แนะนำ จขกท. อ่านกระทู้เก่าในเว็บนี้แยะๆ ครับ...
ทุกส่วนของ 1911 มีที่มาที่ไปทั้งสิ้น...
ตัวอย่างเช่นไกด์ร็อดยาว บางคนก็บอกไม่ชอบเพราะกดคางลำเลื่อนขึ้นลำไม่ได้... ไกเบา บางคนก็ไม่ชอบเพราะตื่นเต้นลั่นง่าย... ศูนย์โบม่าร์ก็เหมาะกับปืนในสนาม ส่วนปืนบนถนนชอบศูนย์เรืองแสง โอ๊ยแยะ...
ส่วนนายสมชายก็ไม่ชอบหลังอ่อนหางยาว... เลยเป็นคนส่วนน้อย... ฮา
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ...แต่ทำไมใส่ไกด์ร็อดยาว...ค้างลำเลื่อนขึ้นลำไม่ได้...ขอคำแนะนำด้วยครับ...คือกำลังจะตัดสินใจ...แล้วถ้าเป็นไกด์ร็อดแบบสองท่อนละครับ...ค้างลำเลื่อนขึ้นลำได้รึเปล่า...ใช้ดีรึเปล่า...(ไปถามที่ร้านเขาบอกมา 35 K พอซื้อได้รึเปล่าครับ)
กด"คาง"ลำเลื่อนครับ... ไม่ใช่"ค้าง"ลำเลื่อน...
คือปืนออโต้ซิงเกิ้ลเป็นปัญหาของมือใหม่มาตลอดเรื่องขึ้นลำด้วยมือข้างเดียว... ทีนี้เวลามือไม่ว่าง เราสามารถเอา"คาง"ลำเลื่อนส่วนที่เป็นหลอดครอบสปริงกดเข้ากับขอบโต๊ะ หรือกดเข้ากับขอบอะไรแข็งๆ เช่นอยู่ในรถยนต์มือไม่ว่าง เรากดเพื่อยันให้ลำเลื่อนถอยหลังครับ...
กรณีที่ใส่ไกด์ร็อดยาว... มันจะค้ำเอาไว้ทำให้ลำเลื่อนไม่ถอย...
ส่วนที่อยู่ใต้ลำกล้อง เราเรียกว่า"คาง"เพราะอยู่ใต้ปาก(ลำกล้อง)ครับ... ไม่รู้ว่าใครเรียกก่อน นายสมชายเรียกตามครับ...
ปืนนายสมชายใส่ไกด์ร็อดยาวชนิดท่อนเดียว ใช้วิธีขึ้นลำลดนกเอาไว้ และเคยถอดไกด์ร็อดออก กลุ่มย้ายที่จากที่ตั้งศูนย์เอาไว้...
ไกด์ร็อดสองท่อนทำให้ถอดสะดวกเท่านั้น... อย่างอื่นไม่แตกต่างครับ...
ถ้าปืนไม่หลวมมากใช้เป็นปืนติดตัว ยืนยิงได้กลุ่มแคบกว่าฝ่ามือกางที่ระยะ 15 เมตรไม่ต้องใส่ไกด์ร็อดครับ... ที่นายสมชายใส่เพราะไปตั้งศูนย์เอาไว้แล้วไม่อยากตั้งใหม่ ปืนศูนย์ตายตัวปรับแต่งยาก... แต่ใส่ไกด์ร็อดและแต่งอย่างอื่นด้วย เคยพาดยิงได้กลุ่มรูเดียวที่ 15 เมตรครับ...
ปืนติดตัวอย่าแต่งมากเกินกว่าใช้สะดวก... ชิ้นส่วน 1911 ตั้งใจออกแบบเป็นปืนยิงบนหลังม้าแทนปืนลูกโม่ซิงเกิ้ลแทนปืนเคาบอยกลางทุ่งโล่ง และกลางสนามรบ...
หลังอ่อนหางยาวค้ำง่ามมือ และกดเนื้อเอวเวลาเหน็บฯ ครับ... แต่ถ้ามันสวยดีก็น่าเอาไว้... ฮา
