ถ้าเป็นคดีเด็กเร่ร่อน... ทำร้ายหญิงชรา... จะมีคนออกมาเถียงกันแบบนี้มั๊ยเนี่ย...
มองอะไรต้องเป็นธรรมทั้งสองฝ่ายครับ ที่เถียงไม่ใช่เพราะเข้าข้างฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด
แต่เห็นว่าทำผิดด้วยกันทั้งสองฝ่าย ควรต้องดำเนินคดีทั้งสองฝ่าย มิใช่โหนกระแสข่าว
เอาผิดแต่เด็กอยู่ฝ่ายเดียว นาฬิกามันไม่มีมือมีเท้า มันเข้าไปอยู่ในกระเป๋ากางเกงป้าเองไม่ได้ครับ
ผมไม่รู็้หรอกครับว่าข้อกฏหมายเป็นอย่างไร... แต่ขออย่าให้มีลูกแบบไอ้เด็กเวรนี่ก็แล้วกัน... ผมไม่ได้มองว่าป้าแกไม่ผิดนะครับ... แต่ผมมองว่า... เด็กมันระยำเกินไป... คุณสมบัติที่สามารถทำกับคนแก่ได้แบบนี้... ผมว่ามันเป็นลูกทรพีได้สะบายครับ...
...อ้อ... แล้วสาเหตุที่นาฬิกาหลุดมือเด็กเวรนั่น... ถ้ามันเดินไปดีๆ โดยไม่ไปกัดกับแขกอินเดียก่อน.... มันก็คงไม่หลุดไปให้ป้าแกเก็บได้ใช่ม๊ยครับ... ผมไม่ได้โหนกระแสนะครับ... แค่ใช้สมองน้อยๆ ของผมวิเคราะห์... ด้วยความรู้อันน้อยนิดของผมครับ...
ก็อย่างที่บอกครับ ผิดกันทั้งสองฝ่าย ก็ต้องลงโทษตามกฎกันไป
ส่วนเรื่องป้าแกเก็บได้นั้น ตามข่าวป้าเองก็ให้การไม่ตรงกัน บางครั้งก็บอกว่าเดินเตะติดรองเท้ามา !!
บางครั้งก็ว่าเก็บได้แต่ไม่คืนเพราะไม่คิดว่าเด็กเป็นเจ้าของจริง !! อีกข่าวก็บอกว่าเด็กมาทวง ๒ ครั้ง
(ครั้งแรกบอกไม่มี) ป้าจึงควักออกมาจากกระเป๋า(อีกกระแสบอกว่าเด็กค้นเจอ) แล้วขอเงินค่าไถ่นาฬิกา ฯลฯ
เจตนาของป้าผิดตั้งแต่ต้นแล้วครับ ซึ่งก็ต้องว่าไปตามกฎหมายด้วย
ส่วนเรื่องเด็กทะเลาะกับแขกอินเดียยังไม่รู้เรื่องราวผมไม่กล้าวิจารณ์ครับ แต่เห็นต่างชาติที่มาเที่ยวที่ภูเก็ต
บางคนก็น่าให้ตีนเป็นอาหารเหมือนกัน เรื่องทำร้ายป้าก็ต้องพาไปลงโทษตามความผิด พาดัดนิสัยครับ
