ซอยนานา(ทรรศนะกับซึมเศร้าฯ ทีม)

....... สวัสดีตอนสาย ๆครับพ่อ แม่ พี่ น้อง ลุง ป้า น้า อา ทุกท่าน......... อิอิอิ

ผ่านคืนแรกไปยังอยู่ ...... อิอิอิ เมื่อเช้าเริ่มเห็นแววดื้อละ มันรอจนผมลงมา หลังจากนั้นก็หอน

ประมาณว่า หิว พอเราหยิบถาดใส่ข้าวเท่านั้นแหละเกเรเลย โดดจากหลังบ้านเข้ามาในโรงงาน

สับโครงเป็ดไว้ ยังไม่ทันให้กินเลยมันแย่งเอาซะงั้น ชักไม่ชอบนิสัยแบบนี้แล้ว ....... เฮ้อ

พอคลุกข้าวเสร็จ ยกไปให้ จริงอย่างที่เขาบอกๆ กัน มันรู้แต่ดื้อไม่ยอมทำ .... คนเลี้ยงต้องใจแข็ง ๆ

อย่ากลัว .... ผมสั่งให้ นั่ง เหมือนรู้เรื่องแต่ไม่นั่ง จะกินให้ได้ ..... เราต้องถิอรอจนมันยอมนั่งถึงเอาให้กิน

เหอเหอเหอ ......... ยังไม่ทันไรเลย ....... ดื้อเข้าขั้นทีเดียว .... อิอิอิ

ฝึกหมาต้องใจเย็น ๆ ค่ะ....กว่าพี่จะให้นั่งได้ตามสั่ง ท้อไปหลายยก.... บู่

เดี๋ยวนี้ค่อยยังชั่ว สั่งให้นั่งรอหลังประตูอย่าออกมานอกบ้าน ขอถอยรถเข้าบ้านก่อน...เค้าก็ฟังนะ แต่ส่วนใหญ่จะลุกหนีเข้าบ้านไปก่อนถอยรถเสร็จ... Grin

ที่กลัวคือมันหมาโตอ่ะครับพี่ จะดุมันก็ไม่ค่อยกล้า

ที่จะฝึกยากเพราะอายุเค้านี่แหละ... Undecided

แต่อย่าเพิ่งกังวล...ที่สำคัญต้องให้เค้ารู้ว่าเราเป็นนายเป็นเพื่อน...สั่งต้องฟังถึงจะดื้อไปบ้างก็ต้องฟัง...

อย่าให้เหมือนอีกตัว...เจ้าของมือหน้าแหกหมดแล้ว.... ขำก๊าก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ซอยนานา(ทรรศนะกับซึมเศร้าฯ ทีม) (อ่าน 5693331 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้