ขอเรียนว่าผมเคยคิดว่า โครงปืนที่เป็นโลหะ ย่อมดีกว่าที่เป็นพลาสติก รวมทั้งมีเพื่อนที่เล่นปืนมาก่อน แนะนำให้เลือกปืนที่เป็นโลหะ บอกว่ามันน่าจะทนกว่า จนผมได้ใบป.3 แล้วต้องการจะซื้อ CZ ที่เป็นปืนที่เป็นปืนโลหะ แต่กลับต้องจองปืน HK ที่ร้านโย จนได้ HK ไว้ในครอบครอง จนบัดนี้เอาแต่เก็บยังไม่ได้นำไปยิงสักนัด
แล้วเกิดความคิดที่เกิดจาการเก็บรักษาดูแล จากสถานะการ์ณในอดีตถึงปัจจุบัน เราต้องถามว่าโครงปืนมีหน้าที่อย่างไร ยุดในอดีตมีวัสดุอย่างในปัจจบันหรือไม่ ทำให้คิดได้ว่าในอดีตย้อนไปสัก 50 ปี โพลิเมอร์หรือที่เรียกว่าพลาสติก ยังเป็นเพียงสารไฮโดรคาร์บอนทางทฤษฎีเคมี ยังไม่มีเทคโนโลยีที่สามารถนำผลิตให้สามารถทนทานได้เหมือนในปัจจุบัน การทำโครงปืนจึงต้องใช้วัสดุที่มีในขณะนั้น ซึ่งก็คงไม่พ้นวัสดุที่เป็นโลหะ ถามว่าแล้วอะไรดีกว่ากัน มันคงตอบไม่ได้ไปกว่า ไก่กับไขอะไรเกิดก่อนกัน เพราะเหล็กย่อมแข็งกว่าอัลลอย แต่เหล็กเป็นสนิมได้ การดูแลยากกว่า ถ้าให้มีราคาโครงปืนอาจทำจากทองคำ ซึ่งเคยได้ยินว่าปืนของซัดดัมผู้นำอีรัก ใช้ทองคำทำเป็นปืน
กลับมายุคปัจจุบันเป็นยุคที่อาจเรียกได้ว่าโพลิเมอร์ครองเมือง จานชาม โต๊ะเตียง เครื่องใช้ต่างๆล้วนมีวัสดุสารที่ทำจากโพลิเมอร์แทบทั้งสิ้น ดังนั้นถามว่าใครดีกว่าใครมันคงตอบยาก โพลิเมอร์เบากว่าเหล็ก ไม่เป็นสนิม แต่ไม่ทนความร้อน ถามว่าจะมีใครสักกี่คนนำปืนสุดรักไปใกล้ไฟที่สามารถทำให้ปืนละลายบ้าง คำตอบก็คงไม่มี แล้วถ้าความร้อนขนาดไฟไหม้บ้าน ถามว่าโครงปืนที่ทำจากโลหะ จะหลอมละลายไหม ก็คงไม่ผิดอะไรกับเศษเหล็กหรอก
ถามว่าจะเก็บปืนนานสักแค่ใหน ผมว่าก็คงเก็บแค่ชั่วอายุผม ในจิตนาการของอนาคตปืน อีกสัก 20 ปีข้างหน้า ปืนอาจวิวัฒนาการไปจนถึงยุคปืนเลเซอร์ ที่นำแสงที่มีความรัอนสูงมากๆ ยิงออกมาก็อาจจะเป็นไปได้ในอนาคต ที่ปืนอาจร้ายแรงกว่าปืนในยุคปัจจุบันนี้หลายเท่านัก อาจยิงที่เดียวรางรถไฟขาดหลอมละลาย ซึ่งย่อมเหนือกว่าปืนใดๆในปัจจุบัน ดังนั้นโพลิเมอร์หรือโครงเหล็กก็เป็นวัสดุที่ยอดเยี่ยมที่สุดแล้วที่ผู้ผลิตปืนนำมาสร้างเป็นสิ่งที่เรียกว่าปืนของยุคนี้
