ยิวใช้การทหาร แบบสุดขั้น นำการเมือง.. ระยะยาว ไม่ใช่เรื่องดี กับ ยิว เลย
ถ้าเกิดสงคราม อาหรับ-ยิว ขึ้นจริง ๆ .. อิสราเอล อาจต้องหายไปหมด จากพื้นที่นี้
ถูกล้อมด้วย อาหรับ ถึงเมกาตะวันตกจะหนุนหลัง ถึงอาวุธของยิว จะดีสุดยอด ถึงจะมีนิวเคลียร์
ใช่ว่าจะกล้าใช้ หรือใช้แล้ว ตัวเอง จะไม่ถูกทำลายไปด้วย
ก็จะเข้า ครรลอง ปริมาณ ที่มากเกินขนาด จะบดขยี้ จนเหลือแต่ซาก ว่าไปตาม ครลลองทีจะเป็นไป
ไม่ได้เข้าข้างใด ทั้งสิ้น แต่สงสาร และเห็นใจ ประชาชนที่ไม่ใช่นักรบ ที่ต้องมาล้มตาย ลงทั้ง ๒ ฝ่าย


ขออภัยครับพี่...
อาหรับประเทศไหนเขาจะมาเดือดร้อนกับเลบานอนครับพี่...

อียิปต์กับซีเรียทุกวันนี้ประเทศตัวเองยังเอาไม่รอด...
จอร์แดนขอแค่รักษาระบอบการปกครองแบบปัจจุบันให้ได้ไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงก็ดีใจหลายแล้ว...
ซาอุก็โปรอเมริกาสุดตัวแถมกลัวภัยจากการก่อการร้ายอย่างยิ่ง...
อิรัคไม่มีพรมแดนต่อเนื่องกับคู่กรณีแถมจะโดนแยกประเทศเป็นเสี่ยงๆอยู่แล้ว...
อิหร่านก็อยู่ไกลไปปู๊น...
มีก็แค่ผู้ก่อการร้ายเท่านั้นมังครับที่กล้าและบ้าพอจะต่อกรกับอิสราเอล...
ตามสะดวกเลย หมอ
ผมยังคงมองไปที่ อาหรับ จะมีซาอุฯ หรือประเทศใดก็ตาม ใต้การ กำหนด ของเมกา และตะวันตก และยิว เป็นฝ่ายหนึ่ง
กับ อาหรับ ที่รบกันเอง จะเพราะผลประโยชน์ในชาติตน หรือการ เสี้ยม ของมหาอำนาจ แต่มันก็มีระดับของมัน
นี่อีกฝ่ายหนึ่ง การแตกแยะระหว่างอาหรับ เป็นเรื่องความขัดแย้งภายใน กลุ่มของอาหรับ
ความขัดแย้ง ที่ยิว ทำกับ ปาเลสไตน์ ถ้าเกิดการขยายตัว เป็นสงครามขึ้น จะไม่ใช่ สงครามระหว่าง ยิว กับ ปาเลสไตน์
แต่เนื้อหา มันคือ สงครามระหว่าง ยิว กับอาหรับ ที่อาจขยายตัว ขึ้นก็ได้ ..
อียิป ซีเรีย มีปัญหา ภายในประเทศ นั่นเป็นปัญหาภายในประเทศของเขา การแก้ปัญหาอยู่ที่เขาจะใช้วิธีการเช่นไร
การสร้างความขัดแย้งระหว่างประเทศ ขึ้นมากลบและเบี่ยงเบน ก็เป็นวิธีหนึ่ง.. ก็เคยมีระหว่าง อีรัก-อิหร่าน
เราอาจยังไม่รู้ว่า ผู้นำในแต่ละประเทศ จะแก้ไขปัญหาด้วยวิธีการใด แต่นี่คือความขัดแย้งของเขา ที่มีอยู่จริง ซึ่งอาจ
เป็นทางออกหรือไม่ ก็เป็นภาระ ของพวกเขา.. รอ ดูสถานการณ์ ของยิว ต่อไป ถ้าจะมีอะไร เราย่อมต้องเห็น บางอาการ
ส่วนเรื่องยิว ถ้าอาหรับ ยังมองว่า คือศัตรูตลอดกาล ไม่วันใด ก็วันหนึ่ง ถ้า ยิวกล้าก่อสงครามขึ้นจริง เราคงได้เห็น
สิ่งทีไม่อยากเห็นตอนนั้นก็ได้ ก็ยัง ย้ำ ไม่เข้าข้างยิว ไม่เข้าข้างอาหรับ และก็ไม่ได้ คิดว่า ยิว จะเป็นผู้ ที่ไร้เทียมทาน