อ่านแล้ว งงครับ
และขอสนับสนุน ของพี่เขาครับ
อ่านแล้วเกิดอาการ ก่ง ก๊ง ปืนก็คือปืนเป็นเพียงส่วนประกอบ ที่สำคัญคือคนใช้มัน กับความคุ้นเคย และ การฝึกฝนมากกว่า...
:
และขออนุญาต นำเรื่อง คุณพ่อ มาช่วยทำมาหากินหน่อยนะครับ
คุณพ่อผม ขี้โม้หน่อย ตามประสาคนแก่ชอบเล่าความหลัง เวลาท่านมาเที่ยวหาผม
ที่เชียงราย ต้องเอาปืนให้ท่านไว้กระบอก (ของชอบนี่ครับ) แล้วท่านก็จะเริ่มบ่นแล้วว่า ปืนไรว่ะ ใหญ่ กะหนัก
(หกแปดหก หกนิ้วครับ)ยังงี้สู้ ชี๊พสองนิ้วท่านไม่ได้ และก็บ่นต่อ เมื่อสมัยพ่อเป็นหนุ่มนะ สี่สิบกว่าปีที่แล้ว..............
สรุปคือ ท่านว่าฝีมือยิงปืนท่านสุดยอด :
:
พอดีกับวันนั้น(เกือบสองปีแล้ว)ผมจะเข้าสนามพอดี ด้วยความหมั่นไส้
ก็ลากท่านพ่อไปด้วย ตอนนั้นยังไม่ได้ขาย กล็อกสิบเก้าไป ถึงสนามตั้งเป้ารูปคนสิบห้าเมตร บรรจุเต็มเม็ก สิบเจ็ดนัดถ้วน
เอ้า...พ่อ ลองหน่อย....ท่านพ่อก็เต็มที่ ควันโขมงเลย สิบเจ็ดนัด โดนที่แขนแถวข้อศอก นัดเดียว นอกนั้น หายไปไหนไม่รู้
เสร็จแล้ว ท่านยังว่าต่อ นี่นะ ถ้าเป็นชี๊พสองนิ้วของพ่อ หละก็ หัวเป็นรู อกพรุน แน่นอน.....
ไปได้น้ำขุ่นๆๆ เลยพ่อเรา
จริง ๆแล้วท่านพ่อ ไม่ได้ยิงปืนมาเกือบ สามสิบปีได้มั้ง ครับ ปืนท่านผมแอบเอาไปยิงไปพกเสียมากกว่า กะจะขอก็เกรงใจพี่ชาย
การฝึกฝน กับปืนที่คุ้นมือครับดีที่สุด ปืนดี ฝีมือไม่ดี กับปืนไม่ดี ฝีมือดี อย่างหลังคงมีสิทธิ์ ติดคุกมากกว่าครับ
โพลล์
