เมื่อคืน ประมาณสองทุ่ม
มีเรื่องตื่นเต้น
มีผู้บุกรุกเข้ามาในบริเวณบ้านของพี่ต้อย...และได้ก่อเหตุทำร้ายร่างกาย ด้วยการต่อยสมาชิกในบ้านจนได้รับบาดเจ็บ...
เรื่องมีอยู่ว่า...ขณะที่ผมนั่งดื่มกับพี่ต้อยอย่างออกรส...มีเสียงร้องอย่างเจ็บปวดดังขึ้น...พี่ต้อยคว้า 1911 กระโจนออกไปอย่างรวดเร็ว ผมคว้าไปฉายวิ่งตามไปติดๆ... พบเพียงสมาชิกร้องครวญคราง ไม่พบผู้บุกรุก... พี่ต้อยกับผมพยายามค้นหาผู้บุกรุก ...แต่ ไม่เจอแม้เงา...มันหนีไปอย่างรวดเร็ว
เราทั้งคู่ ไม่ลดละความพยาม ...ค้นหาต่อไป ใจผมคิดถึงจ่าเล็กที่กลับไปก่อน ...ถ้ายังอยู่ คงได้ช่วยกันอีกแรงนึง
จนกระทั่ง
มันอยู่นั่น เสียงพี่ต้อยตะโกนบอก...ผมฉายไฟตามไปอย่างรวดเร็ว ไม่ลืมที่จะยื่นไฟฉายออกไปข้างตัวจนสุดแขน ป้องกันการสวน...สิ่งที่เห็นเบื้องหน้า ทำให้ผมอึ้งไปชั่วขณะ...ภาพการต่อสู้มือเปล่า ของอีกหนึ่งสมาชิกในบ้าน... ทั้งเตะ ถีบ เข่าลอย ศอกกลับ จระเข้ฟาดหาง มณโฑนั่งแท่น พระรามแผลงศร ลิงอุ้มแตง กวางเหลียวหลัง ฯลฯ สารพัด พลิกตำราตามแทบไม่ทัน...ขณะที่ผู้บุกรุก ได้เพียงต่อยอย่างเดียว
พี่ต้อย วิ่งเข้าไปหา...พอได้ระยะ ก็สาด 1911 ในมือเข้าใส่ผู้บุกรุก อย่างไม่นับ จนผู้บุกรุก นอนบิดด้วยความเจ็บปวด....
ม่ะ เดี๋ยวชั้นเอง เสียงพี่ติ๋มร้องมาแต่ไกล พร้อมกับวิ่งเข้ามา ...ในมือทั้งสอง มีมีดเล่มเขื่อง...พี่ติ๋มฟันผู้บุกรุก ด้วยมีดคู่ แบบไม่ยั้งมือ จนร่างแหลกละเอียด
แล้วเหตุการณ์สงบ...เข้าสู่ภาวะปกติ...พี่ต้อยกับผม นั่งกินเหล้า พี่ติ๋มพยายามปฐมพยาบาลผู้บาดเจ็บ...แต่ผู้บาดเจ็บ ไม่ไม่ให้ความร่วมมือ ...ไม่ยอมกินยา เอาแต่วิ่งร้องครวญครางไปรอบๆบ้าน ...แถมคุ้มคลั่ง จะทำร้ายผู้คนที่จะเข้ามาช่วยเหลือ...พี่ติ๋มเลยไปนอนดูทีวีต่อ...ส่วนผู้บุกรุก นอนตายอยู่ลานหน้าบ้าน โดยไม่มีผู้สนใจ
พี่ต้อยบรรจุกระสุนลงในแม๊ก 1911 บีบีจนเต็มแม็ก แล้วนั่งกินเหล้า จนถึงสี่ทุ่มกว่า...ผมก็ขอตัวกลับบ้าน
ภาพ เจ้าน้ำตาลสมาชิกผู้ได้รับบาดเจ็บ ต้องนอนเลียแผล...โดนต่อยทีเท้าหลังขวา ...ส่วนผู้บุกรุก เป็นตะขาบตัวยาวประมาณคืบนึง โดนพี่ติ๋มสับซะเละ ถ่ายรูปไม่ได้เลย
