"ฝนลูกปลามาแล้ว"....
สัญญาณแห่งฤดูกาลผลัดเปลี่ยน สะเดาออกยอด ดอกชุมเห็ดเริ่มโรย นกพังกะร้องเสียงดัง
เมฆบนฟ้า ก้อนเล็ก ลอยต่ำ วูบตก วูบแล้ง คว้าเครื่องกันฝนไม่ทัน ดวงอาทิตย์ตอนเช้า ดวงโตสีส้มเห็นชัดตั้งแต่โผล่พ้นยอดไม้
กลางวัน สั้นกว่ากลางคืน หกโมงยี่สิบ ยังต้องเปิดไฟหน้ารถ ตอนเย็นค่ำ มืดเร็วกว่าเดิม
ชาวสวนยาง กำลังคิดกระทำการที่รุ่นปู่รุ่นพ่อ ไม่เคยคิดทำ นั่นคือ กรีดยางผ่าใบ เมื่อราคายาง สูงกว่าความเป็นจริงไปมาก
คนชนบท หวังอยากมีอยากได้ ในสิ่งลวงตา ภาพความสะดวกสะบายที่โทรทัศน์นำเสนอ แปลงความฝัน ให้เป็นความหวัง
จากที่เคยแหงนมอง กลับกล้าเอื้อมมือไขว่คว้า ซื้อ หา อวด แข่งขัน ด้วยว่า มีช่องทางเอื้อให้ทำ ให้หา ให้มี
แต่ก็ยังกังขา ทำไม ยางราคาเพิ่มกว่าเดิมสามเท่า แต่ เรายังจน ยังไม่มีเงินเก็บ ยังลำบาก ยังไม่มีโน่นไม่มีนั่น แต่กลับมีหนี้
หมดฝน ยางเพิ่งได้กรีดไปไม่ถึงเดือน ใบยางร่วง บอกสัญญาณแห่งการพักฟื้นตามธรรมชาติ เพื่อเก็บพลังงานไว้บำรุงยอดใหม่ที่จะเกิดมา
หากแต่ โทรทัศน์ยังโฆษณารถรุ่นใหม่ นำทางรวย ซึ่งสามารถขับจากเชียงใหม่ถึงภูเก็ตได้ด้วยน้ำมันถังเดียว...
กลัดกลุ้ม ข้างบ้านกำลังหัดให้เมียขับรถป้ายแดงคันงาม มากลับรถหน้าบ้านเรา เหมือนกับจะเย้ยเรากลาย ๆ เห็นจะมองหน้ากันยากเสียแล้ว
มิตรภาพ กำลังจะหายไปกับราคายาง ที่พุ่งลิ่ว จะเกิดอะไรขึ้น หากว่าวันหนึ่ง ปลายทางแห่งวัตถุดิบโรงงานชนิิดนี้ จะอิ่ม จะพอ
ยักษ์ใหญ่ ผู้กุมบังเหียนเศรษฐกิจโลก จะเลิกรับซื้อยางมาตุน แล้วจะทำอย่างไร มีสินค้า แต่ไม่มีคนซื้อ จะทำอย่างไร
จะทำอย่างไร...จะทำอย่างไร...จะทำอย่างไร...จะทำอย่างไร
นั่นก็คือผมเชื่อว่าตันทุนการผลิตยางสังเคราะห์ ยังคงสูงกว่ายางธรรมชาตินั่นเอง แต่เมื่อใดที่ยางธรรมชาติราคาถีบตัวจนเข้าใกล้
หรือสูงกว่ายางสังเคราะห์ เมื่อนั้นวันชื่นคืนสุขของชาวสวนยางจะเริ่มกลายเป็นฝันร้าย
อย่าลืมๆ วิชาวิทยาศาสตร์ตอน ม.ต้น มันบอกเราว่ายางสังเคราะห์มันทดแทนยางธรรมชาติได้100%
โดยไม่ต้องอาศัยส่วนผสมจากยางธรรมชาติเลย และมันก็เคยเกิดขึ้นมาแล้ว และมันก็ไม่ได้หมายความว่า
มันจะไม่เกิดขึ้นอีก และยางสังเคราะห์มันควบคุมส่วนผสมง่ายกว่า คุณภาพทำได้คงที่กว่ายางธรรมชาติ
ผมยังเคยคุยกะคนที่อยู่โรงงานผลิตยางมาแล้วขนาดยางธรรมชาติของภาคใต้กับภาคอีสานคุณสมบัติยัง
ต่างกัน เวลาผลิตต้องปรับสูตรส่วนผสมของสารปรุงแต่งในการผลิตไม่งั้นจะไม่ได้คุณภาพที่ต้องการ
แน่นอนยางจากภาคใต้ตรงนี้มันดีกว่า
อย่าตั้งอยู่ในความประมาทก็พอครับ ถึงคราวเจ็บก็ไม่มากนัก
