รักมากคือปืนกระบอกแรกในชีวิตที่กัดฟันถอนเงินจากธนาคารหอบไปแปดริ้ว ไปคนเดียวด้วยกลัวก็กลัว
อยากได้ปืนแต่ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกะปืนเลย คนขายรู้จักทางเวปthai2handมันบอกว่า มีสามกระบอกนะ
สตาร์ขนาดเก้า สองหมื่นสองเอามั้ย ยี่ห้ออะไรหว่าสตาร์ไม่คุ้นเลยหรือจะเอาลูกโม่สมิธ.22 หมื่นแปด เหอๆ .22 รู้สึกว่ามันด้อย ไม่แรงเลยไม่เอา งั้นเอาสามแปดรูเกอร์มั้ยสองหมื่นแปด เราก็ว่ารูเกอร์ชื่อคุ้นๆ หูเอาลูกโม่จุดสามแปดนี่ละวะ
ไปถึงกลัวก็กลัวไปเอาปืนที่บ้านเค้าเลย บ้านนักเลงชื่อดังรุ่นใหญ่เมืองแปดริ้ว คุยกันแป้บเราก็เออๆ ออ แล้วเราก็ส่งตังให้มดเลย ทั้งๆ ยังไม่เห็นปืน แล้วบอกให้เรารอ แกหายไปสองชั่วโมง กลัวมากๆ ตอนนั้น กลัวแกยิงเราทิ้งแล้วเอาไปโยนลงในบ่อดินแล้วยึดเงินไป ตอนนั้นถ้าแกทำก็คงจะขอแกเงินเอาไปเถอะขอเอาชีวิตรอดกลับบ้านแล้วกันนะ ฮือ ฮือ
แล้วแกก็กลับมา ชักปืนออกจากชายเสื้อส่งให้ผมเห็นปืนก็หูอื้อตาลาย มันไม่ใช่ลูกโม่รูเกอร์ แกก็พยามอวดปืนแกอ่ะนะ
ให้ดูในลำกล้องให้จับให้เหนี่ยวไก แกถามชอบมั้ย ชอบก็ชอบ เอ้า แต่ในใจตอนนั้นผมจะกลับบ้านอ่ะ แงๆ รีบเอาปืนใส่กระเป๋าบอกว่าต้องกลับแล้ว ร่ำลาแกเอาปืนขึ้นรถไฟกลับบ้านเหงื่อตก จะถึงบ้านป่าว ตำรวจจะตามมามั้ยเนี่ย กลัวๆ
แต่จริงๆ แกใจดีมากนะครับ เป็นนักเลงจริงๆ ไม่ใช่อันธพาลดูแววตาแกก็รู้ว่านี่แหละของจริง มือปืนตัวจริงแบบไม่กล้าสบตาเลยอ่ะ แกรักปืนมาก แกยังว่าผมเลยตอนผมตบแมกปืน ไม่ใช่คาวบอยนะ ช่วยมันหน่อยกดปุ่มแกค่อยๆ ยัดเข้าไป ปืนสภาพใหม่เหมือนออกห้างไร้ริ้วรอยสวยสุดๆ
ปืนนี่แกแต่งด้วยมือตัวเอง ผิวเนียนสวยเรียบฝีมือประณีตแม้แต่น็อตตรงปะกับด้ามตัวบนที่ใกล้คันค้างเซฟยังตัดให้สั้น มีช่างตัวแสบที่เอาปืนผมไปแต่งไกโดยไม่บอกแล้วทำของผมเสียนั่นแหละไม่รู้เรื่องมันบอกว่าให้เปลี่ยนน็อตใหม่เนี่ยน็อตไม่เท่ากันนะ
เหอๆ ไกหนักแต่เฉียบขาด ตอนหลังอ่อนไม่ใช้ซะ อ้อ ลืมบอกไป มันไม่ใช่ลูกโม่รูเกอร์หรอก แต่เป็นมาร์คโฟร์ซีรีย์70 สามแปดซุปเปอร์ ตอนนั้นไม่รู้จักกระสุนขนาดสามแปดซุปเปอร์อ่ะ มันมีกระสุนแบบนั้นในโลกนี้ด้วยเหรอ เหอๆ
เหตุเกิดเมื่อกลางปีที่แล้ว....รักสุดขีด เอานอนด้วยทุกคืน ไม่เคยเห็นปืนโคลท์สามแปดซุปเปอร์กระบอกใดดีกว่าของผมและมีมันแล้วไม่คิดจะรักกระบอกอื่นมากกว่าอีกเลย .... อิอิ แกล้งให้อ่านยาวๆ .... จบข่าว
