คือตั่งแต่ผมเริ่มเล่นปืนผมเจอพวกประเภทผู้รอบรู้ บ่อยมากครับล่าสุดเจอเมื่อคืนครับ ผู้รอบรู้และปรัชญาบ้าๆ อย่างเช่น 1.ปืน.357และ11มม.เป็นอาวุธสงคราม
2.ถึงจะขอ11หรือ.357ใด้แต่เขาจะไม่ให้ขนาด.45เพราะมันร้ายแรงมาก
3.ลูกซองห้านัดอย่าซื้อของเรมิงตันเด็ดขาดลำกล้องระเบิดง่าย(คือเขาไปซื้อฟาบอาร์มจากร้านตำนานมาครับ)
4.ล้างปืนเสร็จแล้วต้องยิงหนึ่งนัดก่อนเก็บเพราะลำกล้องจะใด้ไม่รื่น
5.ลูกปืนไม่ว่ายี่ห้อไหนถ้าเป็นแก๊ปสีเหลืองจะเป็นลูกปืนที่ดีที่สุด
6.พี่มีปืนไม่ใด้หรอกพี่ใจร้อน
7.ถ้าเป็นปืนลูกโม่เข็มแทงชนวนต้องติดกับนกเท่านั้นถึงจะดีจะยิงใด้ดีลูกไม่ด้าน
8.ปืนของคนอื่นไม่ว่ารุ่นไหนยี่ห้อไหนต้องมีข้อเสียทุกกระบอกยกเว้นปืนมัน
9.พอซื้อปืนใหม่มาก่อนยิงเป้าต้องหักรางก่อนโดยหาสัตว์มายิงและห้ามผิดเพราะถ้าผิดต่อไปปืนจะยิงไม่ถูก
10.พกปืนตลอดไม่เคยเห็นมันยิงเป้าเลยเห็นแต่ตอนเมาชักปืนขึ้นฟ้าประจำเลย
นี่ละครับที่ตัวอย่างเล็กน้อยครับที่ผมใด้ฟังจากผู้รู้(รู้ไม่จริง)มาประจำเลย ยิ่งเมื่อคืนนะนั่งดื่มกับเพื่อนสามคนพอผู้รู้มาร่วมวงด้วยอีกสี่ห้าคนนั่งไม่ไหวครับต้องขอตัวกลับก่อน(กลัวทนไม่ใด้ต้องเถียงเขาครับ) ก็เลยกลับบ้านไปนอนกอดเมียดีกว่า
ลืมบอกครับคือตอนนั่งดื่มผู้รู้พยามจะชักปืนมาอวดตลอดเลยหนักใจครับ นี่ละที่ผมอัดอั้นมานานแล้วเรื่องผู้รู้นี่ละ (ปกติผมเป็นคนไม่ค่อยดักคอใครครับฟังอย่างเดียวเลยมีผู้รู้จะนั่งสอนผมตลอด
) ขอระบายหน่อยครับ แล้วพวกพี่เจอผู้รู้แบบนี้บ้างไหมแล้วพี่ทำงัยกับพวกผู้รู้ครับ
ตกไปอีกหนึ่งอย่างครับ คือ .357 ยิงรางรถไฟขาด
