เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ตอนนี้ผมกำลังจะทำวิทยานิพนธ์ ผมเรียนสาขานโยบายสาธารณะและมีความสนใจเกี่ยวเรื่องอาวุธปืน
แต่ไม่รู้ว่าจะทำไปในแนวทางไหนดี ซึ่งพื้นที่ที่ผมอยู่เป็นพื้นที่ติดชายแดนพม่า (อ.พบพระ)
จะสามารถทำได้ออกมาในรูปแบบไหนได้บ้างครับ ขอบคุณครับ

มีความรู้เรื่องปืนน้อยมากครับ แต่มีข้อคำถามและคำแนะนำเบื้องต้น ดังนี้
1. วิทยานิพนธ์ หรือ การค้นคว้าอิสระ ครับ เพราะ มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อหาพอควร โดยเฉพาะความลึกซึ้งของกระบวนการค้นหาคำตอบ นะครับ
2. คงต้องมีระดับการมองเรื่องปืน ดังนี้
    - รัฐ สังคม หรือชุมชน -> มองไปที่กฎหมาย การควบคุม และผลกระทบ
    - เจ้าหน้าที่ของรัฐ หรือประชาชน -> มองไปที่การตัดสินใจ หรือกระบวนการ เช่น เจ้าหน้าที่ของรัฐ ->กระบวนการบังคับใช้กฎหมาย ประชาชน ->กระบวนการปฏิบัติตามกฎหมาย
3. อาจต้องสำรวจดูว่าในสังคมกำลังให้ความสนใจประเด็นอะไร เช่น ในเว็บส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของการมีและการใช้ปืน รองลงมาน่าจะเป็นการตัดสินใจของทั้งเจ้าหน้าทีและประชาชน กฎหมาย การควบคุม และผลกระทบน่าจะมีน้อยนะครับ

 พื้นที่ๆคุณอยู่ติดชายแดนพม่า ถ้าหมายความว่าไปเป็นเจ้าหน้าที่ทำงานที่นั่นก็ทำแนวที่คุณ Mordernrabbit แนะนำก็ดีครับ
แต่ถ้าเป็นพื้นที่ภูมิลำเนาเดิม หรือบ้านเกิด ผมว่าทำวิจัยเชิงคุณภาพ ก็น่าสนใจน๊ะครับ ศึกษาการใช้ชีวิตของคนกลุ่มเล็กๆ
กับการใช้อาวุธปืนในการดำรงค์ชีพ และป้องกันตัวเองในพื้นที่ซึ่ง อาชญากรรมอาจเกิดจากบุคคลภายนอกประเทศ  ที่สามารถ
ข้ามไปมาระหว่างชายแดนได้ ไปอยู่ ไปกิน ไปสัมผัสชีวิตแบบนั้น แล้วตีความออกมาในแง่ของนโยบายสารธารณะ ในมุมมองของคุณเอง
โดยไม่ต้องสนใจทฤษฎีมากนัก ( สนใจบ้าง ในภาพรวม )       
อย่างที่บอกตอนต้น ถ้าเป็นเจ้าหน้าที่ทำงานในพื้นที่ค่อนข้างทำได้ยาก เพราะชาวบ้านจะกลัวมาจับผิดครับ ::014::
ปล.ผมไม่ชำนาญเรื่องนโยบายสาธราณะนะครับ

สมาชิกในนี้ใช้ชื่อ pex shortgun เคยเริ่มต้นทำวิทยานิพนธ์เรื่องปืน แต่ต่อมาเปลี่ยนใจไม่ทำ ลอง pmไปคุยกับ อ.pexดูครับ

มูลเหตุของปัญหาคืออะไรครับ  แล้วมีบทความทางวิชาใดที่อ้างอิงถึงมูลเหตุปัญหานั้นหรือเปล่า

นายสมชายขออนุญาตขยายประเด็นของคุณโทนเลยครับ... แฮ่ๆ...

จขกท. เรียนเรื่องนโยบายสาธารณะอยู่แล้ว นี่แหละเหมาะครับ, ให้เริ่มดังนี้... ไปเอาแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติมากางดู แล้วเอารายงานทางวิชาการที่ประเมินผลสัมฤทธิ์ของแผนมานั่นจับประเด็น(แผนพัฒนาฯ คือแผนหลายปี มีทั้งแผนระยะยาวและระยะสั้นที่หลายแผนเพื่อให้แผนเดียวแผนใหญ่ลุล่วง - และต้องมีการประเมินผลตามกำหนดเวลาเพื่อปรับแผนฯ)...

