ข่าวตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ ปีนี้ครับ ถ้าผมเป็นญาติของผู้ตาย คงจัดหนักๆ ให้นักข่าว บรรณาธิการ แน่ครับ มันรู้ได้ไงว่าเขาอึ๊บกัน 2 ยก ใครบอกมัน เขียนอย่างนี้ไม่สมควารมีมือไว้เขียนอีกต่อไป
นักข่าวท้องถิ่น(บางคน บางที่) เมื่อเห็นมีโครงการฯอะไรก็ช่าง เช่นงานก่อสร้างใหญ่ๆ จะมาหาทันที ส่วนมากผู้รับเหมาจะโดน ทั้งแจกซองจัดงานเลี้ยงโน่นนี่สารพัด มาแทบทุกเดือน คิดว่าเป็นรายได้หลักทีเดียว ส่วนงานข่าวแค่เสริมๆเอามันส์ไปเรื่อย
ถ้าใครไม่ให้ความร่วมมือก็จะโดนกลั่นแกล้ง เขียนข่าวป้ายสี ชนิดว่าโดนตรวจสอบไม่ต้องทำงานกันล่ะ ร้องเรียนกันทั้งปีในนามชาวบ้านผู้เดือดร้อน คำว่าจรรยาบรรณไม่ต้องพูดถึงหรอกครับ
พวกเหลือบสังคม เหมือนกับพวกกู้ภัยบางคน(อีกแหละ) ที่มาทำงานเพื่อหวังทรัพย์สินกับคนเจ็บคนตายเลย
ประเทศเราชอบปล่อยเรื่องเล็ก ๆพวกนี้ไว้ นานวันก็แก้ยาก
ขออนุญาตนอกเรื่องอีกหน่อย เหมือนกรณีร้านอาหารริมทางที่ลำตะคอง ตอนนี้ไม่สามารถรื้อย้ายได้แล้ว เนื่องจากเป็นกลุ่มผลประโยชน์ใหญ่ รวมตัวกันได้ เปิดเอาไว้ฟันหัวนักเดินทางต่างถิ่นหน้าใหม่ ใครจะแวะไปกินอะไรระวังนะครับ ถามราคาให้ดี
เรื่องนักข่าว ผมโดนประจำ ไม่อยากทะเลาะก็ช่วยๆไปบ้าง เป็นบัตรสัมนาประเภททอล์คโชว์ บัตรคอนเสิร์ทการกุศล ประมาณนี้ ส่วนอาหารริมเขื่อนลำตะคองแค่ครั้งเดียว ผมเลิกและเลย เห็นเราเป็นหมูไปได้ ราคาอย่างกับกินที่โรงแรมโอเรียลเต็ล
