เห็นหัวข้อกระทู้ ก็คิดว่าเป็นพวกคึกพอมีปืนแล้วอยากเป็น HERO มาตั้งกระทู้
ส่วนตัวแล้ว อย่าหาเหาใส่หัว จะดีกว่า
การรีบชักปืนออกมาช่วย ตำรวจที่ตามมาสมทบทีหลัง เห็นกำลังลุยกันจะเข้าใจผิดคิดว่าเราเป็นผู้ร้ายเจอสวน ดับสนิท
การจะช่วยหรือไม่ต้องดูสถานการณ์ด้วย ว่าฝ่ายไหนได้เปรียบหรือเสียเปรียบ
ต้องคาดการณ์ความรุนแรงทีเกิดขึ้นได้อย่างถูกต้อง ไม่ใช่เข้าไปแจมไม่ดูตาม้าตาเรือ
ทั้ง คน เวลา สถานที่ คนเราตายได้ครั้งเดียว
คนตั้งกระทู้ คงไม่ถึงกับอยากเป็นฮีโร่หรอกครับ น่าจะมีความตั้งใจดี บวกกับดูหนังมากไปหน่อย
จะเล่าเรื่องจริงให้ฟังเรื่องหนึ่ง
หลังจากที่อเมริกาเข้ายึดครองอาฟกานิสถาน ตั้งคาไซน์เป็น ปธน.และมีทหารหน่วยซีล เป็น รปภ.
ปธน.คาไซน์ถูกลอบสังหาร มีพลเมืองดี 2 คนเข้าไปขัดขวาง กอดปล้ำแย่งปืนคนร้าย แต่โดนซีลยิงตายทั้ง 3 คน
ถามว่าซีลรู้ หรือควรรู้หรือเปล่า คำตอบคือซีลคนที่ยิงเชื่อว่าอีกสองคนไม่ใช่คนร้าย แต่ต้องยิง เพราะถูกฝึกมาแบบนั้น
เมื่อเกิดเหตุ คนหนึ่งรีบพา ปธน.หนี ส่วนอีกคนก็ทำหน้าที่กำจัดภัยคุกคาม แล้วค่อยตามไปพร้อมกับระวังป้องกันทางด้านหลัง
เวลาแบบบนั้น ไม่มีใครกล้ายืนยันได้ว่าพลเมืองดีสองคนนั้น ดีจริงหรือไม่ ถึงแม้ว่าจะยืนยันได้ ใครจะกล้ารับประกันได้ว่าพลเมืองดีทั้งสองคนจะขัดขวางคนร้ายได้สำเร็จ
ด้วยความเคารพครับผมไม่ได้เป็นพวกคึกบ้าๆ บอๆ หรือดูหนังมากไปหน่อยหรอกครับ
ที่ถามก็เพราะอยากรู้เฉยๆ วันหนึ่งมีเพื่อนที่เป็นตำรวจเขาถามมา ผมก็ตอบว่าไม่รู้.....
ลองกลับไปอ่านข้อความของผมในหน้าแรกๆของกระทู้นะครับผมไม่เคยบอกเลยว่า
ผมจะชักปืนออกมายิงสู้กับโจรอย่างหูดับตับไหม้ซักที
ผมสนับสนุนทุกความคิดและเคารพทุกความคิดเช่นกันมันเป็นเรื่องธรรมดาที่ใครก็รักชีวิตตัวเอง
ขอบคุณมากกับผู้ที่ช่วยออกความคิดมันเป็นเหมือนสังคมเล็กๆที่ช่วยกันระดมสมองแลกเปลี่ยนความรู้กัน
อ่านแล้ววิเคราะห์ คิดอย่างมีระบบ สรุปอย่างมีเหตุผล
การแสดงความคิดมันสะท้อนพื้นฐานการคิด ของคนๆ นั้น ด้วยความเคารพครับ
