ไปอ่านเจอจาก ที่นี่ครับ
http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P3768004/P3768004.html เป็นบทกลอนที่ไพเราะมาก ขออนุญาต ลอกมาให้อ่านกัน
อัสลามมูไลกุม
เสียงสวดซร้องก้องกำจายยามใกล้รุ่ง
ละหมาด..มุ่งศาสนกิจจิตแจ่มใส
ถวายองค์อัลเลาะห์เสนาะไกล
ทุกคนหมายอ้อมกอดท่านในวันตาย
เมตตาเอย เมตตานักตระหนักยิ่ง
คำสอนสิ่งใครสอดแทรกแตกเป้าหมาย
ใยพวกเจ้าเดินผิดพลาดกระจัดกระจาย
ใครเล่า......หมายให้ทำชั่วหลงมัวเมา
ทุกคำสอน... อ่อนหวานประสานจิต
ทุกลิขิต...สว่างไปใช่โง่เขลา
ทุกบัญญัติ....ให้ทำดีด้วยตัวเรา
ไยเจ้าเอาไปเบือนบิดวิปริตไป
ให้เคร่งครัดคุณธรรมอย่างล้ำเลิศ
แทนคุณเทิดแผ่นดินดีที่อาศัย
มุ่งศานติ สงบนิ่งด้วยจริงใจ
รังแกใคร ไม่ใช่กิจให้คิดตรอง
เปี่ยมเมตตาปราณีที่มวลมิตร
ไม่สอนให้คร่าชีวิตชนทั้งผอง
ถือประหนึ่งญาติใกล้ชิดสนิทปอง
ตามคัลลองเอื้ออารีใฝ่ดีงาม
วันตัดสิน. บาป หรือ.. บุญ จะหนุนเนื่อง
กรรมนองเนือง ชี้ทางไปในโลกสาม
พบพระเจ้า หรือ เงาหยาบ บาปติดตาม
เมื่อเจ้าเป็น..อิสลามมิก....ที่ดี
มันผู้ใด ละเมิดคำ ที่พร่ำสอน
ดุจมีหนอนชอนใจให้หมองศรี
วันลับโลก ไกลสวรรค์ ไกล..นะบี..
อย่าหมายมี นักรบพระเจ้า เป็นเงาตน
มันละเมิด... ล้างความดีที่..อัลเลาะห์
ปลูกฝังเพาะให้ก้าวตามนามเหมาะสม
มันก้าวล่วงดึง อิสลาม ตกต่ำตม
มันจึงจมขุมบาปมิดนิจนิรันดร์