มานั่งส่องหาประเด็นว่ามันมีเรื่องไหนมั่งที่แผนงานไม่เป็นไปตามแผน แล้วเกิดจากการที่ประชาชนไม่สามารถคุ้มครองความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของตนเองได้... จากนั้นก็ให้หาวิธีสรุปฟันธงไปเลยว่าประชาชนจำเป็นต้องมีอาวุธฯ เพราะเจ้าหน้าที่ของรัฐยังคุ้มครองประชาชนไม่ได้ทุกวินาที หรือไม่ก็รัฐยังบังคับใช้กฎหมายไม่ได้ ประชาชนเลยยังต้องพึ่งตัวเอง... เย้...

อีตรงสรุปฟันธง... ต้องมีรายงานทางวิชาการ+ทฤษฏีทางวิชาการว่าแค่ไหนอย่างไรถึงเรียกได้ว่าบังคับใช้กฎหมายได้สำเร็จ แค่ไหนล้มเหลว, แล้วมีสถิติที่เป็นทางการรองรับ เช่นมีคดีเกิดกี่คดี ถูกจับได้กี่คดี, ออกหมายจับกี่คดี จับได้กี่คดี, จับแล้วปล่อยกี่คดี ติดคุกกี่คดี, ติดคุกแล้วกลับมาใหม่กี่คดี...

แล้วเอาผลกระทบว่า หากสำเร็จตามแผนแล้วประเทศชาติจะได้อะไร เสียอะไร... เช่นดัชนีความสุขเพิ่มกี่เปอร์เซ็นต์, GDP เพิ่มกี่เปอร์เซ็นต์ ฯลฯ, ซึ่งต้องหาวิธีเชื่อมโยงเองครับ... ฮา...

น่าสนใจ แต่บอกไม่ถูก

ขอบคุณพี่ๆที่แนะนำแนวทางที่น่าสนใจนะครับ ผมจะลองศึกษารายละเอียดอีกที แล้วผมจะกลับมารบกวนปรึกษาพี่ๆผู้รู้อีกนะครับ ขอบคุณมากครับ

เห็นด้วยกับพี่สมชายครับ ::002::

เช็คกับคนอื่นให้ดีก่อนครับ ระวังหัวข้อจะซ้ำกับผู้อื่น, แล้วเช็คในห้องสมุดด้วยว่ามีคนอื่น(รุ่นพี่)เขาทำเอาไว้แล้วหรือไม่นะครับ... คือในกรอบ"นโยบายสาธารณะ"มันจะหนีไม่พ้นหัวข้อเรื่องแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, กฎหมายปกครอง ฯลฯ วนเวียนกันนัวเนียอยู่แถวนี้แหละครับ...

สมัยนายสมชายเรียน ป.ตรี รัฐประศาสนศาสตร์ฯ เวลานึกไม่ออกว่าจะทำรายงานเรื่องอะไร ก็เดินเข้าห้องสมุดคณะฯ... ก็จะพบว่าแผนพัฒนาฯ โดนเจาะโดนไชหารูรั่ว+รูโหว่ กันเป็นมาตรฐานเหมือนเดินชมนกชมไม้ในสวนหลังบ้านเลยครับ... ฮา...

ที่จริงนายสมชายไม่อยากบอกเลยว่ารายงาน ป.ตรี ของนายสมชายเกือบทั้งหมดใช้วิธีไปย่อ+ยำๆ วิทยานิพนธ์ของพวก ป.โท ครับ... ฮา... เวลาส่งอาจารย์ก็มักได้ข้อสังเกตทำนองว่าสรุปมาได้ดี(ไม่เคยชมว่าไอเดียเจ๋ง)... จ๊ากซ์...

พอเขียนถึงตรงนี้แล้วอดไม่ได้ที่อยากจะบอกว่านโยบายที่เอามาหาเสียงทั้งหลายน่ะ... ทำให้ผลงานของสภาพัฒน์ฯ ทั้งกรมฯ ป่วนไปหมดเลยครับ, คือแผนพัฒนาประเทศมันจะไม่เป็นแผนฯ เพราะเสียงของประชาชนส่วนใหญ่ซึ่งเป็นเจ้าของประเทศนั่นแหละ ลากกกกกก ตามความต้องการของตนเองไปแหล่ว... ฮา...

ขอบคุณพี่สมชาย ผมเห็นด้วยกับพี่ครับ