จริงๆแล้ว จุดสำคัญที่สุด ไม่ใช่การใช้เข็มทิศอย่างเดียวครับ แต่ต้องใช้ประกอบกับทั้งแผนที่และอุปกรณ์อื่นด้วย.............(ขออนุญาตใช้ศัพท์ตามที่เคยเรียนมา)
การใช้เข็มทิศ..............เฉพาะตัวเรือนเลนส์เซติคตามรูป ไล่ตั้งแต่ด้านล่างขึ้นมา
1.เชือก เอาไว้คล้องคอกันตก
2.หูเหล็กสีดำ เอาไว้ล็อคเวลาปิดเข็มทิศ และ เอาไว้สำหรับให้นิ้วโป้งเกี่ยว เวลายกงขึ้นเล็ง ที่หมายในภูมิประเทศจริง
3.ใกล้ๆห่วงมีบาก เป็นศูนย์หลัง สำหรับเล็ง ซึ่งที่ฝาปิด เห็นช่องที่มีเส้นเล็ง นั่นคือเส้นเล็งหน้า(ศูนย์หน้า)........... เลนส์ขยายสำหรับให้เหลือบตาลงมองไปที่เข็มทิศว่า เล็งไปด้วยมุมกี่องศา ซึ่งบนหน้าปัทม์จะมีเส้นสีดำ(ซึ่งเป็นแนวเดียวกับเส็นเล็งหน้า) สำหรับอ่านมุม
4.ข้างซ้าย เมื่อกางเข็มทิศออกจนสุด..............เป็นไม้บรรทัดในตัว และมีมาตราส่วน 1:50000 ..............สำหรับการวัดระยะบนแผนที่ และที่สำคัญที่สุด แนวไม้บรรทัดนี้ ใช้สำหรับการวางแผนที่ให้ตรงทิศ
5.ฝาครอบเข็มทิศ บิดเป็นคลิกๆละ 3 องศาครับ.............ใช้สำหรับการตั้งมุมเดินทางเวลากลางคืน
คร่าวๆครับ
----------------------------------------------------------------------------------------------
การใช้งานแผนที่ทางทหาร แบบไม่มีเครื่องมืออิเล็คโทนิค...........หรือกล่าวได้ว่าแบบเก่านั้น อุปกรณ์ต้องมีดังนี้ครับ.-
1.เข็มทิศแบบเล็นเซติค (ดีที่สุด)
2.แผนที่ ..............แล้วแต่ที่จะหาได้ แต่ทางทหารใช้ 1/50000 และ 1/250000(มีทั้ง JoG A ทางอากาศ หน่วยเป็นฟุต และ Jog G ทางภาคพื้น หน่วยเป็นเมตร)
3.แผ่นกรุยจุด MR-1 หรือ M-60 สำหรับการกรุยจุดพิกัดและวัดระยะ บนแผนที่
4.แผ่นโอเวอร์เรย์ สำหรับหุ้มแผนที่ เพื่อกันน้ำ และเขียนลงไปโดยที่แผนที่ไม่เสียหาย
5.เครื่องเขียนที่ใช้กับแผ่นพลาสติคโอเวอร์เรย์ เช่น ดินสอสี ปากกาเมจิค
รวมทั้ง ความรู้และจิตใจที่มุ่งมั่นในการใช้....................ไม่เช่นนั้น หลงป่าครับ
