ผมเองเห็นอย่างนี้ครับ
คือ ระยะเวลาครอบครองอาวุธปืน...ไม่ควรนำมาเป็นข้อพิจารณาว่าสมควรให้อนุญาตพกพาหรือไม่ เพราะการใช้อาวุธในการปกป้องชีวิตและทรัพย์สินในขณะใดขณะหนึ่ง มันไม่สามารถรอจนกว่าจะถึงเวลานั้นได้ คุณสมบัติอันพึงจะอนุญาตให้พกพาอาวุธไปเพื่อการใช้ ไม่ว่าการนำพา การพกพา ไปในที่ต่าง ๆ ควรเป็นสิทธิอันชอบธรรมโดยทันทีของประชาชนผู้ที่ขออนุญาตซื้อ มีและใช้อาวุธนั้นอยู่ในตัวแล้ว...หากนำเวลามาประกอบการพิจารณาได้แล้ว เท่ากับเราต้องรอการใช้สิทธิของเราจนถึงเวลาเช่นนั้นหรือ จริงอยู่ การมีอาวุธปืนโดยได้รับอนุญาตนั้น ไม่ใช่ว่าประชาชนทั่วไปจะขออนุญาตซื้อ มี ใช้ได้ทั่วหน้า การกลั่นกรองบุคคลเพื่อการอนุญาต โดยดูจาก
1) หลักฐานทางการทำงานว่าประกอบสัมมาชีพหรือไม่ เพื่อไม่ประสงค์ให้คนร้ายมาขอใช้อาวุธปืนได้โดยชอบ ซึ่งจะกลายเป็นว่ารัฐส่งเสริมให้คนร้ายมีอาวุธไปใช้จะดูน่าเกลียดยิ่ง
2)ความมั่นคงในชีวิต เพื่อไม่ต้องการคนเร่ร่อน ไม่มีหลักแหล่งแน่นอน นำพาอาวุธเร่ร่อนไร้จุดหมาย และอาจติดตามจับกุมไม่ได้
3) มีรายได้หรือทรัพย์สินพอเหมาะพอควร เพื่อไม่ต้องการให้คนไม่มีเงินต้องไปเดือดร้อนหามาเพื่อซื้อ อาจกลับนำอาวุธที่ได้ไปใช้ในทางมิชอบสำหรับมาหาเงินต่ออีกทอดหนึ่ง และประการสำคัญ เมื่อไม่มีเงินหรือทรัพย์สินแล้ว ก็ไม่มีความจำเป็นในการขอเพื่อป้องกันทรัพย์ใด ๆ ด้วย
4) มีความประพฤติเรียบร้อยโดยมีบุคคลที่เชื่อถือได้ เช่น ข้าราชการระดับ 6 ขึ้นไป ลงนามรับรอง(แซวระเบียบของใหม่) นายจ้างในกรณีที่เป็นลูกจ้าง เป็นต้น และ
5) เหตุผลประกอบการขอซื้อ มี และใช้ เพราะรัฐจำต้องดูแลความมีสวัสดิภาพของประชาชนส่วนใหญ่ คนขอซื้อปืนเป็นคนส่วนน้อยในสังคม รัฐไม่ต้องการให้คนส่วนน้อยมาทำให้คนส่วนใหญ่ต้องเดือดร้อนโดยไม่จำเป็น ปืนเป็นอาวุธโดยสภาพ มีความร้ายแรง จึงจำต้องพิจารณาให้เฉพาะคนที่จำเป็นและเหมาะสม
เหล่านี้ก็เป็นเครื่องมือประการแรกของทางราชการในการควบคุมอาวุธปืนในชั้นต้นแล้ว
ส่วนการจะอนุญาตให้พกพาด้วยหรือไม่ โดยเหตุผล เมื่ออนุญาตให้ซื้อ มี ใช้แล้ว แต่ไม่ให้นำไปที่ไหนเลย แล้วจะอนุญาตให้ซื้อทำไม นอกจากจะขัดกับเหตุผลที่ประชาชนผู้ซื้อได้ขออนุญาตไว้ คือ เพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สินหรือเพื่อการกีฬา ชีวิตและทรัพย์สินไม่ใช่มีแต่เฉพาะตั้งอยู่กับที่ตายตัวเสียเมื่อไร ย่อมมีโอกาสที่ชีวิตและทรัพย์สินจะเคลื่อนย้ายไปมาได้อยู่เสมอ ๆ ตามกฎธรรมชาติ ยังขัดต่อสภาพของการมีและใช้อาวุธนั้น ๆ อย่างยิ่ง เช่น ห้ามนำออกไปในทางสาธารณะ ก็ใช้ยิงใช้ซ้อมอยู่ในบ้าน แต่ยิงไม่ได้ เพราะมีความผิดฐานยิงปืนในเมือง หมู่บ้านอีก
??
ซื้อ มี และใช้ โดยห้ามนำไปที่อื่นนอกจากอยู่แต่ในบ้าน....แล้วยังยิงในบ้านไม่ได้ เพราะมีกฎหมายบอกไว้เป็นความผิด ยิงโจรที่เข้ามาในบ้านก็ต้องถูกตั้งข้อหาว่ากระทำเกินกว่าเหตุหรือเจตนาฆ่า แล้วเหตุผลทั้งหลายมันควรเป็นเช่นนี้หรือ
เกี่ยวกับกระทู้..เข้าใจว่าอยากจะมีและพกพาโดยอาศัยเวลาเป็นอายุความ แต่การมีอยู่นานมันก็ขัดเหตุผลทั้งหลายที่กล่าวมาอีก ผมไม่อยากจะเป็นผู้ชี้ว่าผิดหรือถูก เพราะไม่มีคำว่าผิดหรือถูกในการเสนอความเห็น ประเทศประชาธิปไตย ควรใช้สิทธิเสนอความเห็นในเรื่องนี้ให้จงมาก เพื่อเสียงคนส่วนใหญ่ในที่นี้ ท่านทั้งหลายว่งจริงหรือไม่
