ทรัพย์ดีต้องอยู่กับคนดี
โดย อ.วิทยา วิเศษรัตน์ ในยุคนี้เรามักพูดถึงคำว่าเศรษฐกิจพอเพียงโดยมีพี่น้องกี่คนที่จะเข้าใจแก่นแท้ของมันว่าคืออะไร? บางคนอาจเข้าใจว่ามันคือการประหยัด บางคนอาจเข้าใจว่าต้องเก็บออมไว้ให้มากๆ จะได้เกิดความพอเพียง
ด้วยความจริงแล้วเราจะเข้าใจสิ่งใดต้องเข้าใจสิ่งที่อยู่ตรงกันข้ามกับสิ่งนั้น เช่นอยากรู้จักสีดำเป็นอย่างไรก็ควรจะรู้จักสีขาวเป็นอย่างไร อยากจะรู้จักว่าคนๆ หนึ่งเป็นคนดีเป็นอย่างไรก็ควรจะทำความเข้าใจว่าคนชั่วเป็นอย่างไร? เมื่อเรารู้จักคนชั่วแล้วทำให้เราเข้าใจเกี่ยวกับคนดีได้ดีขึ้น
ดังนั้นศัตรูของความพอเพียงอันได้แก่
- ความฟุ่มเฟือย
- ความตระหนี่
- ความจน
- การกักเก็บเกินความจำเป็น
- ความเกียจคร้าน
- ความขยันเกินขอบเขต
- การมอบหมายต่ออัลลอฮ์ ที่ขาดหลักการ และเหตุผล และอื่นๆ
อิสลามสอนมุสลิมให้เป็นมือบนมากกว่าการเป็นมือล่างให้ทำตัวเป็นผู้ให้ และไม่สนับสนุนการขอโดยไร้ความจำเป็น คนจนที่รักศักดิ์ศรีของตัวเองไม่ขอใครง่ายๆ มักจะถูกมองว่าเป็นคนรวยทั้งๆ ที่ยากจน
อัลกุรอาน ได้กล่าวถึงพวกเขาไว้ว่า
ความว่า : (จงบริจาค) แก่บรรดาผู้ยากจนที่ถูกจำกัดตัวอยู่ในหนทางของอัลลอฮฺ (ทำงานศาสนาเช่นญิฮาด) โดยพวกเขาไม่สามารถเดินทางไปในแผ่นดินได้ (ในการทำอาชีพเช่นค้าขาย) คนโง่เขลาคิดว่าพวกเขาเป็นผู้มีจะกิน (รวย) เนื่องจากความสงบเสงี่ยมของพวกเขา โดยที่เรารู้จักพวกเขาด้วยเครื่องหมายของพวกเขาที่ไม่ขอใครอย่างพร่ำเพรื่อ ซ้ำซาก (2,273)
โองการข้างต้นได้กล่าวถึงคนที่มีความพอเพียงในตัวเอง คือคนที่ไม่คิดพึ่งพาใครง่ายๆ ทั้งๆ ที่ยากจน และการที่พวกเขาจนก็เพราะว่าพวกเขาทำงานศาสนา ไม่มีโอกาสที่จะเดินทางไปค้าขายหรือรับจ้างทำงานใดๆ ฉะนั้นคนส่วนใหญ่จึงคิดว่าพวกเขามั่งมี เพราะไม่ได้แบมือของใคร
สภาพของมุสลิมในปัจจุบันก็เช่นเดียวกัน คนที่ทำงานศาสนาหรือโรงเรียนศาสนามักจะถูกละเลยจากการได้รับความช่วยเหลือ การเป็นผู้สอนศาสนานอกจากจะได้ค่าตอบแทนที่น้อยแล้ว ยังไม่มีโอกาสที่จะประกอบอาชีพอื่นเพื่อเป็นรายได้ของครอบครัว และ หากได้คู่ครองที่เห็นแก่ตัว ผู้ที่มีความรู้ศาสนา ก็จะไม่มีโอกาสได้รับใช้งานของอัลลอฮ์
ในเรื่องเศรษฐกิจอิสลามได้มองความรวยอยู่ที่การมีทรัพย์สินจำนวนมาก แต่มองที่จิตใจอันพอเพียงดังที่ท่านนะบี ได้กล่าวไว้มีใจความว่า
ความรวยไม่ได้อยู่ที่การมีทรัพย์มาก แต่ความรวยอยู่ที่ความรวยน้ำใจ (หะดีษบุคคอรี และ มุสลิม)
ความรวยน้ำใจก็คือการรู้จักพอเพียงไม่โลภมาก รู้จักให้ไม่รู้จักแต่คำว่าเอา ทำตัวเป็นมือบนและไม่ทำตัวเป็นมือล่าง เพราะพวกเขาเชื่อมั่นว่า การบริจาคจะไม่ทำให้ทรัพย์บกพร่อง
เชื่อหรือไม่ว่า ยิ่งบริจาคยิ่งเพิ่มพูน เมื่อเชื่อแล้วอย่าอยู่เฉยๆ สังคมจะหายนะเพราะคนรวยเห็นแก่ตัว และคนจนเห็นแก่เงิน
www.cicot.or.th ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
...ผมคิดว่าเป็นบทความที่ดี สามารถนำมาใช้ในการดำรงชีวิตได้ทุกศาสนาครับ
...มิมีเจตนาเป็นอย่างอื่น ... สวัสดีครับ pasta
