ทำใจเถอะเจ๊จ๋า แก้ให้มันเลิกกัดมือได้แล้วก็เลิกคิดถึงมันไปเลย
ซื้อมากะพกสบายๆ ใช้ชุ่ยๆกระโดกกระเดกไม่ได้หวังจะเสพย์ความงามกับมันอยู่แล้วนิ
เกิดมันสวยขึ้นมา เจ๊ก็เอ็นดูไม่กล้าใช้อีกหรอก.....เดี๋ยวจะถ่ายรูปปัจจุบันของสฟิงส์ไปให้ดู แล้วเจ๊จะรู้สึก ว่านังห่อหมกของเจ๊หน่ะ สภาพดี๊ดี
จริงจ้า คิดแต่ว่าจะทำไงให้มันไม่กัดนิ้วก้อยอ่ะ โบราณว่าไว้ ให้ปรับตัวเราเข้าหาปืน
1. กระดกนิ้วก้อยทุกครั้งที่ยิง
2. ขยับนิ้วก้อยขึ้น ให้วางเหนือร่องโบ๋...ไม่ถนัด
3. ตัดนิ้วก้อยออกไป...ต้องพึ่งพี่หมอ
คิดๆดูแล้วนะคะ...คราวนี้คงต้องปรับปืนให้เข้าหาเราจะง่ายกว่าค่ะ
