เอาเรื่องจริง จากตัวผม ก็ได้ ครับ
ผมมี M ๑๐ ๒ นิ้ว และมี ป.๑๒ ทั่วราชอาณาจักร หลัง ป.๔ ออก ๒ เดือน พอต้องไปอยู่ต่างจังหวัด
ต้องเดี่ยวตามลำพัง เห็นพฤติกรรม ของพวกโจร-คนร้ายแล้ว จากสำนวนคดี.. มันไม่เกรงปืนในมือของท่านหรอกครับ
ก็เพราะมันก็มีปืน เหมือนกัน คนมากกว่าด้วย มันจะรู้สึกกลัว ก็เมื่อโดนยิงเท่านั้น
และที่ปลอดคน จะมีใครมาช่วยท่านได้นอกจากปืน ในมือของท่าน และแค่ ๕ - ๖ นัด กระสุน สำรอง อีก ๖ - ๑๒ นัด ไม่พอหรอกครับ
ตาสว่างขึ้นเยอะ ผมจึงไม่หันมาใช้ ลูกโม่ อีกเลย และเลิกคิด เลยว่า จะมีแต่เรื่องทะเลาะ และต้องล่อกับพวกมือเปล่า
และวางไว้เป็นปืนสำรองใช้ เพียงเท่านั้น
และเลือกหา กึ่งออโต ชั้นดี ที่วางใจได้ มาแทน เท่านั้น เมื่อมีโอกาสได้เลือกก่อน สมควรต้องเลือกแต่สิ่งที่ดี ที่สุดให้กับตัวเอง เท่าที่ กำลังทรัพย์จะอำนวย
ปืนที่กึ่งออโต ที่ผมเลือกคบ ทุกกระบอกอย่าง Colt .๓๘ super, Mac ๑๙๕๐, Sig ๒๒๖ ไม่เคยขัดลำสักนัด และมันเหนือกว่า โม่หมุนมากนัก
ถ้าปืนกระบอกใด ขัดลำ จะยี่ห้อดีปานไหน ผมจะไม่ใช้ติดตตัว.. ที่สุดขายทิ้งหมด
Colt ตัวเต็ม ทั้งหนักทั้งใหญ่. แต่ผมเเป็นคนพกปืนไม่ใช้ซอง ยังปรับตัวเข้าหาได้สบาย เมื่อต้องแลกกับสวัสดิภาพ และศักยภาพที่มากขึ้น
และยังต้องดูแลปืน มากขึ้นด้วย เมื่อเปียกเหงื่อ มาทั้งวัน.
เมื่อเข้าสู่ยุค ๙ พารา ลูกดก โครงโพลิเมอร์ เบาเนียน จุได้มาก ทนสนิม นี่ละ ทำไม คนอย่างผม จึงยืนยันด้วยการกระทำ เช่นนี้มาตลอด
จึงหันมาใช้ Glock ๑๙
เมื่อ ป.๑๒ ถูกดองเปรี้ยว-ดองเค็ม.
ไม่ต้องมาติดกับดัก เรื่องขนาดกระสุนปืนอีก จึงหันมาหา ปืน .๔๐ ลูกมาก โครงโพลิเมอร์ เบา ๆ นี่ละ ครับ
