ขอบคุณพี่ธำรงที่ให้ข้่อคิดเป็นอย่างดี

ขอบคุณพี่babara.ที่เมตตาให้ข้่อคิดอีกท่านหนึ่่ง

เรื่องของลูกทั้ง 2 คน เหมือนกับถูกชะตากำหนดให้ต้องเรียนที่นี่แล้ว แม้หนีก็ไม่พ้น
ขอบคุณ อ.deang ที่ร่วมให้ข้อคิดกับรุ่นน้องอย่างผม

ลูกชายบ้าแต่เลข เทิดทูน อ.โต้ง อย่างมาก ถ้ามีโอกาสต้องให้ไปกราบขอคำแนะนำจาก อ.deang บ้างครับ
ขอบคุณน้อง Joke™ น้องเป็นศิษย์รุ่นที่เท่าไรของ มหิดลวิทย์ฯ ครับ
สำหรับน้องซับ และ คุณโทน รู้ว่ายังมีชีิวิตอยู่ พี่ก็โล่งอกแล้ว

นิดนึง ครับ อ โต้ง ... เห็น จากวิธี เฉลยของเค้าแล้ว
เหมือน กะ ว่า เค้า กุมไต๋ อะไรไว้บางอย่าง ... ซึ่งเค้า มีโจทย์ยาก ๆ ไว้แยะ พร้อมเฉลย ..
นักเรียนที่ไปเรียนกะเค้า ก็จา ดูเก่งเินหน้าเกินตาเด็กอื่น ๆ แต่ นั่น มันก็แค่ วิธีการสำเร็จรูป
ไม่ใช่ หนทางที่ _create ขึ้นเองโดยแปรไปตามลักษณะโจทย์ปัญหา
หรือการ improvise ไปแบบการเล่นแพลง Jazz Rock ที่อยู่ใน สเกล ใน เมโลดี้ รักษารีธึม ไว้
จึงจะเป็นรสชาด ของใช้ความคิด
ซึ่งเป็นหนทางที่จะสร้างคนฉลาด โดยแท้ ...
อีกประการ ข้อจำกัด ของ อ โต้ง คือ สอนแต่ในระบบ ม ต้น
จึงขาดการ บูรณาการ ในการปั้นความคิด คน ...