ยังนึกถึงตอนไปสวนปาล์มเสี่ยวิลสันแล้วเข็ดเขี้ยวไม่หาย....
ไข่แฟ๊สสไปถึงก่อน เราเห็นทางเข้า อะโหย....ไหวป่ะเนี่ย รถตรู วีโก้ขับสองนะ ไม่ใช่นิวฮอลแลนด์หรือจอห์นเดียร์
ก็เลยโทรถามเสี่ย เฮ้เสี่ย ทางเข้าสวนเติ้น ลำบากแรงเด้...
เสี่ยวิลสันว่า ขลาดไหรเล่าเข้ามาต่ะ เดี๋ยวติดหล่มยังไงจะเอารถไถไปลาก....
เรากะยังไม่หาญ ไม่ไหวม๊างงงเสี่ย รถผมวีโก้ขับสองเด้....
เสี่ยแกก็ว่า ฮาย เข้ามาต่ะ นี่น้าเอ๋ขับไมตี้ยังเข้ามาได้เหลย .....เราก็ว่า เอาวะ ขนาดไมตี้ยังเข้าไปได้ แล้ววีโก้เรา แรงกว่าไมตี้ตั้งคะลุย....
ว่าแล้วก็ แผลด..ผลาด..พลุ่บ...พลั่บ........
เข้าไปผ่านทางมหาวิบากพ้นมาได้อย่างทุลักทุเล เสียไปแค่ซุ้มยางล้อหน้าข้างเดียวเอง
พอเข้าหมายได้ ก็มองหา พลางคิด ไมตี้แน่เหรอฟระ หรือว่าเป็นแอลเอ็นคานแข็ง..... ก็ไม่เห็นไมตี้หรือแอลเอ็นสักคัน
ถามเสี่ยวิลสัน ไหนอะเสี่ย ไมตี้น้าเอ๋
ก็นั่นไง จอดอยู่นั่น....อ้าว ไม่ใช่ไมตี้เหรอ โทด ๆ แลผิด นึกว่าไมตี้......
ดู..นี่แหละ ไมตี้ของแก
