ผมก็เคยอ่านครับ...
สนุกดี อ่านตั้งแต่อยู่มัธยมปลาย...
แต่ผมชอบเรื่องทูตนรกมากกว่าครับ...
ในสี่เรื่องนี้ ผมก็ชอบฑูตนรก กัปตันอิสมาแอลมากที่สุดครับคุณหมอ แต่สำหรับมัจจุราชสีรุ้งนี่มันเหมือนกับเล่าให้เสียวแล้วเลี้ยวกลับ ตอนแรกก็ว่าจะไม่อ่านแล้ว เพราะตอนที่อ่านล่าพระกาฬมันรู้สึกกร่อยๆ แต่ก็ลองดูหน่อย เพื่อรักษาอาการอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องของตัวเอง
คือเมื่อก่อนสมัยเรียนก็ปกติดี อ่านข้ามวันก็เคย แต่พอทำงานแล้วไม่ได้อ่านหนังสือที่ต้องจินตนาการไปด้วยมาสิบกว่าปี พอลองอ่านมันไม่รู้เรื่องเลย บางทีอ่านไปจบบทแล้วมันว่างเปล่า อ่านแล้วมีแต่ตัวอักษร เสียความมั่นใจตัวเองมาก แต่ก็สะสมหนังสือที่คิดว่าชอบไว้แยะ จนมาเจอยาดีของอาจารย์พนมเทียนนี่แหละ ดีใจมากเลยต้องอ่านครับ แต่แล้วก็ เฮ้ย..โดนแบบผู้ชนะสิบทิศอีกแล้วเรา
มันค้างคาใจยังไงไม่รู้ จะเขียนไปถามก็ไม่รู้ธรรมเนียม คิดว่าบางทีนักอ่านก็ต้องว่าตามคนแต่งไว้ก่อนครับ
เรื่องอกหักนี่ น้าจอย กับ น้าซับ ท่านเจอบ่อยจนชินชาแล้ว ...... ล่าสุดคงต้นเดือนที่ผ่านมา ซึมแค่ครึงชั่วโมงเอง
ถ้ามีโอกาส จะขอฝากตัวเรียนวิชารักษาอกตัวเองครับ
