ครบรอบ ๒๐ ปี พายุเกย์

[..GlockGlack..]

ก่อนเกิดพายุ ผมไปเที่ยวหาดชะอำกับเพื่อน สังเกตว่าคลื่นในทะเลสูงกว่าที่เคยเห็น  พอกลับมาถึงกรุงเทพ พายุก็เข้าครับ

[สหายแป๋ง คนดง]

  หวนคิดถึงเรื่องร้ายๆในอดีตที่ผ่านมา  คนที่สูญเสียชีวิตในขณะนั้ดูจะไม่เจ็บเท่ากับญาติๆและคนที่ยังมีชีวิตอยู่   เราจากกันไกลคนละภพแต่จุดจบในจิตใจไม่มีวันลืมเลือน

[Stevie G - รักในหลวง]

พายุเกย์  ความเจ็บปวดที่ไม่มีวันลืม 
ผมเสียคนในครอบครัว ไปพร้อมกับเรือขนาดแทงค์แกอร์ของกิจการก๊าซธรรมชาติในอ่าวไทย เพราะเป็นทีมสุดท้ายร่วมกับกัปตัน ในการสื่อสารเข้าสู่ฝั่ง ก่อนสละเรือ.........

[Audy452 ♥ รักในหลวง]

ก่อนเกิดพายุเป็นช่วงลงทะเบียนเรียนที่กำแพงแสนพอดี....ลงทะเบียนเสร็จก็หยุดยาวอีก 7 วัน

เลยชักชวนเพื่อนๆในภาควิชาเดียวกันไปเที่ยวสมุย....เพราะหนึ่งในกลุ่มเป็นคนสุราษฎร์

รวมตัวกันได้ 9 คนครับ....ไปขึ้นรถไฟที่นครปฐมช่วงเย็น....รถถึงสถานีพุนพินเช้ามืด

พ่อเพื่อนขับรถปิคอัพมารับเข้าไปที่อ.เมืองสุราษฏร์....แล้วเราก็ยึดรถขับไปท่าเรือเฟอร์รี่ที่ดอนสัก

ถึงสมุยคลื่นลมเริ่มแรง...แต่บางหาดพอเล่นได้...คืนแรกไม่มีอะไรครับ...มีแต่สาวญี่ปุ่น อิ อิ

เช้าดูทีวีทราบว่าพายุจะเข้าก็ยังไม่นึกกลัวอะไร....แต่เล่นน้ำทะเลไม่ได้แล้วครับคลื่นลมแรงมากฝนก็ตก

ช่วงบ่ายขึ้นเฟอร์รี่กลับมองไปทางทิศตะวันออกเห็นท้องฟ้าน่ากลัวมาก...ข่าวทางทีวีบอกว่าอาจจะ

ไปขึ้นฝั่งที่แหลมตะลุมพุก....พวกเราก็คิดว่าเราคงไม่โดนแล้ว....เย็นมาไปนั่งเผากุ้งปูกินที่บ่อกุ้งของ

เพื่อน....ฝนตกหนักมากๆไม่หยุด....ข่าวออกมาใหม่ว่าอาจจะไปขึ้นแถวๆชุมพร....พวกเราชักหวั่นๆครับ

รุ่งเช้าทราบว่าขึ้นที่ท่าแซะชุมพร....พวกเราก็ขึ้นรถทัวร์จะกลับนครปฐมครับ...ทางบริษัททัวร์ก็แจ้งว่า

รถไปได้....สุดท้ายเจอน้ำพัดถนนขาดช่วงก่อนถึงท่าแซะ....รถติดทั้งขาขึ้นขาล่องยาวเป็นสิบๆกิโล

พวกผมต้องเดินเท้าข้ามน้ำผ่านรถต่างๆที่จอดบนถนนไปเป็นระยะทางเกือบ 10 กม.ระหว่างทางเห็น

หลายๆอย่างทั้งศพ,สภาพบ้านเรือน,สวนมะพร้าวที่ถูกถอนโคนแล้วน่าอนาถใจครับ...เกือบถูกน้ำซัด

ก็หลายครั้ง....หวาดเสียวที่สุดก็ตอนที่ข้ามน้ำแล้วโดนซากหมูลอยมาชน...ดีที่มีเชือกมะนิลาให้ยึด

ไม่งั้นก็คงจะรอดยากครับเพราะข้างทางน้ำลึกท่วมรถตู้คอนเทนเนอร์....ทั้งหมดเลี้ยงท้องด้วยข้าวสุก

ของชาวรถบรรทุก...กับข้าวมีแค่เพียงน้ำปลากับไข่ต้มครึ่งลูกเท่านั้นครับ

[น้าพงษ์...รักในหลวง]

..อืมม..20..ปีแล้วหรือ.เร็วจัง...

[kit ๖๗๖๗ รักในหลวง]

 ขอบคุณ ทุกทานที่ ได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ ในเรื่องพายุเกย์ 
ในส่วนของผม
ผมอาศัยอยู่บ้านคุณตา (ตำบลชุมโค อ.ปะทิว  จ.ชุมพร) บ้านมีลักษณะเป็นบ้านไม้ ๒ ชั้น ใต้ถุนสูง   เหตุการณ์ตอนเช้าวันที่ ๔ พ.ย. ๓๒  เวลาประมาณ ๐๘.๐๐ น. ลมพัดแรงมาก จนหลังคาบ้านปลิวหมดทั้งหลัง  ผมลงมาจากชั้น ๒ ของบ้าน  ตอนนั้น ตา ยาย น้า และหลานอีกสองคน ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหนกัน ลมแรงและฝนตกหนักมากๆ  ทัศนวิสัย การมองในระยะ ๕  เมตรไม่เห็น  ต้นมะพร้าวโค่นล้มทับบ้าน  ผมหนีออกจากบ้านไปอยู่ที่จอมปลวก ห่างจากบ้าน ๑๐๐ เมตร  จนถึงเวลาประมาณ ๑๓.๐๐ น. ก็รู้สึกว่าความแรงลมลดลง  ผมเดินกลับบ้าน  บ้านทั้งหลังหายไปทั้งหลังไม่เหลืออะไรให้ทราบว่าเป็นบ้านเลย   แต่ยังโชคดีมาก ที่คนในครอบครัวไม่มีใครไปอะไรมาก  มีแต่คุณตาที่กระเบื้องบาดที่ขา  ส่วนผมก็แค่หัวแตกครับ    เป็นเหตุการณ์ที่จำไม่ลืมอีกเรื่องหนึ่ง

[ทิดเป้า]

 ปีนั้น ผมมาทำงานที่ระยองแล้ว...มีเพื่อนเป็นโฟร์แมนอยู่ บ.ชิโน-ไทย... เป็น บ.รับเหมา สร้างโรงงานที่ผมทำงานอยู่...เขากลับบ้านในช่วงนั้น ...และ หายไปพร้อมกับพายุ....ไม่มีใครทราบข่าวคราวของเขาเลย