วิถีแห่งโนบิตะ : ชัยชนะของคนไม่เอาถ่าน ปรัชญาการ์ตูน เรื่อง จรูญพร ปรปักษ์ประลัย

สามสิบเจ็ดปีก่อน มีเหตุการณ์พิเศษเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น
ในระหว่างที่ ฟิจิโมโตะ ฮิโรชิ และ อาบิโกะ โมโตเอะ
สองเพื่อนรักนักวาดการ์ตูนกำลังรวมหัวกันคิดการ์ตูนเรื่องใหม่
ก็มีแมวพเนจรตัวหนึ่งเข้ามาในห้องทำงานของฮิโรชิ เขาจึงจับมันนอนหาหมัดให้แก้เบื่อ
แต่ไอเดียใหม่ๆ ก็ยังไม่ออกมาอยู่ดี คิดไปคิดมา ในที่สุดฮิโรชิก็เอนตัวลงและผล็อยหลับไป
พอรู้ตัวอีกที เขาก็รีบลุกขึ้นและวิ่งลงบันไดไปอย่างเร็ว
จนสะดุดเข้ากับตุ๊กตาญี่ปุ่นตัวอ้วนกลมของลูกสาว
เขาหยิบมันขึ้นมา แล้วทันใดนั้น ไอเดียอันบรรเจิดก็เกิดขึ้น

เจ้าแมวเหมียวถูกจับผสมเข้ากับตุ๊กตาตัวนั้น
ก่อเกิดเป็นเรื่องราวของหุ่นแมวตัวสีฟ้า
ผู้เดินทางมาจากอนาคตเพื่อคอยช่วยเหลือเด็กชายขี้แพ้คนหนึ่ง

นับจากวันที่เจ้าแมวโดราเอมอนถือกำเนิดขึ้น
ใครต่อใครต่างก็หลงรักมัน จนการ์ตูนเรื่องนี้ได้รับความนิยมไปทั่ว
และมีอายุยืนยาวมาจนถึงปัจจุบัน
โดราเอมอนไม่เพียงแต่เป็นการ์ตูนยอดฮิต
ที่สร้างความเพลิดเพลินให้กับผู้อ่านเท่านั้น
เรื่องราวของโดราเอมอน โนบิตะและผองเพื่อนยังสร้างแง่คิดดีๆ
ให้กับผู้คนมากมาย จนมีผู้นำเนื้อหาของการ์ตูนเรื่องนี้
มาวิเคราะห์อย่างจริงจัง
ถึงขั้นเปิดเป็นวิชาสอนกันในระดับอุดมศึกษาเลยทีเดียว
ถือเป็นความสำเร็จที่เกินความคาดหมายอย่างแท้จริง

โยโกยาม่า ยาสุยุกิ เป็นแฟนตัวยงคนหนึ่งของการ์ตูนโดราเอมอน
เขาใช้เวลาถึง 6 ปีวิจัยการ์ตูนเรื่องนี้
โดยอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกมากกว่า 50 รอบ
จนจดจำทุกรายละเอียดได้อย่างถี่ถ้วน
ทำให้เขาได้ชื่อว่าเป็น “นักวิเคราะห์โดราเอมอน”
ที่จัดเจนชนิดไม่มีใครเกิน
ปัจจุบันเขายังสอนวิชา “โดราเอมอนศึกษา”
อยู่ที่มหาวิทยาลัยฟุคุยามาอีกด้วย

ในการศึกษาการ์ตูนเรื่องโดราเอมอน
ประเด็นหนึ่งที่ยาสุยุกิให้ความสนใจเป็นอย่างมากคือ
เรื่องของเด็กขี้แพ้อย่างโนบิตะ ซึ่งหลายๆ คนมองว่า
เป็นพวกไม่ได้เรื่องได้ราว วันๆ เอาแต่เล่นสนุก
เกียจคร้านเป็นที่หนึ่ง แถมยังชอบทำตัวอ่อนแอ
ขอให้โดราเอมอนช่วยอยู่เสมอ
ทว่า ยาสุยุกิกลับมองเห็นแง่มุมตรงกันข้าม

แม้ดูเผินๆ เหมือนโนบิตะไม่ฉายแววโดดเด่นอะไรออกมาเลย
แต่ถ้าเรามองกันอย่างละเอียด ก็จะพบว่า
ในตัวเขามีดีอยู่ไม่น้อย
และข้อดีเหล่านี้นี่เองที่จะทำให้เขาสามารถพลิกเปลี่ยนอนาคต
จากคนที่ล้มเหลวไปทุกเรื่อง
กลายเป็นผู้ประสบความสำเร็จ และมีชีวิตอันเปี่ยมสุขได้

ยาสุยุกิได้นำความคิดเห็นต่างๆ ที่เขามีต่อโนบิตะ
มาถ่ายทอดเป็นหนังสือชื่อว่า “วิถีแห่งโนบิตะ : ชัยชนะของคนไม่เอาถ่าน”
ซึ่งไม่เพียงแต่แฟนๆ โดราเอมอนเท่านั้นที่จะเสพรับแนวคิดดีๆ
จากการอ่านหนังสือเล่มนี้ได้
แต่ผู้อ่านโดยทั่วไปก็สามารถนำ “วิถีแห่งโนบิตะ”
มาปรับใช้กับตัวเองได้เช่นกัน

