เอ่อ ไม่ค่อยรู้เหมือนกันค่ะ แต่เท่าที่เคยอ่านเจอ คือ
อันแรก สหรัฐฯ ยังจับตัวไม่ได้ เพราะบินลาเด็นไม่อยู่นิ่งๆ กับที่ให้จับตัว และไม่อยู่ในพื้นที่ ซึ่งสหรัฐฯ สามารถเข้าไปมีอิทธิพลได้ (บิน ลาเด็น เลือกอัฟกานิสถานเพราะไว้ใจว่าพวกเผ่าต่างๆ ชายแดนอัฟกานิสถาน-ปากีสถานเข้าข้างตัวเอง จนกระทั่งอเมริกาถล่มไปยุคบุช ก็เลยต้องหนีอีกรอบ คราวนี้ ยิ่งหายตัวหนักกว่าเดิม) บินลาเด็น ชอบซ่อนตามภูเขาแถบอัฟกัน เพราะภูเขาของเขาซับซ้อน หน้าผาสูงชัน เป็นภูเขาหิน มีถ้ำในภูเขาเยอะ และมักเป็นถ้ำธรรมชาติที่เป็นโพรงต่อเนื่องกันยาวๆ รถขึ้นยาก คนปีนขึ้นก็ยาก หลงทางก็ง่าย ถ้าไม่ใช่คนเลี้ยงแกะเลี้ยงแพะ เป็นพรานหรือทหารรับจ้างแถวนั้น ก็คงเอาตัวรอดยาก
แถมคนแถวนั้น ก็ไม่ไว้ใจสหรัฐฯ ไม่ชอบคนต่างชาติ ทหารต่างชาติหน้าตาแปลกๆ จะไปบุกลุยๆ ไปจับมันก็ไม่ได้ความร่วมมืออยู่แล้ว แต่ถ้าจะทำ covet operation เป็นเจมส์ บอนด์ ก็ยากอีก เพราะความกันดารของพื้นที่แนวที่อีตาบินลาเด็นชอบอยู่มันมีแต่พวกเผ่าอาศัยอยู่ จะส่งสายลับหน้าแขกเข้าไป แป๊บเดียวก็รู้ว่าคนนอก แถมแถวนั้นก็ไม่ใช้เทคโนโลยีใดๆ อีก สหรัฐฯ ที่ถนัดการดักฟัง ดักดูด้วยดาวเทียมก็เลยทำไรลำบาก
ช่วงสงครามอัฟกัน สหรัฐฯ ถึงต้องซื้อใจพวกหัวหน้าเผ่าต่างๆ (ที่รบกันเองอยู่แล้ว) ให้เงินบ้าง ของกำนัลบ้าง (รวม viagra ด้วย เพราะพวกหัวหน้าเผ่ามักมีหลายภริยา..) แต่ก็ยังลำบาก เพราะจะให้คนมุสลิมทรยศกันเองมันยาก สรุปคือ บินลาเด็นรอดได้เพราะความกันดาร และเถื่อนของภูมิประเทศและชุมชนแถวนั้น (เหมือนไล่จับซัดดัม ถ้าไม่มีสายก็ต้องหาตัวกันนานเหมือนกัน) แต่ดิฉันก็เห็นด้วยว่า ป่านนี้ก็หลายปีมาแล้ว อย่างน้อยก็น่าจะเฉียดๆ จับตัวบินลาเด็นบ้าง
อันที่สอง เรื่องร้องเรียน ส่วนใหญ่ องค์กรอิสลามระหว่างประเทศ เขาร้องเรียนเฉพาะเวลาที่เห็น(พี่น้อง) คนมุสลิมโดนกดขี่ ไม่ได้รับความเป็นธรรม ถูกละเมิดสิทธิมนุษยชน กรณีปากีสถานไล่จับตาลีบัน เป็นกรณีการต่อสู้การก่อการร้ายที่ค่อนข้างชัด จากสิ่งที่ตาลีบันทำมา (เรื่องระเบิดพระพุทธรูปคงพอจำกันได้) การกระทำของปากีสถานจึงไม่ใช่การจงใจกลั่นแกล้ง ละเมิดสิทธิของใคร
นอกจากนั้น ก็มีเหตุผลแฝงอีกว่า องค์กรและประเทศอิสลามสายกลางส่วนใหญ่ก็ไม่ชอบตาลีบัน กลัวพวกนี้เอาลัทธิไปแพร่ในโลกมุสลิม ก่อให้เกิดปัญหา (องค์กรพวกนี้ก็ประกาศมานานแล้วว่าไม่เห็นด้วยกับการก่อการร้าย) และที่ผ่านมา ปากีสถานก็ไม่ค่อยจะได้แสดงว่าไล่ปราบตาลีบันจริงจัง ดังน้น หนนี้ นอกจากจะไม่ว่าไรแล้ว เผลอๆ ประเทศมุสลิมอื่น อาจจะแอบอยากสนับสนุนด้วยซ้ำ
อันท้ายสุด ทุ่มกำลังก็คงได้ แต่ผลที่ได้คืออะไร คงต้องไปคิดอีกทีนะคะ ปากีสถานเองตอนนี้ก็ยังไม่ถือว่าสำเร็จในการต่อสู้กับการก่อการร้ายเลย (ไม่นับการเสียชีวิตของคนปากีสถานที่ถูกระเบิดตอบโต้จากพวกตาลีบัน หลายร้อยหลายพัน) ปัญหาภาคใต้ของเราก็ไม่เหมือนเขา ของเราเป็นเรื่องของประวัติศาสตร์ ความรู้สึกของคนมุสลิมในพื้นที่ ยิ่งใช้กำลังแรงๆ เราก็เท่ากับพิสูจน์ว่าใช่ (กู) ไม่สนใจ จะใช้กำลังใครจะทำไม และยิ่งไม่รู้ใครเป็นใคร ใช้กำลังไปก็เผลอๆ ไปโดนชาวบ้านไม่รู้อิโหน่อิเหน่อีก ยิ่งทำให้พวกก่อการร้าย ได้ใจอีก มันจะกลายเป็นชนะศึกแต่แพ้สงครามเอา เพราะการก่อการร้ายในภาคใต้ คือ เพื่อยุยงใส่ร้ายป้ายสีให้คนในพื้นที่เกลียดไม่ให้ความร่วมมือเจ้าหน้าที่ เพื่อตัวเองจะได้ดำเนินการอะไรๆ ได้ มันเป็นการเมืองด้วยค่ะ ไม่ใช่แค่เป็นเรื่องของการทหารอย่างเดียว
