ไม่เห็นด้วยกับสื่อลามกเสรี
แต่ผมต้องการให้เป็นตลาดถูกกฎหมาย แล้วกำหนดว่าเป็นธุรกิจที่เสื่อมศิลธรรมเช่นเดียวกับคาสิโน
ควบคุมโดยกำหนดเอายุผู้ซื้อ กับสถานที่ขาย เก็บภาษีในอัตราสูง แล้วนำภาษีไปฟื้นฟูครอบครัว ให้เป็นทุนแก่ NGO ที่ต่อต้านสื่อลามก
ทุกวันนี้ สื่อลามกเป็นของผิดกฎหมาย แต่ก็ขายได้อย่างเสรี เพราะความย่อหย่อนของ จนท.ทุจริต แต่ถ้ามีระบบควบคุม หาวิธีให้ผู้ค้าถูกกฎหมายต้องรักษาผลประโยชน์ของตัวเอง สื่อลามกน่าจะลดจำนวนลง
เห็นด้วยกับท่านผู้การครับ นี้แหละคือสิ่งที่ผมอยากจะสื่อ
ว่าไม่เห็นด้วยกับการเปิดเสรี แต่เห็นด้วยว่าควรควบคุมในอยู่ในขอบเขต ดังนี้
1.
ควบคมผู้ซื้อ กำหนดอายุผู้ซื้อ เหมือนกฎหมายบ้านเรากำหนดอายุผู้ซื้อเหล้าและบุหรี่ รวมทั้งตั้งราคาในระดับที่เยาวชนยากต่อการซื้อหา อาจต้องบวกภาษีในอัตราพิเศษต่อสินค้า เพื่อเพิ่มราคาและลดการบริโภคสื่อ
2.
ควบคมผู้ขาย กำหนดใบอนุญาติเฉพาะสำหรับจำหน่ายสื่อชนิดนี้(คนละใบกับใบอนุญาติจำหน่ายสื่อทั่วไป) รวมทั้งกำหนดโซนในการขาย ให้ยากแก่เยาวชนทั่วไปจะเข้าถึง ยกตัวอย่างในเมกา(เท่าที่เห็นในเดนตันและดัลลัด) ร้านจำหน่ายสื่อทางเพศ จะแยกออกมาจากห้างสรรพสินค้าและร้านค้าทั่วไป แยกออกมาตั้งเป็นร้านค้าเฉพาะทาง เป็นการกำหนดโซนนิ่ง และทำให้เยาวชนเข้าถึงได้ยากยิ่งขึ้น รวมทั้งง่ายต่อการควบคุมจำนวนร้านค้าและควบคุมการดำเนินธุรกิจของร้านค้าประเภทดังกล่าวให้เป็นไปตามกฎหมายกำหนดไว้ รวมทั้งเสียภาษีในอัตราที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับธุรกิจพิเศษ
3.
ควบคุมผู้ผลิตสื่อ เพื่อกำหนดขอบเขตของสื่อ อันเกี่ยวกับเนื้อหา ศีลธรรม และระดับความรุนแรง มิให้เป็นที่อุจาดและรุนแรงจนเกินขอบเขตศีลธรรม รวมทั้งเป็นการป้องกันการล่อลวง กระทำชำเรา และละเมิดสิทธิส่วนบุคคล โดยผู้ผลิตสื่อพิเศษชนิดนี้ จำเป็นต้องขอใบอนุญาติในการถ่ายทำพิเศษ รวมทั้งระบุเนื้อหา นักแสดง และที่ตั้งองค์กรธุรกิจอย่างชัดเจน เพื่อเป็นการควบคุมผู้ผลิต เนื้อหา สิทธิมนุษยชนของผู้แสดง(ป้องกันการล่อลวง) รวมทั้งเก็บภาษีในอัตราพิเศษ ต่อสื่อทุกสื่อที่ผลิต เพื่อควบคุมการผลิตสื่อ
อันนี้เป็นแนวคิดโดยส่วนตัวครับผม ขอบคุณครับผม
ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม
