สวัสดีครับ ยกเนื้อเรื่องมาดีครับ
แต่อันนี้ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งครับ.....
ขอบคุณมากครับ . คุณวัฒน์. เมื่อผมอ่านมาถึง รดน้ำแล้ว ไม่งอกเป็นต้น ผม รู้คำตอบ
และเหตุผลแล้วครับ.. โดยไม่ต้องอ่านต่ออีก 
อ่านแล้ว ต้องใคร่ครวญตามไปด้วยครับ .เรื่องนี้ เป็นแค่การบทพิสูจน์หนึ่ง
คนที่จะขึ้น เป็น CEO ควรมีพื้นฐานในเรื่องนี้. แต่ ยังไม่พอครับ.
การใช้สมอง จะต้องให้เห็นความหลักแหลม ในหลายหลายด้าน
มากกว่า จะมีแต่เรื่องความซื้อสัตย์ เพียงอย่างเดียวครับ.
และ ในหน่วยงาน(.......) ซื่อสัตย์ หลักแหลม น่ะ ดีครับ สำหรับการงานปกติ
แต่ถ้าเป็นเรื่อง การก้าวสู่ตำแหน่งผู้บริหาร ในหน่วยงาน(........) ผมพบว่า ไม่เป็นความจริงเลยครับ
แต่กลับต้อง.....หน้าด้าน(แย่งชิง ลวง ปกปิด เพื่อให้สำเร็จ)
ขยันเดิน(หาลูกพี่ หากรรมการประเมินผู้เกี่ยวข้อง) เสนอหน้าให้นายเห็น(แบบประจบสอพลอ
นายกลับก็หายไปด้วย ถ้าพลาดก็ต่อว่าเด็กๆว่าทำไมไม่บอกให้นายเธอมาเสนอหน้า..)
ฯลฯอีกมาก ชนิดทีโรงเรียน/มหาวิทยาลัย ที่เขาเหล่านั้นเรียนมา ปฏิเสธว่า ไม่ได้สอน......เลยครับ
ซึ่งสอดคล้องกับค่านิยมในบางหน่วยงานครับ.....ที่ชอบแบบนั้น
คงต้องรอ...จนกว่าจะมีผู้นำดีๆ มาบังเกิดขึ้น ซ้อนกันหลายๆชั้น ตั้งแต่บนสุดลงมา
และปรับรื้อ ระบบ ธรรมเนียม ให้เป็น "หน่วยงานที่ดี" อย่างแท้จริง หรือไม่ก็รอให้ยุบหน่วยงานไป
เพราะปัญหามันฝังรากลึก ชนิดละครน้ำเน่าชิดซ้ายโน่นเลย
ที่กระผมนำเสนอมานี้ มิได้ปฎิเสธการทำดีนะครับ
แต่เพื่อให้ท่านผู้มาอ่าน ซึ่งมีประสบการณ์แตกต่างกัน ได้ตระหนักถึงความเป็นจริง
ที่ยังฝังแน่นอยู่ในสังคมปัจจุบันนี้เท่านั้นครับ
เดี๋ยวจะมาเป็นคนซื้อสัตย์ ถือเอาความดีเป็นที่ตั้ง อยู่คนเดียว รับรองไม่ทันพวกขี้โกงอย่างหนาครับ
