นายสมชายว่าช่างปืนที่ทำปืนเถื่อนกระบอกนี้ หากจับให้มาทำปืนด้วยเทคโนโลยีปรกติธรรมดาระดับ ปวช. ปวส. ช่างคนนี้ทำไม่ได้หรอกครับ...
คือช่างคนนี้แกใช้วิธีเอาไม้บรรทัดนั่งวัดปืนของจริงแล้วลงตะไบไปเรื่อยๆ แล้วก็นั่งเทียบดูตรงไหนเหมือนหรือไม่เหมือนก็นั่งตะไบไปอีกจนกว่าจะคิดว่าเหมือน, แต่กลไกข้างในเป็นคนละเรื่องแน่ครับ... ตัวอย่างเช่นแง่บนคันห้ามไกที่จะกดเดือยสปริงยันกับคันค้างก็ทำไม่ได้ เป็นเพราะเหตุผลที่ต้องมีแง่ที่ว่านั้น มันเกิดจากกลไกข้างในครับ...
สมมติว่าประเทศไทยจะผลิตปืนทั้งกระบอกด้วยเทคโนโลยีระดับโรงงานกลึงความแม่นยำสูงนะครับ, ตัวลำกล้องอาจซื้อจากผู้ผลิตอิสระเพราะต้นทุนถูกกว่าทำเอง, เหล็กแท่งก็อาจซื้อจากผู้ผลิตอิสระด้วยเหตุผลเดียวกัน... ดังนั้นก็เหลือแต่ลำเลื่อน โครงปืน และชิ้นส่วนที่ซื้อจากผู้ผลิตอิสระแล้วไม่คุ้ม...
ชิ้นส่วนที่เหลือ ที่ผลิตเองก็สามารถใช้ช่างเทคนิคระดับ ปวส. ปวช. ทั่วไป โดยออกแบบเป็นตัวเลข แล้วป้อนแบบเข้าเครื่องกลึงเครื่องกัดไส ฯลฯ ที่ควบคุมอัตโนมัติด้วยคอมพิวเตอร์... ช่างในโรงงานสามารถผลิตปืนทั้งกระบอกโดยไม่ต้องรู้จักปืนเลยก็ยังไหว, แล้วก็ได้ปืนดีๆ ตามแบบที่วางเอาไว้แล้วจากปลายสายการผลิตครับ...
ฟังพี่สมชายแล้ว มันก็ไม่ยากอะไร เท่าไหร่ แต่ก็มาคิดกันอีกใช่ไหม ว่า ทำแล้ว จะคุ้มทุนไหม จะขายได้ไหม ผมเข้าใจถูกหรือเปล่าครับ เรื่องเศรษฐศาสตร์ เรื่องธุรกิจ ผมไม่ค่อยเข้าใจ
รู้แต่ว่า ในประเทศนี้ เอกชน คงทำอะไรไม่ค่อยสะดวก ก็เข้าใจดีว่า ปืน มันเป็นวัตถุที่กระทบต่อความมั่นคงของชาติ จะมาให้เอกชนผลิตขายเหมือนรองเท้าแตะ ก็คงไม่ได้ ก็เข้าใจ
ย้อนหลังกลับไป 30 ปีที่แล้ว
กระสุนซ้อมยิง ขนาด .38 สเปเชี่ยล เป็นกล่องกระดาษ ช่องขั้นกระสุน ก็ใช้กระดาษ มาสานกันให้เกิดเป็น 5 รู 10 แถว เท่ากับ 50 นัด กล่องเหลืองๆ แสนจะเชย .....ยี่ห้อ โอ อาร์ ที่ เอ ไม่รู้ของบริษัทอะไร
กระสุนซ้อมยิง ขนาด .45 ออโต้ หัวทองแดง ยักไหล่ ช่องกระสุน เป็นกระดาษเหมือนกัน ยี่ห้อ เดียวกับ .38 ที่ว่ามา
ครับพวกเราก็ใช้มันมา เราเข้าใจว่า มันเป็นกระสุนที่ผลิตโดยราชการทหารของเรา เราก็ใช้ด้วยความเต็มใจอยู่แล้ว และผมก็คิดว่า กระสุนเอกชน มันคงไม่มีวันเกิดขึ้นได้ ในแผ่นดินนี้
อยู่มาวันหนึ่ง เกิดกระสุนเอกชน ขึ้นมา 1 บริษัท ชื่อว่า ไทยอาร์ม.... ตอนแรก ก็ลุ่มๆ ดอนๆ ควันโขมง เวลายิง ติดขัดบ้าง แจมบ้าง กระสุนหัวยุบบ้าง ถูๆ ไถ ใช้กันไป กล่องกระสุน เชยๆ เหมือนกัน
อยู่มาอีกวัน เกิดกระสุนเอกชน บูลเล็ตมาสเตอร์ ขึ้นมา ที่นี้ รู้สึกว่า บุลเล็ท รูปแบบ กล่อง สวยงามยิ่งขึ้นกว่าที่ผ่านมา มีภาษาอังกฤษ กำกับเสียด้วย ให้เก็บให้พ้นมือเด็ก อะไรทำนองเนี้ยะ
กลายเป็นทำให้เกิดคู่แข่งทางกระสุน เกิดมีการพัฒนาคุณภาพแข่งขันกัน เพราะเขาลือกันว่า บูลเล็ท ทำดีกว่าไทยอาร์ม ไทยอาร์ม เจอคู่แข่ง ก็พยายามทำให้ดีกว่าเดิม
