มีประสบการณ์อีกนิดหนึ่งครับ เมื่อปี ๑๙๙๙ ผมได้ไปฝึกหลักสูตรหนึ่ง ซึ่งในหลักสูตรมีการยิงปืนด้วย
โดยในการฝึกครั้งนี้ ถ้าผมจำไม่ผิดมีผู้เข้าร่วมการฝึกประมาณสามสิบกว่าคน (เอกสารต่างๆ อยู่ที่บ้านที่กรุงเทพฯ ก็เลยไม่สามารถค้นหลักฐานอ้างอิงได้) มีนายตำรวจร่วมฝึกด้วย ๓ คน ขรก.พลเรือนสามัญ ๑ คน ขรก.ในพระองค์ ๒ คน ที่เหลือเป็นหลักใหญ่คือ ขรก.ทหาร ทั้งบก เรือ อากาศ ก็ผสมกันจากหลายหน่วยครับ ในการฝึกครั้งนั้นได้ขอใช้สถานที่ในการฝึกอบรมที่ศรภ. และในการฝึกยิงปืนก็ใช้สนามของ ศรภ. ด้วย โดยอาวุธปืนที่ใช้ในการฝึก นั้น ผมกับเพื่อนอีกท่านหนึ่งซึ่งเป็นนายตำรวจได้ขออนุญาตครูฝึก (ครูฝึกเป็นฝรั่ง) ขอใช้ปืนส่วนตัวเป็น Glock๑๙ ส่วนผู้เข้ารับการฝึกอื่นๆ มีปืนสองชนิดคือ เบรานิง ไฮเพาเวอร์ และ เฮชเค พี๗เอ็ม๘ หลังจากที่ฝึกยิงปืนกันมาสักสองวันเห็นจะได้ ซึ่งทุกคนก็คุ้นเคยกับปืนที่ใช้ในการฝึกดีแล้ว มีเพื่อนผู้เข้ารับการฝึกท่านหนึ่งเป็นนายทหารนาวิกโยธินได้ใช้ พี๗เอ็ม๘ ในการฝึก ระหว่างที่ยิงชุดแรกกระสุนหมดแล้วก็ปลดซองบรรจุกระสุนออกจากปืนโดยลำเลื่อนค้างอยู่ รอท่านอื่นให้ยิงเสร็จ เพื่อจะยิงต่อ เมื่อครูฝึกสั่งให้บรรจุซองกระสุนและบีบกริบหน้าเพื่อปลดลำเลื่อนให้เดินหน้า ปรากฎว่าปืนได้เกิดลั่นขึ้นไม่ทราบว่าเกิดจากอะไร เจ้าตัวเองก็บอกว่าไม่ได้เหนี่ยวไกปืน เรื่องก็มีเท่านี้ครับ แต่อยากจะเรียนถามท่านผู้รู้ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร เพราะที่ผมใช้มาก็ไม่เคยลั่นเลยไม่ว่าจะใส่ซองบรรจุกระสุนบีบกริบหน้าให้ลำเลื่อนที่ค้างอยู่เดินหน้าหรือว่าใช้วิธีขึ้นลำ
มีใครทราบเรื่องนี้ของท่าน สราญรมย์ 41 บ้างหรือไม่ครับ สนใจอยากทราบข้อเท็จจริง
