เหตุเกิดเมื่อวาน ครับ ประมาณช่วงเย็นลูกผม(อายุ 5 ขวบ )ได้ไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆบริเวณสวนหย่อมในหมู่บ้าน สักพักลูกชายผมวิ่งกลับมาบอกกับภรรยาผมและกลุ่มแม่บ้านที่กำลังคุยกันว่า "พี่หนึ่่ง ล้มจักรยาน หน้าเป็นแผลเลือดออกเลย " (อายุน้องหนึ่ง ประมาณ 5 - 6 ขวบ)
ผมได้ยินก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะถือว่าลูกมาเล่าเหตุการณ์เฉยๆ สักพักมี่ผู้ปกครองของน้องหนึ่งเดินจูงมือน้องหนึ่งและลากมือน้องสอง(เด็กอีกคนหนึ่งอายุประมาณ 8 ขวบ แต่เด็กคนนี้มีปัญหาเรื่องการเรียนรู้ช้ากว่าปกติ) ผ่านหน้าบ้านผมพร้อมกับเสียงโวยวาย ไปทางบ้านน้องสอง พร้อมทั้งกล่าวโทษว่าน้องสองเป็นคนทำให้น้องหนึ่งล้มจักรยานจนมีบาดแผลที่ใบหน้า ด้วยกริยาขู่ตะคอกใส่น้องสองตลอดเวลาเนื่องจากน้องสองไม่ยอมรับผิด แม่ของน้องสองจึงหันไปถามน้องหนึ่งว่าใครทำ ปรากฏว่าน้องหนึ่งตอบว่า " ม่อนทำ"
ผู้ปกครองของน้องหนึ่งจึงตะโกนถามว่า " ไอ้ม่อนอยู่ไหน " (เอาละซิงานเข้าลูกชายผมซะแล้ว) ภรรยาผมจึงบอกว่าม่อนเป็นลูกของตนเอง แล้วเรียกเจ้าม่อนมาสอบถาม (เจ้าม่อนไปขี่จักรยานต่อหลังจากเล่าเหตุการณ์ที่น้องหนึ่งล้มรถตอนแรกเสร็จ) พอลูกผมมาถึงผู้ปกครองของน้องหนึ่งได้จับข้อมือลูกผมแล้วขู่ตะคอกทันที่ว่า"ทำน้องหนึ่งทำไม" ลูกชายผมก็ปฏิเสธ ว่าไม่ได้ทำ เธอก็ตะคอกใส่ลูกผมว่า" แต่น้องหนึ่งบอกว่าม่อนทำ "พร้อมกับคำพูดที่ดุดันใส่ลูกผมตลอดเวลา ภรรยาผมพยายามพูดกับผู้ปกครองของน้องหนึ่งให้ใจเย็นๆค่อยๆพูดกับเด็ก แต่ก็ไม่เป็นผล จนลูกชายผมใจเสียและได้ร้องไห้ออกมา ผมซึ่งอดทนฟังอยู่ในรั้วบ้านเลยหมดความอดทน จึงเดินออกไปที่ลูกแล้ว(แกล้ง)ถามว่ามีเรื่องอะไรกัน ผู้ปกครองของน้องหนึ่งก็บอกผมว่า"ไอ้ม่อนทำน้องหนึ่งล้มจักรยานหน้าเป็นแผลแล้ว#$@$%#&%$*%(&%^)&)*_*&%^%^%$$ อีกมากมาย ผมถามเจ้าม่อน เจ้าม่อนก็บอกไม่ได้ทำ
ผมเลยเรียกน้องสามเด็กข้างบ้านซึ่งขี่จักรยายเล่นอยู่มาสอบถาม น้องสามบอกน้องหนึ่งล้มรถเอง ผู้ปกครองของน้องหนึ่งจึงตะคอกใส่น้องสามว่า "แต่น้องหนึ่งบอกไอ้ม่อนทำ " คราวนี้น้องสามหน้าเสียจะร้องไห้ ผมเลยถามผู้ปกครองน้องหนึ่งว่า " เห็นตอนน้องหนึ่งล้มหรือปล่าว" เธอบอกว่า"ไม่เห็น แต่น้องหนึ่งบอกไอ้ม่อนทำ "ผมจึงถามผู้ปกครองของน้องหนึ่งว่า แล้วทำไมตอนแรกน้องหนึ่งบอกว่าน้องสองทำละ แล้วหันไปถามน้องหนึ่งว่าใครทำน้องหนึ่งล้มจักรยานกันแน่ น้องหนึ่งกลับตอบมาว่า"น้องสองทำ"
(เอาละซิ กลับไปหาน้องสองอีกแล้ว) แม่ของน้องสองจึงหันไปถามน้องหนึ่งว่าตกลงใครทำกันแน่ คราวนี้ปรากฏว่าน้องหนึ่งตอบว่า " น้องสี่ทำ"
ผู้ปกครองน้องหนึ่งเริ่มทำหน้าไม่ถูกเพราะน้องหนึ่งก็เปลี่ยนคนทำไปเป็นอีกคนหนึ่ง ผมเลยต่อว่าผู้ปกครองน้องหนึ่งเรื่องมาขู่ตะคอกใส่เด็กแทนที่จะมาค่อยๆถาม ทั้งๆที่ตนเองก็ยังไม่รู้ว่าเหตุการณ์เป็นอย่างไร ใครถูกใครผิด ใครเป็นคนทำ ที่สำคัญเด็กๆมันเล่นด้วยกันจะโมโหอะไรขนาดนั้น แต่แทนที่เธอจะหยุดเธอกลับจูงแขนน้องหนึ่งกลับบ้านพร้อมพูดกับน้องหนึ่งว่า "คราวหลังไม่ต้องมาเล่นกับไอ้พวกนี้อีกนะ"
เรื่องนี้ผมเสียใจอยู่เรื่องเดียวคือผมออกมาปกป้องลูกผมช้าไป ทั้งๆที่ผมได้ยินเขาขู่ตะคอกลูกผมตลอดเวลา แต่ผมก็ปล่อยให้เขามาขู่ตะคอกใส่ลูกจนลูกต้องร้องไห้ทั้งๆที่เขาเองไม่ผิด
ก่อนนอนผมบอกกับลูกชายผมว่า "พ่อขอโทษ ที่พ่อออกไปช้า ทำให้ม่อนต้องโดนดุจนร้องไห้ ทั้งๆที่ม่อนไม่ผิด"
ปล.ชื่อเด็กๆคนอื่น เป็นชื่อที่ผมตั้งขึ้นใหม่นะครับ
ไม่มีลูกนะครับ
แต่บอกได้ว่าโชคดีที่ได้เคยโชคร้าย
ใครๆก็มีมุมนี้ครับ
ที่บอกว่าไม่ต้องเล่นกับพวกนี้อีกนะ ผมก็เคยได้ยินคนอื่นพูดกันนะ
วันต่อมาเด็กมันก็เล่นด้วยกันเหมือนเดิม
