ทำความเข้าใจ
เรียนทุกท่านการที่เอามาให้ดู มิดได้เอามาโอ้อวดหรือจะมาเสนอขาย แต่ถือว่าเอามาแลกเปลี่ยนความรู้กัน เพราะผมชอบสะสมปืนเก่าและทุกกระบอกครอบครองโดยถูกต้องตามกฏหมายครับ
วันนี้นำเสนอ ปืนตระกูล 1911A1 ครับ
เป็นของสะสมที่ควบคู่กันครับ เพื่อให้เพื่อนๆ ได้ศึกษาและแลกเปลี่ยนกัน
กระบอกนี้เป็น COLT ม้ากลาง ที่มีเรื่องเล่าพอสมควร
กระบอกนี้ Remington Rand เดิมๆ ครับ
ต่อไปจะเล่ารายละเอียดทีละกระบอก
เริ่มด้วยซองหนังของแท้ US ARMY ครับ รูปด้านหน้า
นี้เป็นรูปด้านหลังครับ
ซองหนังนี้ผลิตโดย บริษัท SEARS ปี 1942 อายุประมาณ 65 ปี หนังแข็งแล้วครับ
นี่เป็นรูปด้านใน
ด้านในจะมีลิ้นดันโก่งไกปืนป้องกันตอนล้วงปืนไปโดนไกปืนโดยไม่ตั้งใจ และบีบปืนไม่ให้ดิ้นไปมากระชับปืนให้แน่นครับ
นี่เป็นซองผ้า แบบกองทัพอังกฤษใช้ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ครับ
ด้านในซองมีเครื่องหมาย AC ผลิตปี 1942 เครื่องหมายกองทัพ และขนาดปืน 45
กระดุมเป็นทองเหลืองมีเครื่องหมายและหมายเลขครับ
นี่เป็นลักษณะปลายของซอง มีรูระบาย
ด้านหลังใช้ระบบล๊อกกับเข็มขัดสนามแบบเดียวกับ เข็มขัด US แต่ทำด้วยทองเหลือง
ต่อไปดูปืนดีกว่าเริ่มด้วย Remington Rand เดิมๆ สีจากการชุบแข็งที่ปลายสไลท์ยังอยู่จะเห็นเป็นแนวดำๆเกือบครึ่งที่ปลายครับ
ฝั่งขวาด้านท้ายของเฟรมปืน มีเครื่องหมายกลมๆ บางคนบางท่านเข้าใจหาว่าเป็นเครื่องหมายกงจักร กองทัพบกไทย เลยลบทิ้งกันหมด ผมเคยเจอปืน 1911A1 สภาพดีมากแต่ดันลบเครื่องหมายนี้ทิ้งทำให้หมดคุณค่าในการสะสมไปเลย ซึ่งเครื่องหมายนี้จริงๆแล้วเป็นเครื่องหมายของบริษัท SPRINGFIELD ARMORY เป็นเฟืองจักรเหลี่ยมแล้วไข้วกันด้วยปืนใหญ่โบราณ 2 กระบอก ในรูปกระบอกนี้ตอกเอียงจึงเห็นเพียงครึ่งเดียวครับ
จะบอกไว้ชัดเจนว่าเป็นสมบัติของรัฐบาลสหรัฐ รุ่น 1911A1 กองทัพสหรัฐ หมายเลขนี้เป็นของบริษัท Remington Rand ผลิตปี 1944 กระบอกนี้จดทะเบียนปืนเถื่อนปี 2500 ครับและเจ้าของแทบไม่ใช้เลย
หน้าไกจะแกะเช็กเก้อเหลี่ยมและย้ำเข้ากับสะพานไก ด้วยจุดย้ำ 2 จุด
ศูนย์หลังข้อนข้างเล็กแคบและมีม๊ากตำแหน่งศูนย์หลังไว้ พร้อมเครื่องหมาย P เป็นเครื่องหมายตรวจสอบคุณภาพแล้ว
ปลายสไลท์จะเห็นรอยชุบแข็งเฉพาะด้านปลายอย่างชัดเจน รอยตะไบเล็กๆ บนสันสไลท์ยังเห็นอยู่แสดงว่ายังมีการเก็บงานด้วยมือแต่ทำไม่ละเอียดนัก ตามการรีบเร่งทำปืนส่งเข้าสงคราม
นกแคบหากเป็นปืน Remington Rand ที่ทำก่อนปี 1944 ส่วนใหญ่จะเป็นนกป้านใหญ่ แกะเป็นข้ามหลามตัด
เช่นกันเมนสปริงค์เฮ้าซิ่งเป็นแบบเส้นตรงตามแบบปืน 1911A1 ที่ผลิตหลังปี 1943
มาดูฝั่งซ้าย ก็มีเครื่องหมายบริษัท FJA อักษรย่อ ผู้พันแฟรงค์ เจ. เอทวูด ผู้ตรวจรับปืน เครื่องหมาย P ตรวจคุณภาพ
