อ่านหัวข้อแล้วอาจจะขำ ๆ กันสักหน่อยนะครับแต่ว่านี่เป็นวิธีแบบบ้าน ๆ ที่ผมเห็นคุณพ่อทำมาตั้งแต่ได้ปืน .22 กระบอกนี้มาและก็เคยช่วยยิงและช่วยบอกเป้าให้ แต่หนนี้คุณพ่อทำกับน้องชายซึ่งไม่ค่อยจะสนใจเรื่องปืนผาหน้าไม้สักเท่าไร มัน(น้องชายผม
ขออภัยหากไม่สุภาพ)มาสนใจก็ตอนที่แต่งงานออกเรือนตอนอายุ 30 แล้ว เหตุก็คือมันยิงนกเป็ดน้ำไม่โดน(ขออภัยอีกครั้งครับคนชนบทต้องหาเลี้ยงปากท้อง)ด้วย .22 กับกล้องอันเก่าซึ่งกำลังขยายน่าจะ 2x4 (ผมไม่แน่ใจ) ประมาณนี้ คือกล้องจะเป็นแบบหลอดยาวขากล้องเป็นรางไว้สอดเข้าไปกับตัวกล้องคือไม่ใช่แบบแหวนรัดนะครับคงนึกภาพออกต้องขออภัยเป็นอย่งสูงคือผมไม่มีรูปภาพประกอบครับ กล้องอันนี้เป็นบุชแนล US แท้ครับได้มาจากญาติเขาเปลี่ยนกล้องอันใหม่ให้ CZ เขาก็เลยเอามาให้ใช้ก็ตั้งแต่ผมอายุ 13 14 นู่นหละจนปัจจุบันนี้ก็ทั้งฝ้าทั้งมัวหละครับ จนผมมาได้กล้อง บุชแนล เมดอินไชน่ากำลังขยาย 9x12 แถมซูมได้ 6 เท่ามาตัวหนึ่ง ที่เลนส์ตัวหน้าจะมีขีดบอกระยะด้วยไม่ทราบว่าทำไว้หรอก ๆ หรือว่าใช้ได้จริง มีตั้งแต่
5 7 9 10 20 30 50 70 100 200 และสุดท้าย
3 Yrd ตัวเลขอาจไม่ตรงนะครับและมีปุ่มเปิดปิดไฟสีเขียวสีแดงด้วยครับ ก็เอากลับบ้านไปให้ปรากฏว่าขากล้อง(แบบแหวนรัดขาสูง)กว้างกว่าอีกใส่ไม่ได้ต้องไปหาถามร้านปืนในเมือง(ที่ผมเคยตั้งกระทู้ ลูก .45 หัวรู นัดละร้อยนั้นหล่ะครับ)ราคาก็ตั้งแต่ 900 ไปถึง พัน โหแพงครับ แค่ขากล้องแบบแหวนรัดคู่นึงเนี่ยหละตั้งพัน ผมเลยบอกเดี๋ยวไปหาดูแถวร้านเดินป่าเครื่องสนามที่สัตหีบดีกว่าอย่าเพิ่งซื้อเลยแล้วจะส่งมาให้ก็เลยได้มาคู่หนึ่ง 300 ครับ จัดการส่งพัสดุไปให้พ่อกับน้องที่บ้านส่งบ่ายวันศุกร์วันจันทร์ถึงพอได้ของพ่อกับน้องก็เริ่มกันเลยเวลาประมาณ10 11 นาฬิกา (ผมไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์หรอกครับคุยทางโทรศัพท์) ใช้ตัวจับยึดปืนกับโต๊ะให้แน่น ถอดลูกเลื่อนออกมองส่องไปที่รูลำกล้องซึ่งชี้ไปยังจุดกลางเป้าระยะ 100 เมตร ยืนยันครับถามพ่อว่าเอาอะไรวัดพ่อบอกกูนับก้าวเอา
ปรับกล้องไปที่เป้าโดยให้ขีดของเลนส์หน้าอยู่ที่ 100 พ่อบอกนี่หละร้อยเมตร แล้วปรับซูมเข้ามาให้ภาพมันชัดเจนสำหรับเป้าใช้ปากกาเคมีขีดเส้นกากบาตแล้วเขียนจุดดำขนาดเท่าฝาขวดน้ำอัดลมตรงกลางกระดาษแบ็คหลังเป็นต้นยาง(ไม่ใช่พารานะ)ขนาดใหญ่ครับ ใช้ลูก CCI ครับ เริ่มยิงชุดละ 3 นัด แล้วปรับจนได้กลุ่มกระสุนมาอยู่ที่ด้านขวาของจุดดำที่ 1 และ 2 นาฬิกา ปรับอีก อยู่ที่ 4 และ 5 นาฬิกา ปรับยังไงก็ไม่เข้ากลางสักทีจนยิงไปทั้งหมด 14 นัด ก็เลยเลิก ผมก็ต่อโทรศัพท์คุยกับพ่อกับน้องชายพักใหญ่พ่อยิงไปบ่นไปหล่ะ"ควมฮู้เรื่องปืนนี่มันฮู้ไม่เท่ามึงดอกตั้งกล้องกับมันเหมิดลูกเป็นกล่องกะบ่อเข้าเป้ากูว่า ตากูก็ยิ่งไม่ดีมองไม่ค่อยเห็น" นี่หล่ะครับคุณพ่อผมกับวิธีตั้งกล้องแบบบ้าน ๆ ของพ่อ เมื่อก่อนเคยเห็นพ่อทำคนเดี๋ยวโดยใช้ตะปูตัวใหญ่ 2 ตัวตอกกับแผ่นกระดานไม้เพื่อล็อคพานท้ายแล้ววางปืนพาดบนหมอนสี่เหลี่ยมแข็ง ๆ ยิงไปปรับไปจนผมนำมายิงนกได้เกือบหมดทุ่งเลยหละในเรื่องของกล้องกับปืนนี้ผมขอคำแนะนำด้วยครับสำหรับกล้องที่ได้มาเรียนตามตรงว่าไม่มีความรู้เอาเลยคู่มือก็ไม่มีมาให้ตัวกล้องบรรจุมาในกล่องพร้อมขารัดประแจหกเหลี่ยมตัวเล็ก และกันชื้นหนึ่งซองราคาก็พันเจ็ดครับ ก็นำมาเล่าสู่กันฟังครับ โม้มาซะนานขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ
ขอบคุณครับ
