กะหย้อนผมกินบ่เป็นนี่หล่ะมันจั่งเหลีย เด็กน้อยมันเห็นเว้าลาวจ้อยๆ มันหวังดีกะเลยซื้อมาฝาก
ผมกะได่แต่ขอบใจพ้อมกับบอกไปว่า ซื้อมาทำไมผมกินไม่เป็น ทางเด็กน้อยสวนกลับปั๊บเลย
อ้าวก็เห็นคุยภาษาอิสานกับคนอื่นหนูก็นึกว่าเป็นคนทางภาคอิสานเหมือนกันกับหนู ผมกะได่แต่ยิ้มๆ
แล้วกะตอบเทอไปว่า........ผมเกิดทางโน้นก็จริงแต่ผมกินอาหารไม่เป็น ถ้าเป็นพิซซ่า สปาเก็ตตี้
มักกะโรนี ออมเร็ตพอกินได้.........แต่แจ่วแมงดากับส่มผักบั่วกินบ่เป็นอีหลี..........ในใจกะจ่มไห่เทอยุ
ว่า ซื้อแจ่วแมงดากับส่มผักบั่วมาฝากกูสูคือบ่ซื้อเค่าเหนียวมานำ สิไห่กูกินแต่ส่มผักกับแจ่วนี่ตี๊
บ่ทันได่บูดได่เน่าดอกเขาซื้อมาฝากได่อาทิดเดียวหนึ่ง
