นเขาสอนลูกหลานดีครับ ให้สำนึกถึงส่วนรวมเป็นใหญ่ แม้จะวิกฤติขาดแคลนอาหาร ก็ไม่มีการกักตุน แสวงหากำไร หากิรบนความทุกข์ยาก มีแต่แบ่งปัน ปฎิบัติตามคำประกาศของรัฐฯ อย่างเคร่งครัด

Letters from Iwo jima รึเปล่าครับ...

(http://imagecache2.allposters.com/images/pic/MMPO/505377~Letters-from-Iwo-Jima-Posters.jpg)

ฮีโร่ ที่ช่วยเหลือผู้อื่นยามประสบภัย แต่กลับต้องมาสูญเสียครอบครัวของตัวเอง ..



Regret, loss for a Japanese hero (http://www.youtube.com/watch?v=GVGeGm8hfqY#ws)


"ภรรยาของฉัน ครอบครัวของลูกชายฉัน หลานฉันสี่คน เค้าตายหมดแล้ว ฉันรับมันไม่ไหว"


ปกติคนญี่ปุ่นจะไม่ร้องให้ต่อหน้าผู้อื่น แต่การสูญเสียในครั้งนี้ มันเกินที่จะรับไหวจริงๆ



ผมไม่อยากเห็นภาพอย่างนี้อีก

 ::014::

เป็นผมก็เกินรับไหวครับแบบนี้ ใจสู้จริงๆญี่ปุ่นท่านนี้

นับถือจิตใจลุงญี่ปุ่นครับ

สปิริตของคนญี่ปุ่น ไม่ปริปากบอกว่าจะขอทวงเงินกู้สกุลเยนที่เคยให้หลายประเทศได้กู้ไปก่อน
ไทยก็กู้เขาอยู่นะ
เขาฟื้นฟูด้วยเงินทุนที่มีอยุ่ตอนนี้
นี่คือคนญี่ปุ่น ตกลงไว้อย่างไรก็อย่างนั้น เรื่องอื่นใดไม่สามารถเปลี่ยนข้อตกลงได้
ไม่เหมือนคนหลายชาติ อะไรนิดหน่อย ข้อตกลงเปลี่ยนทันที

ทำงานกับคนญี่ปุ่น ทำงานไม่ยาก แต่เขี้ยวนะ กว่าจะตกลงกันได้ ทะเลาะกันแทบตาย แต่ถ้า
ทุกอย่างลงตัวเราโอเค เขาโอเค ยึดถือข้อตกลงตามนั้น ไม่มีข้อตุกติก จ่ายเงินตามเวลา ไม่
บิดพริ้วหรือยื้อไว้ แต่เราต้องมีของให้ตามสัญญานะ  ::002::

              ^
              ^
              ^
              ^
              ^
ขี้บ่นเหมือนคนแก่เลย   ::012::

เห็นด้วยครับ... หน้ามันนิ่งเหมือนหุ่ยนต์ แต่ชัวร์ว่ามันไม่เบี้ยวเมื่อตกลงกันได้แล้วครับ...

กว่าจะตกลงกันได้ เกือบเกลียดกันแน่ะพี่
เขารักษาประโยชน์ของเขาสูงสุดจริงๆ

คนญี่ปุ่นเป็นชาติที่ดูถูกคนเชื้อชาติอื่นครับ......โดยเฉพาะคนเอเซียด้วยกัน...

และเป็นสังคมปิด...ยากที่คนเชื้อชาติอื่นจะกลมกลืนได้.......

นอกจากปิดแล้ว..ยังแข็งด้วย.....

คืออ่อนนอกแต่แข็งใน........

เพราะภายนอกจะไม่แสดงออกอะไร......อ่านยาก(สําหรับคนชาติอื่น).......



แต่คนละเรื่องกับสึนามินะครับ.......

ผมนับถือจิตใจคนญี่ปุ่น......นับถือระบบสังคมที่แข็งแกร่ง.......ความมีวินัย...................และเศร้าเสียใจกับความสูญเสียของพวกเขา....

ตอนสึนามิในบ้านเรา คนไทยเราดีได้2สัปดาห์แรกครับพี่อ้วน

หลังจากนั้นมีเรื่องลักโขมย ฉ้อโกง เรียกสินบนฯลฯตามมาเป็นเทือก  ::012::

 :D~
ครับ
เห็นใจคนญี่ปุ่นครับ
ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี โดยเร็ว กัมบาเระ
 :VOV:

 ::002::ชื่นชม ประทับใจในความมีวินัยของเขา...บ้านช่องเรือนชานพังพินาศ  ญาติพี่น้องล้มหายตายจาก ...เค้ายังเข้าคิว แถวยาวเฟื้อย เพื่อซื้อข้าวของเครื่องใช้...มีคนเสียชีวิตมากมาย แต่ไม่เห็นภาพจากสื่อ ข่าวว่า เค้าให้เกียรติผู้ล่วงลับ...ผิดกับบางประเทศ ที่ทุบตีกัน เพราะแย่งกันซื้อน้ำมันพืช...และเมื่อคืน มีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้ เอารูปเด็กถูกยิงตายมาออกทีวี   ปัญญาอ่อนสิ้นดี

สึนามิเข้าไทย  สื่อของเราถ่ายภาพ ศพขึ้นอืด  ฯลฯ ที่ไม่น่าดู ไม่ให้เกียรติกับผู้ตายออกอากาศกันจนเป็นเรื่องธรรมดา

ส่วนที่ญี่ปุ่น จะเห็นว่า สื่อของเขาไม่แพร่ภาพเหล่านั้นออกมาเลย จะเห็นก็เพียงศพที่ใส่อยู่ในถุงเรียบร้อยแล้วเท่านั้น

สื่อของเขามีความรับผิดชอบต่อสังคมมากกว่าสื่อของเราดังฟ้ากับเหว

เชื่อว่าญี่ปุ่มนจะฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว  ขอคารวะในวินัยของคนญี่ปุ่นอย่างจริงใจ

ของเรา กลัวว่า จะเป็นศพปลอมครับ

              ::005:: ::005::.......... ::014::