คนได้ประโยชน์ ก็คือ คนยิงอย่างเราๆ
อยู่มาใกล้ๆ นี้ ก็มี โรยัลฯ ....อัมล...อะไร ชั่นๆ ไม่รู้ อ่านไม่ออก เกิดขึ้นมาอีกบริษัท ....คนยิงอย่างเราก็มีตัวเลือก คุณภาพดียิ่งๆ ขึ้นไป
มาวันนี้ กระสุน โอ อาร์ ที เอ... มันหายไปไหนแล้ว ล่ะ ผมอยากเห็นอีกครั้ง ...... เท่าที่ไปดูพี่ทหาร บางท่าน เจอกล่องกระสุน ใช้ในราชการ เขาบอกนะ.... พอดูกล่องแล้ว เอ.... นี่มันกระสุนของ 1 ใน สาม บริษัท ที่ว่า มานี่หว่า แล้ว โอ อาร์ ที เอ มันหายไปไหน จริงๆ แล้วชอบนะ โอ อาร์ ที่ เอ เนี่ยะ ยิงทีไร ก็กระสุนของสรรพวุธทหาร นั่นแหละ ขลังดี
แล้ว วก กลับเข้ามาเรื่องปืนไทยบ้าง จะเป็นไปได้ไหม ให้ สรรพาวุธไทย ลองทำจำหน่ายดูก่อน จะได้ไหม มันลงทุนเยอะไหม
เอาแบบของ ปพ. 95 มาปลุกให้มันฟื้นขึ้นมาก็ได้ ลองทำแล้วจำหน่ายเหมือน กระสุน ได้ไหม
หรือคิดว่า ไม่มีคนซื้อ เลยไม่ทำซะงั้น ...........................
แล้วทำไมปืนเถื่อนมาตรฐานน้อยกว่า เห็นหากันจัง ไม่ใช่เขาหาไปเป็นมือปืนหรอกนะครับ หลายคน เป็นคนรักปืนเหมือนเราๆ นี่แหละ แต่
ใจรักปืน ของคนทุกคนนั้น มันรัก มันบ้า เหมือนกันทั้งนั้นแหละ
แต่เงินในกระเป๋าของแต่ละคน มันไม่เท่ากันนะซิครับ จึงทำให้คนรักปืน จึงต้องมีของเล่นแตกต่างกัน เช่น
คนรัก คนบ้า 1911 เหมือนกัน แต่บ้างคน ปัจจัยสูง ก็ล่อมันเลสแบร์ ไปซะเลย สะใจดี แต่อีกคน ต้องจำใจ ซื้ออาร์มสกอร์ นอริงโก้ ... ใช่ไหม ถามหน่อยเหอะ ถ้ามีปัจจัย สูง มีเงิน เป็นล้านๆ ท่านจะซื้อไหมละ อาร์มสกอร์นะ
ทีนี้ เหล็กแท่งเดียว ไม่มาก ไม่มาย ฟิลิปปินส์ เขาทำให้เหล็กแท่งเดียว มาเป็นปืนราคาสวัสดิการ ตั้ง 4-5 หมื่น ฟิลิปปินส์ เขาทำได้ ...... แล้วที่สำคัญ ขายได้ด้วย ไม่ต้องกลัวคนไม่ซื้อ
มีหลักฐานยืนยันในเวปของเรานี่แหละว่า ปืนไอ้ปินฯ มีคนซื้อด้วย.....มีกระทู้มากมาย แสดงว่า มีคนยอมซื้อปืน ไอ้ปินฯ ในราคาหลายบาท แต่อย่างน้อย มันถูกกว่าปืนไอ้กันฯ
แล้วถ้า สรรพาวุธไทย ทำเหล็กแท่งเดียว ออกแข่งกับไอ้ปินฯ ราคา จะเอาให้เท่าไอ้ปินส์เลย หรือลดลงหน่อย ผมว่า สำหรับเหล็กแท่งเดียว ราคาขายได้แค่นี้ ก็อักโขแล้วครับ
ผมเชื่อว่า มีคนซื้อแน่นอน 1911 สิทธิบัตร ก็หมดลงแล้ว เขาเลียนแบบ กันทั้งโลกแล้ว ทำช้ากว่าเขา ก็ยังดีกว่าไม่ทำ
ไอ้ปินฯ ทำขาย ยังมีคนซื้อ แล้วสรรพาวุธไทย ทำขาย คนไทย ที่รักปืน จะไม่ซื้อกันเลยเชียวหรือ
ผมคนหนึ่งแหละ ที่มีอยู่หลายกระบอกแล้ว แต่ถ้ามีตรากงจักร ออกมาให้จอง ในราคา ที่พอจะขโมยเงินเมียมาซื้อได้ ผมจะซื้อ .... เพราะผมเชื่อว่า เราเคยทำปืนมาก่อนเขา เราต้องทำได้
เพียงแต่ ยังไม่มีใครทำขาย ให้ซื้อ เท่านั้นเอง
ปพ.95 ยังสวย และตรึงใจผมเสมอว่า ไทยทำปืนพกได้ดี ไม่แพ้ชาติใดในโลก ขอบอกว่า แม่นด้วย ลำกล้องคงทำเองนะ คงไม่ได้ไปซื้อใครมา
