เรื่องเครื่องยนต์และรถยนต์ ผมยอมรับเลยว่าไม่มีความรู้และไม่ค่อยสนใจ ซื้อขับอย่างเดียวเข้าศูนย์ตามกำหนดเพราะต้องการความมั่นใจว่ารถไม่เสียตอนที่จำเป็นต้องใช้งาน อะไรที่กำลังจะเสียถึงยังไม่เสียก็จับเปลี่ยน อย่างเช่นแบตเตอรี่ผมจับเปลี่ยนเมื่อครบสองปี ทั้งๆที่ร้านขายแบตบอกยังใช้ได้อีกหลายเดือน เพราะกลัวตอนสตาร์ทแล้วแบตหมดเคยเจอมาครั้งเดียวก็เกินพอ
รถคันแรกผมใช้มิตซูแลนเซอร์อีคาร์ 1500 CC เกียร์ธรรมดา คันนี้ทำให้ผมต้องจำไปตลอดชีวิต เพราะเป็นรถคันแรก ไม่ใส่ใจเท่าที่ควรว่าจะต้องเข้าเซอร์วิสตามกำหนด ดันลืมเข้าช่วงแสนกิโล จำไม่ได้ว่าเลยมาซักกี่กีโล(น่าจะเป็นหมื่น) ไทม์มิ่งแบลท์ขาด งานนั้นโดนไปสามหมื่นกว่าบาท.....จำไปตลอดชีวิตครับ หลังจากนั้นผมเข้าศูนย์ทุกครั้ง จนรถครบ 5 ปี ก็เปลี่ยนใหม่(กลัวจุกจิก) คันนี้ผมจำได้ว่า 5 ปี วิ่งไป 270,000 กม.(สองแสนเจ็ดหมื่น) และเจอปัญหาตอนน้ำท่วมใหญ่ที่หาดใหญ่ รถผมดับแต่ก็สตาร์ทจนติด ได้หนีออกจากหาดใหญ่ทันก่อนน้ำท่วมทั้งเมือง คิดในใจว่าผมจะไม่ขับรถเก๋งเตี้ยๆอีกเลย.....
ใช้ครบ 5 ปี ผมเปลี่ยนเป็นฟอร์ดแค็บ งานนี้เจอน้ำท่วมใหญ่อีกครั้ง.....และที่เคยคิดว่ารถกระบะมีข้อดีกว่ารถเก๋งเรื่องหนีน้ำ ก็เป็นจริง ผมขับรถปริ่มๆน้ำเข้าไปรับคุณพ่อที่ระโนดแบบที่ต้องสวนกับเรือแจวของชาวบ้าน
รับกลับออกมาแล้วนึกในใจว่าถ้าสูงกว่านี้อีกหน่อยก็จะดี
ครบ 5 ปี ที่ 250,000 กม.(สองแสนห้าหมื่น) ถือว่าคุ้มก็เลยเปลี่ยนเป็นยกสูงในบัจจุบันนี้ครับ ..... คันนี้ 4 เดือนก็ สองหมื่น กม. แล้วครับ
แค่ระบายให้ฟังนะครับ
