[quote author=Zeus link=topic=3269.msg77414#msg77414 date=111223712
แต่เท่าที่เจอมามักจะไกล่เกลี่ยให้ยอมกันไป ต่างคนก็ผูกใจเจ็บอาฆาตกันอยู่ เพราะคิดว่าตนเองไม่ได้รับความเป็นธรรม หรืออีกฝ่ายคิดว่าไม่มีใครทำอะไรตนเองได้ พอมีเรื่องกระทบซ้ำๆ บ่อยเข้าก็คุมสติไม่อยู่ ปานปลายถึงฆ่าแกงกัน
ลองสังเกตุให้ดีครับ เรื่องจอดรถขวางซอย , เรื่องหมา , เรื่องทิ้งขยะ , เรื่องระบายน้ำเสีย , เรื่องส่งเสียงดัง ..... ฆ่ากันตายไม่รู้กี่ศพแล้ว
พยายามหาคำดีๆมาลง แต่ก็ไม่ชัดเจนเท่าที่ท่านโทน73อธิบายครับ
เรื่องจริงในสังคมไทยเป็นแบบนี้ครับ
เรื่องฆ่ากันก็เรื่องขาดสติ อารมณ์ชั่ววูบนี่แหละ
ยิ่งโดนย้ำๆ บ่อยๆ ซักวัน
มันจะเหมือนฟางเส้นสุดท้ายบนหลังมะอูฐ..เอ้ย..บนหลังอูฐ

ไม่กลัวตาย... ฝ่ายตรงข้ามเอาปืนมายิงขึ้นฟ้าไปแล้ว ไม่น่าสงสัยว่าจะกล้ายิงคนต่อหรือเปล่า...
เป็นนายสมชายแค่เห็นปืน ก็วิ่งแล้วครับ... ฝึกอยู่ทุกเย็น... ไม่ต้องสงสัยว่าปืนจริงปืนปลอม...
อีกข้างนึง ก็คงกลัวถูกแย่งปืน... ลงว่าไม่กลัวตายถึงขนาดเข้ามาต่อว่าได้เนี่ย... กล้าวิ่งเข้ามาแย่งปืนแน่ๆ... แต่ไม่น่ายิงปืนขึ้นฟ้าเลย... คนบางคนเขาไม่กลัวหรอกครับ เมาแล้วน่ะ...
ท่านสมชายทำให้นึกถึงคน คนหนึ่ง
หาเรื่องหาราวเค้าไปทั่ว เดินผ่านบ้านโน้น บ้านนี้ ต้องด่าลอยๆ แบบไม่เอ่ยชื่อใคร...
ทำประจ๊ำ...ประจำ....
วันดีคืนดี มีคนทนไม่ไหว...คนที่ทนไม่ไหว เพิ่งกลับจากสวน เอาปืนลูกกรด ไปยิงสัตว์รบกวนพืชสวน
เค้าเลยเอาปืนลูกกรดขู่.....
คนถูกขู่ไม่กลัวแถมยังท้าทาย "ยิงเล้ย..ยิงตรงหน้าอกนี่..ตะรางไม่ได้มีไว้ขังหมานะว้อย.ย.ย....."
อูย.ย...ดูเหมือนน่าตาย แต่คนแก่ แม่ของคนถือปืนลูกกรด เข้ามาขัดตาทัพ เรื่องเลยจบแบบไม่มีใครตาย
คนที่รอดไปก็ยิ่งเอาใหญ่ครับ..
หาเรื่อง ด่าลอยๆ ไปทั่ว...
และคำพูดที่ว่า
"ยิงเล้ย..ยิงตรงหน้าอกนี่..ตะรางไม่ได้มีไว้ขังหมานะว้อย.ย.ย....."
ใช้ได้ผลอีกครั้ง กะปืน.38ในไม่กี่เดือนถัดมา
หลังจากนั้น ก็มาตายกะ9มม.
อ้อ... ยิงไม่ตรงอกครับ เข้าดั้งจมูกเลย.....
เรื่องนี้อยู่ในสมัยก่อนผมทำบัตรประชาชนครั้งแรก
อ้อ...คนยิงขายที่ดินไปหลายไร่ครับ หลังจากเสียกระสุนไป1เม็ด
