เข้าใจแล้วว่าทำไม
น้องพลายแก้ว จึงคิดถึงเมืองไทยบ่อยๆ

พี่น้องอันอบอุ่นแห่งบอรด์นิตยสารอาวุธปืน(รวมทั้งคุณปิ๊กจอมขึ้หลีด้วยนะ) รวมทั้งสาวหน้าฉแล้มแห่งมอเอกชน(รุ่นน้องที่ผมรู้จัก) คือสายใยแห่งความผูกพันในห้วงหัวใจ ที่ผมโหยหาคิดถึง ในขณะที่จำจากบ้านเกิด
คิดถึงหลายอย่างครับคุณปู45 คิดถึงปืนลูกโม่ทะเบียนไทย(สมิธเอ็มสิบห้า รมดำ สี่นิ้ว)ที่ยิงและดรายฟรายที่สนาม คิดถึงกลิ่นเผาไหม้ของดินส่งกระสุนและแรงรีคอยด์ปืน และที่สำคัญ เป็นห่วงครอบครัวด้วยครับ ขอบคุณครับผม
ขอพระอวยพรคุณปู45 และพี่น้องอันอบอุ่นและจริงใจ แห่งเว็บบอรด์นิตยสารอาวุธปืนทุกท่าน