ใน “วิถีแห่งโนบิตะ : ชัยชนะของคนไม่เอาถ่าน”
ยาสุยุกิได้แจกแจงให้เราเห็นตัวตนของโนบิตะไปตามลำดับ
เริ่มจากภาพที่คนส่วนใหญ่มองเห็นเขา ค่อยๆ เจาะลึกเข้าไปมากยิ่งขึ้น
จนในที่สุดเราก็ได้คำตอบว่าเพราะเหตุใด
เด็กแบบโนบิตะจึงชนะใจใครๆ ได้มากมาย
และสามารถเปลี่ยนสถานการณ์ต่างๆ จากร้ายกลายเป็นดีได้บ่อยครั้ง

หลายๆ คนคงคิดว่า ที่โนบิตะทำอะไรๆ ได้เหนือผู้อื่น
ก็เพราะของวิเศษสารพัดของโดราเอมอน
แต่ในมุมมองของยาสุยุกิแล้ว โดราเอมอนไม่ได้ช่วยโนบิตะสักเท่าไรเลย
ทั้งหมดที่โดราเอมอนทำก็คือการดึงจุดเด่นของโนบิตะออกมา
และชี้ให้เห็นว่าจะใช้จุดเด่นที่มีอยู่
นำพาตัวเองไปสู่ชีวิตที่ดีงามได้อย่างไร

จุดเด่นที่สำคัญที่สุดในตัวโนบิตะ ได้แก่ การที่เขาเป็นคนที่มีจิตใจดีงาม
ซึ่งจุดนี้เองทำให้เขาเข้ากับทุกคนได้เป็นอย่างดี
ยาสุยุกิได้อธิบายให้เห็นเด่นชัดขึ้น
โดยเปรียบเทียบโนบิตะกับเด็กสมบูรณ์แบบอย่างเดคิซุกิ
ซึ่งถ้าดูจากความสามารถแล้ว เดคิซุกิน่าจะชนะโนบิตะในทุกๆ เรื่อง
แต่ในความเป็นจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่

เพราะ “...ไม่ว่าจะมีความสามารถ สติปัญญาล้ำเลิศสักเพียงใด
ก็จำเป็นต้องคำนึงและนึกถึงความรู้สึกของผู้อื่น
นี่อาจเป็นสาเหตุที่ผู้ได้ครอบครองหัวใจของชิซุกะไม่ใช่เดคิซุกิ
แต่กลับเป็นโนบิตะ...”

จิตใจที่ดีงามไม่คิดที่จะเอาเปรียบใคร
หนำซ้ำยังคอยช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ
ยังทำให้โนบิตะเป็นที่รักของคนรอบข้าง
เมื่อเขาคิดจะทำสิ่งใด ใครต่อใครก็พร้อมยื่นมือเข้าช่วยเหลือ
โดยเฉพาะสิ่งที่เขาไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง
ดังนั้น หลายครั้งเราจึงเห็นโนบิตะได้รับการยอมรับ
ในฐานะผู้นำที่ชักจูงเพื่อนๆ เข้าสู่การผจญภัยในดินแดนต่างๆ

นอกจากจิตใจอันดีงามแล้ว
โนบิตะยังเป็นคน “กล้าคิดกล้าทำ”
ดังจะสังเกตเห็นได้ว่า ทุกครั้งที่โดราเอมอนนำของวิเศษออกมานั้น
จุดเริ่มจะมาจากความคิดฝันของโนบิตะที่อยากจะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งอยู่เสมอ
และเมื่อคิดแล้วเขาก็มิได้รอช้า หากแต่ลงมือทำโดยทันที
หลังจากที่ได้ลองผิดลองถูกแล้ว เขาจึงขอความช่วยเหลือจากโดราเอมอน

จุดนี้เองที่แสดงให้เห็นอย่างเด่นชัดถึงความเป็นคนที่มุ่งมั่น
พยายามไม่ลดละ และไม่กลัวความผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้น

คนแบบนี้นี่แหละที่มีโอกาสประสบความสำเร็จ
ไม่ใช่คนที่ทำอะไรก็กลัวไปหมดทุกเรื่อง

แม้หลายๆ ช่วงใน “วิถีแห่งโนบิตะ : ชัยชนะของคนไม่เอาถ่าน”
จะทำให้เกิดความรู้สึกว่า ยาสุยุกิออกจะเข้าข้างโนบิตะไปสักหน่อย
ตามประสาคนรักกันชอบกัน อะไรๆ ก็เลยดูดีไปหมด

แต่หนังสือเล่มนี้ก็ทำให้เราต้องหันกลับมาดูตัวเอง และปรับเปลี่ยน
วิธีคิดเสียใหม่ แทนที่จะมองแต่ด้านร้ายๆ ของตัวเอง
ก็พลิกมุมมองให้เห็นว่า “จุดด้อย” ก็อาจเป็น “จุดเด่น” ได้
ขึ้นอยู่กับว่าเราจะรู้จักหยิบจับมันมาใช้สร้างสรรค์สิ่งที่ดีงาม
ให้ตัวเองและสังคมด้วยได้อย่างไรบ้าง

ชัยชนะที่แท้จริงจะเกิดขึ้นได้ ก็ต่อเมื่อเรารู้จักตัวเอง
และเลือกส่วนดีที่ซ่อนอยู่มานำพาชีวิตให้ก้าวสู่จุดที่ใฝ่ฝันไว้
หากทำเช่นนี้ได้ ทุกคนก็มีโอกาสเป็นผู้ชนะได้เช่นเดียวกับโนบิตะ
ถ้าเด็กขี้แพ้อย่างโนบิตะยังกลายเป็นผู้ชนะได้
คุณก็ต้องทำได้เช่นกัน

	ผู้เขียน	หัวข้อ: วิถีแห่งโนบิตะ : ชัยชนะของคนไม่เอาถ่าน ปรัชญาการ์ตูน เรื่อง จรูญพร ปรปักษ์ประลัย (อ่าน 4667 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้