ปลายโก่งไกด้านซ้ายมีเครื่องหมายเลข 2 ไม่ทราบความหมาย
ดูด้ามฝั่งซ้ายครับ
ตูดแม๊กและตูดห่วง ในยุคนั้นยังไม่ปาดบ่อแม๊ก แม๊กยุคสงครามจะเชื่อมเป็นจุด 2 จุด มีเครื่องหมายอยู่หลายๆ แบบ แต่ของผมมีเครื่องหมาย S อยู่ที่ปลายจะงอยด้านในครับ
ปืน 1911A1 เดิมๆฟิดแน่นดีมาก ยิงกลุ่มดีครับ ลองดูตอนค้างสไลท์บู๊ชล๊อกปลายลำกล้องเป็นรอยล๊อกกลมเลย ส่วนใหญ่บ้านเราจะยำๆ ปืนมักจะไม่ฟิ๊ตแน่นเพราะไม่ใช่ชิ้นส่วนเดิมทำให้ยิงไม่ใคร่แม่นนักครับ
เดียวมาเล่ากระบอกนี้ต่อพร้อมกับผลการยิงทดสอบให้ดูครับ
เมนสปริงค์เฮ้าซิ่ง แกะเช็กเกอร์ข้ามหลามตัด หลังอ่อนเปลี่ยนใหม่เสริมนูนตรงตำแหน่งอุ่งมือกดเล็กน้อยครับ
ตอกเครื่องหมายเพียบเริ่มด้วย หมายเลขประจำปืน 1399008 หมายเลขนี้ผลิตในปี 1943 ส่วนเครื่องหมาย ANAD 7 73 หมายถึงการซ่อมปรับสภาพที่โรงงานสรรพวุธ เพื่อส่งมาช่วยในช่วงปลายสงครามในเวียดนานและลาว ในเดือน 7 ปี 1973 ส่วน SA ตัวบะเร่งคือโรงงานที่ได้รับอนุญาติให้ปรับสภาพจากโรงงานสรรพวุธ คือโรงงาน สปริงฟิลด์ อาร์โมรี่ สหรัฐอเมริกา
เฟรมปืนทุกกระบอกในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ในปี 1942 - 1945 ถูกผลิตโดยโรงงานสปริงฟิลด์ อาร์โมรี่แล้วส่งให้แต่ละบริษัทต่างๆ ทำชิ้นส่วนอื่นๆและประกอบ?
เซปเดิมๆ ของ 1911A1 ในช่วงนี้จะเป็นรอยข้าวหลามตัดแต่ไม่ใช่จากการกัดให้เป็นรอย แต่เป็นการถูกปั๊มบุมให้เป็นรอยแทนครับ หลังสไลท์ศูนย์หลังโดยปานให้เป็นเหลี่ยมเล็กน้อย น่าจะจากเจ้าของปืนเดิม กระบอกนี้น่าจะผ่านร้อนผ่านหนาวมามากพอสมควร เดียวมาดูการยิงทดสอบดีกว่าครับ
ทดลองยิงชุดละแม๊ก คือ 7 นัด ที่ระยะ 15 เมตรเล็งจี้ที่ X ครับ
กระบอกแรก Remington Rand กลุ่มดีมากสำหรับปืนใช้งานครับ เสียดายนัดสุดท้ายโดดไปวง 7 หนึ่งนัดครับ
กระบอกที่สอง COLT ม้ากลาง ยิงกินสูงไปประมาณ 3 นิ้วกลุ่มถือว่าดีสำหรับการใช้งาน ยิงมาหลายๆครั้งแล้ว กลุ่มแพ้ Remington Rand เล็กน้อยครับ
ต่อไปยืนยิงมือเดียวที่ระยะเดิม เล็งจี้ตรง X ยิงทั้ง 2 กระบอกกระบอกละ 5 นัด กลุ่มเข้าที่เดียวกันเกือบหมด มีโดดซ้ายไป 2 นัดจาก COLT ม้ากลาง รีคอยนิ่มไม่บิดมือ เมื่อเทียบกับการยิงเมาเซอร์ต่อด้ามที่ยืนยิงมือเดียวเขาจะบิดมือไปทางซ้ายจนรู้สึกได้ชัดเจนครับ
ทดลองยิงเร็ว 5 นัด 3 วินาที ระยะ 15 เมตร ที่หัวด้วย Remington Rand ไว้วางใจได้สบายครับ
ขอจบเพียงเท่านี้ก่อน หวังว่าคงมีประโยชน์ในการศึกษาแก่เพื่อนๆ ไม่มากก็น้อย คอยพบการทดสอบในครั้งต่อไปกับกระบอกอื่นๆ นะครับ
ขอบคุณครับ
สำหรับผมที่เริ่มสนใจ อวป. และไม่มีโอกาศได้จับจองเป็นเจ้าของ อัศวินเหล่านี้
