เมื่อวันที่ ๑๐ ก.พ. ผมได้รับการติดต่อจากตัวแทนท่าน มท.๑ แจ้งทางโทรศัพท์กับผมว่าท่าน มท.๑ ได้อนุญาตให้ออกใบ ป.๓ ให้ผมแล้วและหนังสือจะส่งไปให้ที่บ้าน
สมาชิกหลายท่านอาจจะยังไม่ทราบเรื่องของผมขอเล่าเรื่องแบบคร่าวๆนะครับ
-มี.ค. ๔๘ ผมยื่นใบ ป.๑ ขนาด ๙ มม.กระบอกแรกในชิวิตที่อำเภอ กว่าจะยื่นได้ก็ได้ให้เหตุผลกับปลัดอวุโสตั้งนานกว่าจะยื่นได้ คือปลัดบอกว่านายอำเภอให้แต่ขนาด .๓๘ กับขนาดต่ำกว่า.๓๘ และจะไม่ให้ยื่นเอกสารอย่างเดียว
ผมเลยบอกไปว่าการอนุญาตเป็นหน้าที่ของนายอำเภอ(ผมก็ได้ความรู้จากเวปเรานี้แหละครับ).....ท่านปลัดเลยอารมณ์ไม่ดีและแสดงท่าทางแบบที่เห็นได้อย่างชัดเจน(คนนี้ก็ได้ที่ทำให้เรี่องยืดยาว)คือพูดจาไม่ดีขนาดผู้ใหญ่บ้านผมเดินเลี่ยงไปเลย(ปลัดโวยวายจนคนที่มารอทำบัตรประชาชนและติดต่อทะเบียน ฯ มองมาที่ผมและปลัดว่าเกิดอะไรขึ้น)...แต่ผมไม่กลัว(ตื่นเต้นดี)เพราะผมคิดว่าผมทำตามกฏหมาย
-พ.ค. ๔๘ ทำหนังสือสอบถามผลการพิจารณา ฉบับที่ ๑ ก่อนทำหนังสือได้โทรไปหาจนท.แผนกอาวุธปืนหลายครั้ง
-มิ.ย. ๔๘ ทำหนังสือสอบถามผลการพิจารณา ฉบับที่ ๒
-มิ.ย. ๔๘ นายอำเภอทำหนังสือแจ้งว่าไม่อนุญาต เหตุผลว่า “ผมมิได้พักอาศัยประจำอยู่ในพื้นที่” ก็คืออ้างว่าผมทำงานอยู่ต่างจังหวัดไม่ได้พักอยู่ที่บ้านทุกวัน
-ก.ค. ๔๘ ทำหนังสืออุทธรณ์ มท.๑ ว่านายอำเภอออกคำสั่งทางปกครองโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย
-ต.ค. ๔๘ ระยะเวลาเกิน ๙๐วัน(ของผม๑๐๖วัน) ยื่นฟ้องศาลปกครอง ต่อนายอำเภอและมท.๑ ศาลปกครองรับคำฟ้อง
-ธ.ค. ๔๘ ได้รับหนังสือคำให้การจากมท. ผ่านศาลปกครองกลาง โดย มท.ให้ผู้ว่าราชการจังหวัด จัดหาทนายมาสู้คดีและแก้ต่างข้อกล่าวหา
-ม.ค. ๔๙ ส่งหนังสือคัดค้านคำให้การ หนังสือฉบับนี้ผู้การฯตอบได้สุดยอดมากครับคือนำคำให้การและหลักฐานประกอบที่ทางมท.ส่งมาให้ ตอบกับไปครับ คือเหมือนส่งหลักฐานมาประจานการทำงานของทางมท.เอง
เรื่องทั้งหมดก็เป็นอย่างนี้แหละครับ ผมขอขอบคุณท่านผู้การสุพินท์เป็นอย่างสูงที่ช่วยเหลือผมในเรื่องเอกสาร พี่โชกุน(พี่เสก)ตัวอย่างในการใช้สิทธิ์ของประชาชนตามกฎหมาย ครูเบิ้ล(babor)กำลังใจในการต่อสู้ และพี่ๆเพื่อนๆสมาชิกอีกหลายท่านครับ
ถ้าท่านสมาชิกท่านใดได้รับความเดือดร้อนเหมือนในกรณีของผม.....ผมยินดีให้คำปรึกษาและช่วยเหลือสมาชิกทุกๆท่านครับ
