หลังจากไอ้แป็กหมานักรบเกษียณอายุไปหลายวัน วันนี้ช่างที่ทำโรงรถที่บ้านก็ได้ให้ลูกหมามาตัวหนึ่ง

เลยตั้งชื่อว่าไอ้แป็กอีกครั้ง เผื่อว่าจะแสนรู้และซื่อสัตย์เหมือนไอ้แป็กเวอร์ชั่นแรก

พรุ่งนี้รอสัตว์แพทย์มาตรวจและฉีดยาต่าง ๆ ให้ เพื่อที่ว่าสุขภาพจะได้แข็งแรง ขนไม่ร่วง

รอดเบี้ยไม่ต้องซื้อบางแก้วแล้ว


ถามมันดูซิไข่ ว่า มันมีญาติผู้ใหญ่อยู่แถว ๆ นบพิตำมั่งม้าย
เห็นหน้าแล้ว เหมือนจะเป็นหลาน
ยกจอไปให้มันอ่านโพสนี้ มันเห่าตอบเสียงฟังออกว่า อ็อง อ็อง

ต้องให้น้าแฟร็งโ้ด้แหลงกับหมาโร้เรื่อง

แล้วมันไปไหนแล้ว.....


เจอฟูรดานเข้าไปครับ ขาร็อคจะวางหมาที่กัดแม่ของเขาเนื่องจากพอไปบอกเจ้าของหมาแต่เจ้าของหมาไม่สนใจใยดี ทีนี้ขาร็อคมันวางไว้ก่อนเสร็จแล้วจึงมาบอกให้เราจับไอ้แป็กไว้ด้วยเพราะมันจะวางยาหมาตัวนั้น
หลังจากไอ้แป็กไปลาดตระเวณนอกบ้านตามปกติมันก็กลับมาบ้านก็เลยจับล่ามไว้ ได้สักระยะก็ทั้งอึทั้งฉี่เต็มไปหมด ขาสั่นเริ่มหมดแรง น้ำลายไหลย้อยเป็นยวง เรานึกในใจว่าโดนเข้าแล้ว เลยโทรไปถามขาร็อคว่าวางกับอะไรและวางแถวไหนเพราะตอนนี้มันถูกกับไอ้แป็กแล้ว ก็เลยให้กินน้ำพร้าวเพื่อลดพิษแต่ว่าช้าไป
ระหว่างนั้นในใจอยากจะยิงเพื่อให้มันไม่ต้องทรมานแต่ไม่อยากให้ตายด้วยมือเราก็เลยต้องทนดูต่อไปถือว่าเป็นกรรมเก่าของมัน ก็เลยนั่งอยู่ข้าง ๆ มันจนมันหมดลมหายใจสุดท้าย จึงห่อผ้าขาวขุดหลุมฝังไว้ในเขตบ้าน :'(
หน้ามีรอยแผลเป็นบ่งบอกว่าหัวใจเต็มไปด้วยวิญาญนักสู้เหมือนไอ้แก้วหมาผมเลยขนาดมันอยู่ในรั้ว ทีนี้มีหมาหน้าบ้านมาท้าทายมัน
ถึงลูกกรงรั้วคงคิดว่าไอ้แก้วทำอะไรมันไม่ได้แต่ผิดคาด คืนนั้นผมแอบมองอยู่ พอหมาหน้าบ้านมันมันมาเห่าท้าทายอีกไอ้แก้วโผล่หัวผ่านช่อง
ลูกกรงรั้วกัดปากไอ้นั่นเข้าเต็มเปาโดยปากมันงับเข้าที่ปากของอีกตัวทั้งปากบนปากล่างอยู่ในระหว่างคมเขี้ยวบนล่างของมัน
และมันงับอยู่อย่างนั้นไม่ยอมปล่อย ร้อนถึงเจ้าของมันมาช่วย แต่มันก็โดนบ้างมีแผลแบบนี้บนหน้ามันอยู่บ้างเพราะหลังจากนั้นมันก็กัดข้ามรั้วกันหลายครั้ง