น้ำมันจักรหรือพวกน้ำมันใส ใช้ได้ดีในวัตถุประสงค์เพื่อทาเคลือบผิวปืน ป้องกันออกซิเจนในอากาศมาทำให้เกิดสนิม
ส่วนการหล่อลื่นจุดสัมผัสของโลหะที่มีการเคลื่อนไหวเสียดสีของปืน ในเชิงวิศวกรรม..จารบีจะเหมาะสมที่สุด
เพราะความหนืดที่มากกว่าทำให้ชั้นของสารหล่อลื่นคงตัวนานกว่า ป้องกันโลหะกับโลหะมาสัมผัสกันได้นานกว่า
ถ้าไม่สัมผัส....ก็ไม่สึกหรอ ตามหลักTribology
แต่จารบีก็มีข้อเสียตรงที่เก็บฝุ่น,เขม่าและสิ่งแปลกปลอมอื่นๆได้ง่าย ดูแลไม่ดี...อาจพาลให้สึกหรอหนักกว่าแบบไม่ได้หล่อลื่น
นักกีฬาจึงมักจะป้ายจารบีในปริมาณที่น้อยที่สุดเท่าที่ทำได้ (อีกอย่างคือมันแพงน่ะ..หลอดเล็กๆนิดเดียว
) เฉพาะในจุดที่มีการเคลื่อนไหว
หากปืนมีความฟิตแน่น และต้องยิงมาก อาจต้องคอยหล่อลื่นเป็นระยะๆ
ส่วนปืนใช้งานทั่วๆไป ถ้านานๆยิงที และยิงครั้งละไม่มาก ใช้น้ำมันใสทาผิวปืนและหล่อลื่นด้วยก็น่าจะพอ ผมว่านะ
