สวัสดีตอนสายๆค่ะ กลับเข้ากทม.ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ ช่วงอยู่ที่พังงา ได้ข่าวไม่ดีอยู่สองเรื่อง ใจเหี่ยวเลยค่ะ
เรื่องแรกเจ้าเบ็ตตี้(แม่ซัวเถา ซึ่งตัวนี้พี่สาวเลี้ยง) ถูกคนใจต่ำกว่าหมาขับรถทับ ทั้งๆที่เห็นว่ามันหลบฝนอยู่ใต้ท้องรถ กระดูกเชิงกรานแตกทั้งสองข้าง
เรื่องที่สองคือเจ้าซุก(พ่อของซัวเถา ลูกรักโอ) เจอก้อนเนื้อเน่าบริเวณปาก (มันมีโรคประจำตัวเป็นโรคหัวใจอยู่แล้ว) ซึ่งหมอบอกว่าเปอร์เซ็นต์ที่จะเป็นมะเร็งสูงมาก หากเช็คว่าเป็นมะเร็งก็ต้องทำคีโม แต่โอกะจะไม่ให้มันทำคีโมเพราะมันแก่มากแล้ว(ประมาณ15ขวบ) และมันเองจะทรมานอ่ะค่ะ
ซึ่งเจ้าซัวเถาติดเชื้อทางผิวหนังขั้นรุนแรง พองเป็นหนองช่วงท้อง คอและเท้าอยู่ แปลว่าตอนนี้พ่อ แม่ ลูก ป่วยกันทั้งครอบครัวเลยอ่ะค่ะ
ใจร้่ายจริงๆ สงสัยคงแค่คิดว่าออกรถไปเดี๊ยวมันก็หลบเอง
แล้วมันจะรอดมั้ยครับเจ๊ แก่ขนาดนี้แล้ว
โห15ปีแล้ว... อย่างนี้ทำไงครับเจ๊ อยู่ได้อีกไม่กี่ปี...แบบไหนทรมานกว่ากันครับระหว่าง เป็นมะเร็งกับรักษาเนื้อเน่า
ไรเนี่ย...ทำไมป่วยทั้งครอบครัวเลยล่ะ
กรรมพันธุ์รึเปล่าเนี่ย
วิธีเลี้ยงให้อายุยืนๆก็ต้องให้เค้ากินแต่อาหารหมาอ่ะ อย่าให้กินอาหารคน
สุขภาพจิตหมาน้อยต้องดี เล่นกับเค้าบ่อยๆ
ฉีดวัคซีนตามที่หมอแนะนำ...เจ๊ทำเท่านี้แหล่ะ
เรื่องป่วยทั้งครอบครัว เจ๊ว่าเป็นเพราะวิบากกรรมมากกว่า แต่ละชีวิตจะมีเจ้ากรรมนายเวรของเค้า
แต่หากจะมองอีกมุมนึง เค้าอายุเยอะกันหมดแล้ว ก็เลยเจ็บป่วยเป็นของธรรมดาอ่ะ
