ผมว่าคุณ.686 อาจมองคนละมุมนะครับ
-คุณ.686 อาจมองในด้านผู้บริโภค ที่จะสะดวกซื้อ และได้สินค้าครบ แต่ถ้ามองในด้านผลประโยชน์ที่ประเทศได้รับอาจเป็นแค่เศษเนื้อเท่านั้น ส่วนชิ้นเนื้อก้อนใหญ่กลับไปอยู่ที่ประเทศแม่หมด
ในกระทู้แบบนี้ต้องมองหลาย ๆ มุมครับ เพราะ การมองเพียงมุมใด มุมหนึงอาจทำให้เห็นภาพบิดเบี้ยวไปจากที่ควรจะเป็น ผมเลยเขียนว่า "ผมขอแสดงความเห็น" ไงครับ เป็นความเห็นในมุมของผม
ก่อนอื่นเรามาดูกันว่า ทำไมห้างค้าปลีกขนาดใหญ่ถึงได้ประสพความสำเร็จใน หลาย ๆ ประเทศ แต่กลับมาล้มเหลวใน ญี่ปุ่น และ เกาหลีใต้
- ยุโรป และ อเมริกาเหนือ ประชากรส่วนใหญ่อยู่กันอย่างกระจัดกระจาย และ บ้านเรือนก็มีขนาดใหญ่โตกว่า ในญี่ปุ่น และ เกาหลีใต้ เพราะ พื้นที่ส่วนใหญ่ของทั้ง 2 ประเทศ เป็นภูเขา พื้นที่ ๆ เป็นที่อยู่อาศัยและ เพาะปลูกได้มีเพียง 25% ของพื้นที่ทั้งหมด ทำให้พื้นที่อยู่อาศัยเหลือเพียงเล็กน้อย ในญี่ปุ่น อาศัยอยู่อย่างแออัดโดยเฉลี่ยถึง 1280 คนต่อ ตร.กม. ส่วนภูเขาส่วนใหญ่เป็นหินทำให้เพาะปลูกไม่ได้ อยู่อาศัยก็ไม่ได้ (ข้อมูลอ้างอิง
https://www.cia.gov/cia/publications/factbook/geos/ja.html)ส่วน เกาหลีใต้ก็เช่นเดียวกัน พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขา มีพื้นที่ไม่ถึง 1 แสน ตร.กม. (ประเทศไทยใหญ่กว่า 5 เท่า) แต่มีประชากรเกือบ 50 ล้านคน (ข้อมูลอ้างอิง
https://www.cia.gov/cia/publications/factbook/geos/ks.html )
ทั้งขนาดห้อง และขนาดตู้เย็น โดยเฉลี่ย ของ ทั้ง ญี่ปุ่น และ เกาหลีใต้ ก็มีขนาดเล็กกว่าในยุโรป และ อเมริกาเหนือ ทำให้พื้นที่เก็บของที่ซื้อมามีไม่มากไปตามขนาดห้อง ทำให้พฤติกรรมการซื้อสินค้าของชาวญี่ปุ่นและ เกาหลีใต้ ส่วนใหญ่จะทำการซื้อสินค้าปริมาณน้อย ๆ แต่ซื้อเกือบทุกวันการเดินทางไปซึ้อสินค้าในห้างค้าปลีกขนาดใหญ่ทุกวันจึงไม่สดวกท่ากับการซื้อสินค้าในร้านค้าใกล้ ๆ ที่พัก ส่วนในอีกซีกโลก ในยุโรป และ อเมริกาเหนือ ผู้คนส่วนใหญ่จะไปจับจ่ายซื้อสินค้า สัปดาห์ละ ครั้ง ในฤดูหนาวในบางพื้นที่อาจมีโอกาศได้จับจ่ายซื้อสินค้าเดือนละ ครั้งก็มี ห้างค้าปลีกขนาดใหญ่ส่วนมากจึงมีขนาดใหญ่เพื่อรองรับความต้องการของลูกค้า และ ที่สำคัญมักตั้งอยู่นอกเมือง เพราะ เส้นทางการจราจรสดวก
- ทั้งใน ญี่ปุ่น และ เกาหลึใต้ได้ผู้ค้าปลีกรายย่อยได้พัฒนาตัวเองเพื่อแข่งขันกับห้างค้าปลีกข้ามชาติได้โดยการรวมกลุ่มกันตั้งเส้นทางขนส่งสินค้าอย่างมีประสิทธิภาพ โดยตัดคนกลางออกไป หรือไม่คนกลางก็ลงมาตั้งร้านค้าปลีกเสียเองโดยอาศัยช่องทางขนส่งที่ตนเองถนัด
การห้ามไม่ให้ห้างค้าปลีกขยายสาขาจึงเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ ทางภาครัฐควรให้ความช่วยเหลือในการพัฒนาให้ร้านค้าปลีกมีความสามารถในการแข่งขันได้จะดีกว่า เพราะ อาจเป็นต้นเหตุให้เกิดปัญหาระหว่างประเทศได้
