ลือกันเป็นครั้งคราว ไม่กี่วันก่อนก็ลือกันแชร์กันทางโซเชี่ยลมีเดียทั่วไปหมดว่า
ทุเรียนเทศ (คนใต้เรียกทุเรียนน้ำ) สามารถรักษามะเร็งได้
แถมอ้างถึงการค้นคว้าวิจัยทางวิชาการต่างๆนาๆ
ช่วงนั้นผมโดนคนโทรมาหาว่าให้ช่วยซื้อส่งไปให้กินหน่อย
ทีแรกผมคิดว่าจะหาต้นไปปลูกรอกินลูก ก็บอกว่าตามร้านต้นไม้มีเยอะแยะทั่วไป หามาปลูกเองได้เลย
แต่คนถามบอกไม่ทัน เขาจะกินเลย ให้หาซื้อแล้วส่งมา
ปั๊ดโธ่ ทุเรียนน้ำสุกหรือพอห่ามๆ มันรอกันได้ที่ไหน ส่งไม่ทันถึงมันงอมแล้วบวมฉ่ำน้ำเละอยู่ในกล่องนั่นแหละ
มันเป็นแค่ผลไม้คนยากปลูกทิ้งๆขว้างๆ ไว้ตามข้างบ้านหรือหัวไร่ปลายนา ไร้ราคามานมนาน ชาวนาชาวไร่
เอาไว้กินเล่นๆ เพราะไม่รู้จะไปหาอะไรกินได้ง่ายและถูกแบบนั้น
ชาวบ้านกินเล่นๆครับไม่ทราบมาก่อนด้วยว่ากินเพื่อแก้มะเร็ง
จะไปเชื่ออะไรมากมาย คนที่กินมานานแล้วเป็นมะเร็งตายก็มี
ผมก็ใช่ว่าจะดันทุรังขวางโลกอะไรนะครับแต่ถ้ามันพิสูจน์กันเห็นๆ กินแล้วมะเร็งหายสัก ๖ ใน ๑๐ คน ผมถึงจะเชื่อ
